De finale 2011-loodjes

Terwijl de nieuwjaarsfestiviteiten in een niet te stoppen tsunami van oost naar west over de aardkloot razen zit Uw bloggende dienaar aan het klavier om de laatste TOP 12-foto's te posten. Het moet vandaag allemaal snel-snel gebeuren om de onverbiddelijke deadline te halen. Geen nood echter, hier zijn ze...

3. Moskou...

Moskou bij nacht
het Rode Plein op z'n best
Sint Basilius aan de ketting
Avenida deed de rest...

2. Merkozy...

Een Duits dreigement
op een Franse autoweg
Wie daar achter rijdt
heeft dubbele pech...

1. Banana-home...

Cercle Brugge kampioen?
Neen, geen zwart- maar grijs en groen
This is my home-sweet-home
met de nieuwe bananeboom!

Zo, dat was het voor 2011.
Er rest mij nog één alinea waarin ik 'uit de grond van mijn lichtelijk getormenteerde hart' dank wil zeggen aan iedereen die mij op een of andere wijze geholpen, getroost, opgemonterd of aan het lachen gebracht heeft tijdens de voorbije twaalf maanden. Familie en vrienden, van dicht of van ver, lezers en lezeressen/-innen van deze weblog, iedereen die mijn schrijfsels heeft doorwrocht of mijn geleuter aanhoord en zeker zij die ondanks alles de tijd hebben genomen én moeite gedaan om een reactie te formuleren, een commentaar achter te laten, een belleke te plegen, een kaart of brief te schrijven én te versturen of mij zelfs verbaal en in levende lijve te woord wilden staan. Dankuwel iedereen, U hebt er mij echt mee ondersteund en ervoor gezorgd dat ik ondanks die 60ste verjaardag en de rikketik-perikelen van de laatste weken... met veel verwachting uitkijk naar 2012. Weer een nieuw jaar waarin we het hopelijk allemaal gaan maken en waarvoor ik U allen het allerbeste toewens.
Bij hoge blog-uitzondering voor iedereen "XXX"....

Marco Polo

Shine a Light...

Gisteravond was Uw dienaar, en met hem het clubje laatavondkijkers van Canvas, virtueel te gast in het Beacon Theater op Manhattan, New York. In de herfst van 2006 stonden de Rolling Stones daar op de bühne met hun toenmalige show, Shine a Light.
Martin Scorsese, U weet wel..., plaatste er de allerbeste cameramensen en alom bekroonde cinematografen omheen en produceerde tot grote vreugde van vele baby-boomers een documentaire van het allerhoogste niveau. Mick, Keith, Ron en Charly geven zoals steeds in een live-optreden het beste van zichzelf. Voeg bij de act van de ondertussen al hoogbejaarde zwerfkeien het enthousiaste métier van de begeleidende muzikanten én het talent van top-producer Scorsese en U maakt kennis met een voor meerdere herhalingen vatbaar dvd-product. In deze donkere dagen tussen Kerst en Nieuwjaar mag het licht al eens in de ons omringende duisternis schijnen.
Meer dan eens zelfs...
Met de Stones in het voorprogramma mogen volgende prenten hopelijk rekenen op een ruim publiek. Daar ga ik toch van uit.

6. Ghetto-monument in Krakau...

Honderd lege stoelen
symbool voor oorlogsleed
Weg uit het ghetto
en nooit meer weergekeerd

5. Aix-en Provence...

Twee dames in Aix
bij het huis van Cézanne
Op weg naar het strand?
Raymond weet ervan...

4. Sunday Morning (Ekaterinburg)

Ekaterina wordt wakker
en start nog onzeker
Vanavond finale:
'ons klein' pakt de beker!

Toeval of niet, op de 1000 Klassiekers hoor ik 'nu':
Let the midnight-special shine a light on me...
Met dank aan de 'Creedence Clearwater Revival'!

Marco Polo

Hectische internet-heropleving....

Zoals te verwachten was is er van de rust en de kalmte tijdens de internet- en bij uitbreiding telefoonloze periode niet veel meer te merken nu hier te velde alles weer zijn gewone communicatieve gangetje gaat. Het opschonen en reorganiseren van de adresboeken eiste het nodige denkwerk en het daaropvolgend pragmatisch handelen werd bij regelmaat vergezeld van een stevige godslastering. De Heer moge het mij vergeven. Als wiedergutmachende boetedoening wil ik U alvast de volgende drie exemplaren van mijn foto-selectie aanbieden. Het zijn late opvolgers van het eens zo gerespecteerde daguerreotype, maar laat U zich vooral niet vangen aan deze uitspraak. Terwijl in de Polder de eerste vuurpijlen worden afgeschoten door het zich vervelende eindejaarsgrut en de knallende fusées door het winterse avondzwerk schieten plaats ik de volgende prenten. Er is geen draad aan vast te knopen, maar de reden waarom een haveloze junkie op het strand van Morro de Sao Paolo, een schijnbaar jaloerse Venus van Milo in het Louvre en de jaarlijks weerkerende Antwerpse kathedraal de selectie hebben gehaald en werden uitverkoren om vandaag in deze 'mededeling' te figureren moeten we wellicht zoeken in de herinneringen die deze lichtdrukmalen bij mij oproepen. Een mooie mix zou ook wel kunnen: een kathedraal op het strand, de Venus mét armen in het MAS en een fietsende junk' in zaal 8 van het Louvre. Aan warrigheid geen gebrek...

9. Bike on Morro-beach...

Deze eenzame fietser
het rijwiel aan de hand
is blijkbaar de weg kwijt
mijlen-ver van Ameland...

8. Met of zonder...

Eentje met

en eentje zonder.
Over de schouder
of toch maar eronder?

7. MAS 'koekestad'...

Onze eigen kathedraal
achter een wand van golvend glas
De mooiste aller torens
in breedbeeld vanop het MAS.

Ik kan U melden dat de eerste helft van de 'TOP 12 2011' erop zit. Het gaat hier veel sneller dan bij die Radio2-klassiekers, maar die zijn dan ook met duizend...

Marco Polo

Hoe sterk ben ik nog?

Hier ben ik dan weer. 't Heeft even geduurd, maar uiteindelijk raakte ik na een totale black-out wegens 'dode lijn' toch nog voor de jaarwende terug op het internet. Als het aan die van Mobistar had gelegen of mogen liggen dan zou het 2012 geworden zijn. De redding kwam echter uit de Telenet-hoek, hier net achter de hoek. Finaal zijn er wel 10 dagen overheen gegaan, maar kom... dat beschouw ik dan maar als een welgekomen pauze. De bloedverdunner heeft ook wat meer tijd nodig dan verwacht om mijn papje weer vlot vloeibaar te krijgen en ondertussen doen de beta-blokkers meer dan hun werk, of wat dacht U van zo'n 40 à 45 rustpols bij het ontwaken? Mijn medische begeleiders hebben dus hun handen vol aan bloedtrekken, evalueren, doseren... en dan moeten die mensen ook nog Kerst, Oud- en Nieuwjaar vieren. We proberen er samen een mouw aan te passen en hopen dat we de goede weg opgaan. Vandaag is het dan weer alle hens aan het internet-dek. Vanmiddag was de installatie en activatie een feit en zou er hier weer uit volle borst gesurfd, gemaild en geblogd worden. Surfen en bloggen leveren weinig problemen, maar het overhevelen van m'n adresboek in de webmail van Telenet loopt niet zo vlot. Morgen nog maar eens rustig proberen. Nu laat ik mij op sleeptouw nemen door de 1000 klassiekers van Radio2 en schotel U in sneltreinvaart mijn foto Top 12 van 2011 voor. Om alles in goede banen te leiden zal ik dagelijks drie prenten loslaten op de blogpagina. Volgorde speelt geen rol, het heeft mij zo al moeite genoeg gekost om deze keiharde selectie tot een voor mijzelf aanvaardbaar einde te brengen. Dus louter en alleen in numerieke volgorde, wat daar ook mee mag bedoeld worden... en met telkens een licht-poëtische ontboezeming, wellicht als gevolg van de ruim in de tijd gespreide en aldus rustgevende voorbereidingswerken...

12. Parijs...

Dit is zonder twijfel
een hele gekke prent.
Een werkstuk van Gust Eiffel
als zijn 'toren' welbekend...

11. Ouro Preto...

Eén kruis voor wel honderd huizen
Braziliaanse symboliek
Aan de basis liggen dikwijls
'Portugees' en 'katholiek'...

10. Amsterdam...

Big brother is watching
drie-hoog aan de kant
van Artis naar Mokum
'Toch niets aan de hand...?!!'

De eenzame fietser blijkt dus toch sterk genoeg om het jaareinde te halen. Nog negen lichtdrukmalen te gaan...

Marco Polo

Sportman & Sportvrouw 2011

Terwijl op één het meest hypocriete sportprogramma van het jaar aan de gang is en er met veel geld een op voorhand gepland feestje wordt gebouwd voor de 'ons kent ons'-maffia van de journalistengilde, met als vervelende bijkomstigheid dat men ook sporters moet uitnodigen, zit Uw bloggende servant zijn bewondering uit te tikken voor een ware atleet en een echte held. Pieter VC, boezemvriend van de zoon des huize Polo en bij uitbreiding dus ook van 'ons', was vandaag aan de slag in de enige echte Hel van Kasterlee, de zwaarste duathlon ter wereld. 15 km lopen, 105 km mountainbiken en nog eens 30 km lopen haspelt deze frisse dertiger af binnen een tijdsbestek van 10 uren. Waarvoor mijn oprechte bewondering en huizenhoog respect. Ik was ter plaatse, ik keek ernaar en maakte er een foto van...

Proficiat Pieter!! Voor mij zijt gij de sportman van het jaar.
En natuurlijk vind ik dat 'ons klein' vanavond in de studio moest zitten voor het sportgala, misschien zelfs in de zetel voor het finale interview. Dan had het daar niet moeten gaan over blessures en een verdere afgang, de geboorte van een eerste baby en een come-back of een titel en een net-niet-prestatie, maar dan was er een sportvrouw van het jaar geweest met doorlopend klinkende prestaties, een mooi palmares met een Europese titel bovenop.

Marco Polo

Eindejaarsgeleuter...

De herfst is aan een inhaalbeweging bezig: regen en wind en wind en regen, fors kouder en nog meer regen, nog meer wind en daarenboven is de donkerte niet meer uit het straatbeeld te bannen. We naderen met rasse schreden de kortste dagen van het jaar en dus mag de kerstverlichting aan. Nu heer Polo zo stilaan wat bekomen is van de aanslag op zijn cardiaal systeem probeer ik als zijn trouwe toeverlaat en lotgenoot weer wat orde te scheppen in de dagelijkse beslommeringen. Met een forse dosis geluk en een strakke planning zijn we er deze week al vier keer in geslaagd om op evenveel dagen een wandelbaar moment te vinden en een rondje Polderstad te lopen. 'Op z'n Hollands' weliswaar, want daar staat ons lopen voor hardlopen en maken zij een wandeling als ze een blokje omlopen. Vlaams en Nederlands, Hollands en Zuid-Nederlands,... hopelijk bent U nog mee.

Desbetreffend heb ik na mijn Augustinus-passage gebruik gemaakt van de eerste 'platte' periode om mij te verdiepen in de 'Avonturen van een NEDERBELG', een boek van politiek journalist Derk-Jan Eppink. Lichte lectuur met een Nederlandse inkijk op Belgische politieke en andere taferelen, en waarin dus menigmaal de overeenkomst van de taal maar tegelijkertijd het grote verschil aan onderliggende betekenis en verklaring aan bod komen. Luchtig geschreven, als dat al verstaanbaar is voor een Nederlander, maar toch hier en daar voor vormverbetering vatbaar. Wie het eens proberen wil die mag: kandidaten kunnen onderaan dit artikel reageren via een 'comment' en Uw dienaar zorgt voor de rest. En wie niet lezen wil, die kan alvast de omslagillustratie van Ever Meulen in zich opnemen...

Wat illustraties betreft is heer Polo weer aan zijn jaarlijkse fotoselectie begonnen. Alle door mijzelf gemaakte digitale prenten van het voorbije jaar passeren de revue en dingen mee naar een plaats in de Longlist 2011. Na enkele nachtjes slapen ga ik er nog eens met de grove borstel doorheen en selecteer op buikgevoel en volgens achtergrondverhaal mijn 24 favorieten. Daarna wordt het pas echt moeilijk, want dan moet ik een TOP 12 samenstellen die naar 'goede' gewoonte op deze blog wordt voorgesteld tijdens de laatste week van het jaar. Ik gun mezelf nog enige tijd ter overweging en deliberatie, maar na het weekend worden er knopen doorgehakt. Ik lijk wel een federaal onderhandelaar: onhandelbaar...

Nu onze nieuwe regering er eindelijk is moeten we elke dag paraat staan om de verwachte fiscale ingrepen en budgetaanslagen te pareren. Wat te verwachten was is dan ook gebeurd: de mogelijkheid om groene leningen af te sluiten eindigt op 31 december. Daarom heb ik voor La Pola nog snel een energievriendelijk badpak gekocht. Deze originele toepassingsvorm van zonnepaneeltjes zal mij volgend jaar een belastingvoordeel van 40% opleveren en bovendien zorgen voor warme voeten tijdens kille zomeravonden.

Marco Polo

Onderduims...

De herfst doet haar intrede.
Stormachtig weer met hevige regenbuien, en dat duurt nog de hele week. Volledig in de kaart van de nieuwe Mannschaftsleiter van Club Brugge: de loopgrachten zullen snel onder water staan en een vijfde 'Daumke' op rij zou mij dus helemaal niet verwonderen. Wat dit onderwerp betreft wil ik met graagte verwijzen naar een onlangs verschenen column op De Morgen.be van de hand van Filip Joos. Zeker het lezen waard. Onder de titel 'Het experiment' werkt deze voetbalanalist een scenario uit over het beleid van blauw-zwart en de mogelijke gevolgen daarvan. Het kan ook helemaal anders aflopen, maar deze verhaallijn leest lekker. Geef mij dan maar de 2-2 die K.Antonia FC afgelopen zondag nog weggaf aan Rapid Leest. Jammer dat mijn maatje het met één punt moest stellen, maar wij hebben wel 4 doelpunten gezien. Euh 3, want bij de 2-0 stond ik te bestellen aan de kantinetoog: 2 thee en een cola. Echt waar, en daar geen herhalingen...!! Vier op een rij dus voor Herr Daum, en daar kan op de korte termijn geen criticus tegenop.
Ben trouwens ook benieuwd hoe het verder gaat lopen bij Ajax: voorlopig geen Van Gaal aan het sportieve roer, Cruijff die het hoge woord voert en zondag een 'Daumke' gespeeld op RKC...

Het voorgaande stond in de steigers en was bijna geheel klaar om op de blog gepost te worden toen in de vroege namiddag het nieuws binnenkwam dat er in Luik een bloedbad was aangericht. Drama. Natuurlijk zijn daar geen zinnige woorden voor, al zeker niet om het even ter sprake te brengen in een vrijblijvend gewrocht als deze Polo-blog. Wel spektakel in de media: die hebben er weer een vette kluif aan, tot zelfs de opvoering van de revue van buitenlandse nieuwszenders die België daarom in hun headlines plaatsen. Het nieuws op één heeft tegenwoordig een hoger vtm-gehalte dan wat er op de Uw-dag-kleurende zender zelf wordt afgeleverd. Sensatie, veel meer dan onder Daum...

Marco Polo

Paniekvoetbal alom...

Sinds enkele dagen bereiken ons berichten over een nooit geziene vorm van paniekvoetbal op 't Antwerps 'schoon verdiep'. De angst bij CD&V-pooier Van Peel voor stemmenkanon en N-VA zwaargewicht De Wever is blijkbaar zo groot dat hij nu al zijn ziel heeft verkocht aan gladjanus Janssens, om aldus hun beider hachje te redden bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Of het zal helpen, of integendeel de achteruitgang en het stemmenverlies van de tsjeven nog zal verergeren moet de toekomst uitwijzen. Straffen toebak alleszins: nadat in de Metropool alle vormen van straat- en raamprostitutie werden aangepakt en teruggedrongen verkopen de politiekers hun eigen gedegenereerd vlees binnen de muren van het stadhuis. En ondertussen maar schieten op de PS'ers van Charleroi...

Tegelijkertijd ben ik, zij het vanop afstand en door hartverscheurende omstandigheden dus niet live aanwezig, getuige geweest van de Ajax-knieval voor Real Madrid 2.

Akkoord: er waren de waanzinnig foute beslissingen van een grensrechter waardoor twee geheel reglementaire Ajax-doelpunten zeer ten onrechte en telkens op een cruciaal moment werden afgekeurd. Even opmerkelijk is de dubieuze 1-7 nederlaag van Zagreb tegen Lyon, waardoor de Fransen hun negatief doelsaldo op wonderbaarlijke wijze ombogen en de Ajacieden alsnog uit de volgende ronde van het grote kampioenenbal kegelden. Maar wat een amateuristische begeleiding op dat zogezegde topniveau: geen communicatie, waar Hollanders anders toch zo sterk in plegen te zijn, tussen de bank en de acteurs op het terrein. Acteurs, want spelers kan ik ze deze keer met moeite noemen. De platte-kezen zijn terug daar: geklopt door hun eigen hautaine klote-mentaliteit, er kan ons niks gebeuren, we gaan ons al helemaal niks aantrekken van wat er 'ginder' gebeurt, Van de Wiel die enkel gefocust is op een herinneringstrofee aan deze match en bij de rust al zeer inhalig en voorbarig truitje wisselt met Benzema, coach De Boer die daar geen graten in ziet en de ballen mist om zulk gedrag te sanctioneren, een ploeg die niet weet wat er gebeurt tijdens de tweede helft en zelfs niet beseft dat ze voor het oog van televisiekijkend Europa zichzelf voor aap zet. Ontgoocheling alom na het eindsignaal, bleirende klaagzangen over bedrog en mogelijke omkoperij in de studio's en al helemaal gejank en zelfbeklag tijdens de interviews. Met veel moeite kwam er wel eens een vraag naar de achtergronden bij Ajax en hoe slecht het daar op dit moment wel gaat, maar geen woord van kritiek op de belabberde mentaliteit en het meer dan lachwekkende gebrek aan communicatie en wedstrijdcoaching. Arm over het paard getild hoofdstedelijk voetbal, net als hier in België waar Anderlecht vanavond onderuit ging bij KV Mechelen. Paniekvoetbal alom...

Marco Polo

Coeur blessé...

Het is natuurlijk niet voor het eerst dat U mijn schrijfsels op deze blogspot gedurende enige tijd moest missen. Weet echter dat ikzelf deze keer het inactieve tussenspel al even erg vond, maar dat er nu geen ontkomen aan was. De tijd van het jaar, het vallen van het blad, de decompressie bij aanvang van een lange 'rust'periode, een avondje vol Bourgondische uitbundigheid, wat drukte in het hoofd of dan toch die duursport-voorgeschiedenis uit een tijd dat lang en hard trainen de norm was? De combinatie van alle voorgaanden als onderliggende reden en/of uitlokkende factor hebben ervoor gezorgd dat Uw schrijvende vriend en dienaar zich vorige week geleidelijk aan niet zo lekker begon te voelen. Wél voor de eerste keer wachtte ik nu niet de rust van het weekend af, maar maakte nog vlug een afspraak met de huisarts voor vrijdagnamiddag. Niet geheel onverwacht, aangezien er een maand geleden nog een voorvalletje is geweest, stuurde ze mij door voor een extra controle bij de cardioloog, en die wilde me dan weer graag een nachtje voor observatie in de hartbewaking houden.

De roffelende trom waarmee ik de avond voordien de kliniek was binnengestapt bonkte de volgende ochtend nog even vrolijk aan een 2u 54' marathontempo en zorgde ervoor dat 'harten-doktoor' mij in onvervalste reisbureau-stijl een bijkomende nacht in het etablissement kon aanbieden. We maakten er meteen een weekend van. Monitoring, adaptatie van de medicatie, aparte bloeddrukcontroles, tussentijdse filmopnames van de hartactiviteiten en als klap op de vuurpijl, na een tweede nu al minder plezante nacht, de ochtendgroet van Raymond van het Groenewoud: "Goeiemorgen, ouwe Rotkop' op mijn HB5 radio-extensie ...
De poging om het boeltje langs electronische weg weer op het juiste spoor te schieten wordt die dag afgeblazen wegens een verdacht 'wolkje' in het hartoortje en dus niet geheel aangewezen noch vrijgegeven voor de cardioversie. Uitstel van executie...van euhh, uitvoering van de geplande actie.
Omdat de bloedverdunners en de beta-blokkers nog verder hun werk moeten doen en men bij aanvang de reacties die dit alles teweeg brengt in mijn lijf van kortbij wil volgen wordt mijn hotelvoucher aangepast en ga ik in één vlotte beweging via verlengd weekend naar een verblijf voor onbepaalde duur. 'Woensdagavond met Bram & Johan naar Ajax-Real Madrid' staat niet alleen meer als na te streven einddoel in mijn medisch dossier, maar begin ik zo stilaan op m'n buik te schrijven: er is nog plaats tussen al de prikgaatjes van de bloedverdunners. Uiteindelijk zing ik het nog twee nachten en een halve dag uit met Fons (81) en WO II-veteraan Louis (87) op de reguliere cardio-afdeling. Daarna word ik ten voorlopigen titel vrijgegeven en mag ik naar huis. Zonder enkelband, maar wat is het verschil? Ik ga nu een drietal weken heel plichtsgetrouw pilletjes slikken, spuitjes zetten, mij onderwerpen aan regelmatige bloedcontroles... én ik ga mij rustig houden: een ongewild, edoch broodnodig intermezzo, waarbij ik eindelijk één van m'n zelfgeschoten Brazilië-prenten als illustratie kan gebruiken...

Mijn dank gaat naar allen die me belden, een kaartje stuurden, mij wisten te verrassen met een bezoekje en ook naar iedereen die reageerde op de info-mailtjes van La Pola betreffende mijn toestand. Toevallig of niet, maar wel heel regelmatig werd daarin de wens geuit dat ik maar snel weer 'de ouwe' moest worden: van het Groenewoud heeft dus toch gelijk!
Dit moest mij nog even van het hart...

Marco Polo