2008 ... ? ? ?

Het is vandaag 31 januari 2008, niet 2009.
Na Guy Verhofstadt gisteren in zijn toespraak voor de gestelde lichamen, wil ik het hier toch nog eens herhalen en nu voor het brede publiek. Ook zij die ongesteld zijn of zich alzo voelen moeten weten dat het nog maar 2008 is.
Grote Guy heeft daar zo zijn bedoelingen mee, en ik ook !
Verder moet U er niets achter zoeken: het is en blijft dezelfde lulkoek van altijd als die politiekers beginnen.
Ze zijn geen haar beter dan Marco Polo, integendeel ...!
U weet toch dat er beloofd is om tegen Pasen (23 maart 2008) een nieuwe regering op de been te brengen?! Ik denk echter dat de heer Verhofstadt hier beter naar 2009 zou mikken met als extra voordeel dat Pasen dan nog enkele weken later "valt", namelijk op 12 april!
Verder helpt een goeie mok koffie of een mok goeie koffie ...
... ons er wel doorheen/ er ons wel overheen??!

Het moet niet altijd een zwart schaap of een witte merel zijn, hé...
Of toch wel ??

Toen ik U in een vorige bijdrage berichtte over een waagstuk bij het uitkiezen van enig minder voor de handliggend leesmateriaal was ik nog maar pas begonnen aan "Iris in de zomer van 2003". Ondertussen ben ik er helemaal doorheen: U weet wel, dat extreem elegante uurrooster van mij biedt nogal wat mogelijkheden, dus ...

Het boek is geen hoogvlieger, hoewel als U het leest komt U erachter dat "hij" dat wel is, althans tot op zekere hoogte...
Verder gaat het de meest diverse kanten uit, maar uit is uit.
Ik ben blij dat ik het gelezen heb. Liefhebbers kunnen het gratis ontlenen: afhalen ten huize Polo en aldaar terugbrengen.
In ruil voor een gezellige babbel zorg ik voor de drankjes...
Nu gaan de gordijnen dicht en het haardvuur aan. De wind geselt de regenvlagen door de polder en het aankomend stormweer zorgt voor heel wat kabaal. Ik draai de muziek wat luider ... in 2008!

Marco Polo

Op hete (r) daad ....

Betrapt!!!
Bij afwezigheid van la Pola, enkele dagen met óns Rosemie op basketbezoek bij Anke, dacht heer Polo een onschuldig stapke in de wereld te kunnen zetten. Klein feestje bouwen in 't stad.
"Avondje stappen!" zoals ze in Nederland zeggen.
Geleerd van Bram.
Even onderduiken in de anonimiteit. Niets aan de hand.
Dat was echter zonder de journalisten van "De Zondag" gerekend. De Vlaamse paparazzi beheersen hun vak evengoed als hun collega's waar ook ter wereld...

Probeer dit maar eens uit te leggen !!

Marco Polo

Tijd om te lezen...

Uitgerekend nu spreidt een gulle winterzon haar warmte en licht "tussentijds" over de Polder. Dit nodigt uit en lokt een mens naar het buitengebeuren. Toch leent deze periode van het jaar zich, net als die luilekkere kampeervakantie in het zomerse zuiden, uitstekend tot het bijlezen van allerhande opgespaarde lectuur.
U kent mij al een beetje, en weet dus dat de leesmicrobe er tamelijk diep in zit. Film kijken mag, lopen en fietsen is eveneens een leuke hobby, een stevige wandeling is niet te versmaden,eten en drinken en het bereiden van dat eerste kan heel wat tijd in beslag nemen, maar lezen ....
Als er een dag voorbij gaat zonder leesvoer, dan moet ten langen laatste toch het nachtkastlampje aan en lees ik mezelf voor en in slaap. Op zulk moment lukt dat wel, omdat een dag zonder lezen meestal een fysiek geladen én bezige én dus vermoeiende tijdsbesteding is geweest en het lichaam, zelfs dat van Marco Polo, af en toe wil rusten.
Nu was rond de jaarwisseling de leesbare buit vrij aanzienlijk en gevariëerd. Een deel ervan zag U trouwens in een vorige bijdrage al onder de kerstboom liggen.

Toen zat ik nog midden in de uitleenklassieker van Carlos Ruiz Zafón, De schaduw van de wind .
Een boek om de tijd voor te nemen en alles langzaam tot je door te laten dringen. Je moet het genot van het lezen ondervinden.
Met de hele heisa rond de feestdagen was de nodige rust eigenlijk zoek, en dus moet ik die knoert later nog maar eens ter hand nemen.
Geschenkboeken die de kinderen mij bezorgden zijn ook al de leesmolen gepasseerd: Helder van Mart Smeets, U herkent hem wel aan zijn vertrouwde en zeer bourgondische columnstijl en Kennedy's Brein van Henning Mankel. Ook weer eentje waar je goed met je gedachten bij moet blijven. Voor mij wil dat zeggen:
af en toe een paar bladzijden teruggaan om de draad weer op te pikken. Ja, de leeftijd..?
Soms zoek ik het ook zelf natuurlijk. Zo is er Iris, een romannetje van Jan Mulder: hij is niet de meest gestructureerde onder de schrijvende ex-voetballers en durft al eens via een lange omweg naar zijn einddoel zoeken. Dat zat ook in z'n voetbalspel, voor wie zich dat nog herinnert: Jan ging veel liever een tweede keer zijn mannetje in de wind zetten en nog een extra dribbel uit de slonzige voetbalschoenen schudden dan dat hij rechttoe-rechtaan de zestien van de tegenstander binnendook of een knal op doel zou afleveren. Dus ook bij Jan moet ik wel eens een hoofdstukje terug. Dan was "De Nees" een hele andere, maar die schrijft niet...
Naast boekwerk allerhande bereiken mij ook enkele tijdschriften die meer dan het lezen waard zijn. Neem nu Bodytalk: als U iets over het lichaam, de gezondheid, het leven... wil weten, dan vindt U dat op een duidelijke manier aangekaart in dit vierwekelijks periodiek.

Alleen: er staat zo allemachtig veel in! Ik krijg het allemaal niet gelezen. En dan ligt daar elke week nog Knack.
Dé Knack tot daaraantoe, maar wat doen we met de Weekend-bijlage, Focus, OM-magazine?
Dat zit allemaal in hetzelfde pakket.
Ik moet tijd maken om te lezen, net zoals ik vroeger tijd moest maken om te lopen of te fietsen, of om in de tuin te werken, of...
Tijd: daar draait het toch allemaal om.
Tijd hebben, tijd maken, tijd verspillen, de tijd nemen ...
Ja, neem er eens de tijd voor!!
Dat doe ik af en toe voor "Het oude Egypte".
Met dank aan de illustere ontlener die ik van hieruit het allerbeste toewens en met de belofte dat we de reisfoto's (uiteraard na onze terugkeer) samen zullen bekijken.
En nu ga ik lopen: 't is er tijd voor !

Marco Polo

De "capaciteit nucleaire" van Guust De Crem

We hadden het kunnen weten...
Vanden Boeynants, Vreven, Delcroix, Wathelet, Poncelet, Flahaut en nu De Crem: blunders opstapelen, kemels schieten, grote sier maken en dan nog hun zakken vullen zijn dé specialiteiten van de illustere reeks clowneske figuren die het ministerie van landsverdediging de voorbije decennia hebben aangevoerd. Om die zakken te vullen zal het Crèmeke van Aalter echter heel hard zijn best moeten doen wil dat voor Pasen in orde zijn. Hij die in de oppositie telkens, en terecht, op de kap van Flahaut zat bakt ze nu al even bruin.
Met een Falcon naar Straatsburg, alsof er geen TGV die richting uitgaat ?! Zelfs in een dikke BMW of andere middenklasser ben je er in 3 uur. Geen tijd! Te drukke agenda:"Pieter De Crem zal zijn blijde intrede maken in alle kwartieren in het land."(website van Landsverdediging)Van welke planeet komt deze Pipo?
Hij moet waarschijnlijk heel wat puin ruimen na den dikke van Walhain en een nieuwe koers uitzetten, maar "hoe meer hij een anti-Flahaut probeert te zijn, hoe meer hij erop begint te lijken" aldus een goedgeplaatste informant. Met zijn verklaring over de nucleaire capaciteit van Kleine Brogel scoorde hij weer prima: iemand zou hem eens moeten uitleggen wat het verschil is tussen aandacht trekken en zinvolle mededelingen doen op het juiste moment. Wie hem bezig gezien heeft als voorzitter van de kamercommissie Binnenlandse Zaken tijdens de stemming over "B-H-V" en zich net als Polo geërgerd heeft aan het ongelofelijk gestuntel bij het voorlezen van de agenda en de telling van de stemmen wist dat enige vorm van amateurisme hem niet vreemd is. Maar dat hij bij de eerste de beste gelegenheid zelfs de geldende NAVO-afspraken aan zijn mondaine laké-schoenen zou lappen...

Marco Polo

Red & Blue ... en dan nog wat Groen!

We zitten in een grijze periode: te warm voor de tijd van het jaar, maar met een wolkendek dat niet veel tot geen zonlicht doorlaat. Is het omdat "iedereen het zegt" dat ik het uiteindelijk ook zo ga voelen, of is het werkelijk "van dattum" ?
Sinds het begin van dit jaar .... grijs - grijs - grijs ???
Dat zoeken we toch even op in al die vrije tijd van mij!
Op de site van het KMI kan je "alles" vinden, zelfs de uren zonneschijn : van dag tot dag tijdens de lopende maand en met overzichten van de voorbije maanden en jaren. En wat blijkt? Gisteren hadden we nog eens 5 uren zon, maar daarvoor was het inderdaad van 14 januari geleden dat we ook maar een minuut zonneschijn hadden gezien. We zitten tot en met vandaag aan 31 uren in januari, en het gemiddelde voor deze maand is 52: we hebben dus nog wat tegoed! Het verschil is groot: in december hadden we meer dan 70 solaire uren, terwijl 43 dan als normaal geldt. Eind 2007 in de zonnige watten gelegd, en nu ... Grijs!!!
Hoog tijd om ook zonder VTM-hulp kleur in 't leven te brengen!

Dat klein beetje blauwe lucht deed gisteren bijna pijn aan de ogen, maar dat nemen we er graag bij ...
De financiële wereld van haar kant deed de laatste week ook een flinke duit in het kleurenzakje: wereldwijd gingen alle beurzen dagen aan een stuk heel enthousiast in het rood...

Hier moet ik waarschijnlijk geen tekening bij maken.
Iedereen die hier of daar een centje opzij heeft gezet mag dat voorlopig even vergeten. Rustig blijven, en wachten tot de hete soep is afgevoerd ... Ben er zeker van dat we op middenlange termijn wel weer herstellen van deze deuk, en dan kan de pret weer niet op. We moeten er tenslotte niet van leven, of wel ... ?

Het beetje groen kwam uit een bijna niet meer verwachte hoek: na de heraanleg van de voortuin was er in de loop van het voorbije jaar aardig wat fout gelopen met de taxus-aanplanting en T.V.L. zou de gesneuvelde exemplaren komen vervangen. Dat heeft heel wat voeten in de van slijkerig tot kurkdroge en finaal bevroren aarde gehad, maar kijk ... uiteindelijk stond hij daar met kersvers groen plantenmateriaal.

Zo doet blijkbaar weer iedereen z'n bovenstebeste best om meer kleur aan mijn grijs bestaan te geven.
Waarvoor mijn hartelijke dank.
En zeggen dat we met een beetje zonneschijn al dik tevreden zijn!
Heel de familie kijkt er halsreikend naar uit!!

Marco Polo

Ho maar, Omar !!!

Vandaag ook de oren gespitst bij het nieuws over de kleine Bin ?
Lossen of Laden ? het maakt eigenlijk weinig verschil: als 't maar ene van den ouwe Osama-himself is ?!
Dat hij weet hoe een mens in de media-belangstelling moet komen blijkt uit het voorstel in zijn laatste interview: hij wil een paardenkoers dwars door Noord-Afrika organiseren als vervanging voor de afgelaste Parijs-Dakar.
Een race voor de vrede: 'Het gaat erom de ideeën in de westerse geest te veranderen. Veel mensen denken dat Arabieren allemaal terroristen zijn. Dit klopt niet,' aldus Omar.
Inderdaad, en er is nog iets wat niet klopt: als een Arabier door al die zandbakken van Noord-Afrika van oost naar west wil, dan denk ik dat hij kiest voor een kameel of een dromedaris...
Tussendoor komen we via de internationale kwaliteitspers ook te weten dat hij vorig jaar, na een kennismaking te paard in de buurt van Gizeh, trouwde met een 52-jarige Britse oma.

Nu er voor Polo & Pola een reis naar Egypte in het verschiet ligt, heb ik mij voorgenomen om in de buurt van de pyramiden goed op te letten voor paardrijdende oude tantes. Ze moeten dan wel, verhoudingsgewijs tot Omar en zijn gade, om en bij de 100 jaar zijn ... anders komt de huiselijke vrede in het gedrang !!

Marco Polo

56,5 ....

Polo doet er vandaag weer een halfje bij: aangezien ik het levenslicht zag op 17 juli 1951 ben ik vandaag exact zesenvijftig en een half jaar geworden. Het is niet mijn bedoeling daaromheen veel drukte te maken, maar wie het kleine niet eert, ...!
Hoewel de tijd bovendien heel snel gaat is hij met enig lichtdrukmaalachtig kunst- en vliegwerk te manipuleren of zelfs in te halen. Het bewijs daarvan zie je hieronder, waar enkele leden van onze familie in een aangepast tijdskader zijn terug te vinden.
Maar wie zit waar en wanneer met wie op welke foto ?


Antwoorden via de "comments".
Geheel los van dit vragenspelletje ga ik ter ere van mijn halve-verjaardag nù een hele Duvel drinken.
Schol !!

Marco Polo

Un oeuf is enough ...

Het mag U wellicht verbazen, en zeker hen die mij iets beter kennen, maar ik heb mij deze week nog eens begeven aan het op ononderbroken wijze bekijken van een voetbalwedstrijd op televisie. En het moet gezegd: deze keer viel het vertoonde totaalspektakel volledig in mijn persoonlijk subjectieve smaak en liet ik de afstandbediening voor wat zij was. Het betrof hier geen Premier League, zelfs geen Engels derdeklasse "potje stamp", maar de 2 Brugse voetbalverenigingen die elkaar ook in onze vaderlandse Jupiler League bekampen stonden maandagavond tegenover elkaar in een 1/8 finale voor de Beker van België.
Alles was aanwezig om mij aan het beeldscherm gekluisterd te houden: spanning, scheidsrechterlijke dwalingen tot dubieuze beslissingen, onverstaanbare spreekkoren van de weistvlòmsche spionkopp's, een enerverende en zichzelf herhalende verslaggever die ik dankzij de mute-knop bij regelmaat het zwijgen oplegde en last-but-not-least het feit dat ik mezelf sinds de jaarwende wekelijks enkele alcoholloze etmalen opleg en dus niet elk kwartier naar de koelkast moest lopen om een verDuvelde verfrissing.
Het vertoonde voetbal was van het naar Belgische gewoonte middelmatig tot belabberd niveau, maar de spanning was er en dat maakt veel zoniet alles goed en kunnen wij gezien onze voetbalistieke onwetendheid in ruime mate appreciëren.
Laat U vooral niet phonetisch misleiden door de titel van dit blog-epistel: van un-neuf was in de verste verte geen sprake.
Een magere 1-0 was meer dan 'ennoegh !
In het oog springende actoren waren vooral de heren Nzolo, scheidsrechter van dienst, De Sutter, speler van de Cercle, en Glen De Boeck, trainer van laatstgenoemde club. Over twee van hen wil ik het nog even hebben in een afsluitende "gouden raad":
De Boeck als succescoach en De Sutter als topschutter staan zeker al in de belangstelling bij en op het verlanglijstje van enkele "grote" Belgische clubs, wat dat laatste heden ten dage ook nog mag betekenen. Voor (veel?) meer geld kunnen zij volgend jaar allicht aan de slag bij "het andere" Brugge, in Genk of bij Anderlecht. Aangezien het voetbal betreft gaan er voor beide heren op dit moment maandelijks ook al wel behoorlijk wat Euro's over de tafel, en laat dat nu genoeg zijn: trop is immers teveel!!

Vraag maar aan Jan Ceulemans hoe hebzucht en megalomanie aflopen en waaraan een mens het meeste plezier beleeft !
Blijf bij de Cercle en heb plezier in dat spelleke, want daar zijn jullie samen met de rest van de groen-zwarte Bruggelingen zo goed in. Blijf zorgen voor de frisse wind in het voorlopig nog unitair Belgische voetbal: het is een weldaad voor het al dan niet geoefende edoch sporadisch toekijkende oog.
Ondanks mijn goed bedoelde poging ben ik er vrijwel zeker van dat deze raad in de wind geslagen wordt: volgend jaar deze tijd staat De Boeck hier of daar zwaar onder druk wegens tegenvallende resultaten en zit De Sutter weg te kwijnen op een of andere reservenbank wegens niet genoeg gescoord in de heenronde.
Ze kunnen dan niet zeggen dat ik hen niet verwittigd heb...

Marco Polo

Part of one made the otherone ...

't Is niet mijn gewoonte om een comment op te pikken en er dan een item aan te wijden in deze blog, edoch ...
Dit keer moet ik een uitzondering maken op de regel !!
In de vorige post zag U twee collages, compilaties, postkaarten ... enfin, geef de dingen een naam: twee kaartjes met vier foto's erop, zo'n ansichtkaart met een overzicht van wat er allemaal te beleven valt in je vakantie-verblijfplaats.
Hier gaat het echter om vier generaties, niet in strikt rechte lijn, maar van "ne kouwe kant" is er toch ook geen sprake.

In de eerste strip, want zo zou U het ook kunnen noemen, gaat het om de Heer Polo en zijn jongste kleinzoon, Witse, zoon van onze oudste dochter Bieke en hare "Frakke". Na een gezamelijke maaltijd blijven we nog even aan tafel, en dan moet Poeh-beer ervoor zorgen dat alle etensresten van des kleinzoons aimabele wezen verdwijnen. Poeh-beer kan natuurlijk veel meer, en dat weten ook de twee "poppenspelers" van dienst ... Een leuke scène is het gevolg, mooi in beeld gebracht door Bram, de zoon des huizes.

Op de tweede kaart gaan we redelijk ver terug in de tijd, en ook in de kwali-teit. Dit laatste slaat uiteraard op de getoonde lichtdrukmalen, en niet op de "modellen".
Het betreft een vergelijkbaar gebeuren, maar dat had U al door.
In illo tempore ( "non suspecto" laat ik in het midden, maar met het voordeel van de twijfel...) was mijn schoonvader eigenaar van een riant tweede verblijfplaats-appartement aan zee. Als het even kon, maar zoals nu blijkt veel te weinig, reden we naar De Haan om een dag of een weekend met hen door te brengen en te genieten van "de goede lucht". Ook daar speelden zich wel eens grootvader-kleinzoon taferelen af. Poeh-beer bestond nog niet, maar testen of de kleine sterk zou worden of "al zakken kon dragen" was regelmatig aan de lachwekkende orde van de dag.
Sugar Jackson heeft het niet geweten, maar er is sinds 1980 wel een gedegen concurrent voor hem verloren gegaan ...
Ook toen leverde dit spektakel fijne beelden op voor het nageslacht en een leuke herinnering voor de aanwezigen. Fotograaf van dienst was Marco Polo.
En zo ziet U: Part of one made the otherone !!

Als het over foto's en bewerken gaat heb ik voor mijn lezers, en voor één onder hen in het bijzonder (sic), mogelijks een leuke tip. Probeert U Fotoflexer eens.
Voor U het weet zijn de gevolgen niet meer te overzien...

Marco Polo

19 Nivôse CCXV

... dat zou hierboven gestaan hebben als datum van het bericht indien Napoleon Bonaparte in 1806 geen einde had gesteld aan de Republikeinse kalender. Het zou dan ook niet om een donderdag gaan, maar om een Nonidi, de negende dag van de decade!
Wat men al niet kan bijleren door aan homeo-cyclisme te doen ?! Na het feesten heb ik inderdaad de trainingsdraad weer opgepikt.

Bij een magistrale 4-delige serie over Napoleon Bonaparte,
The epic of the man who changed the world , vergeet een mens al snel dat hij aan 't fietsen is. Het kost wel wat moeite na die onderbreking, maar John Malkovich, Isabella Rossellini e.a. acteren zo boeiend dat de aandacht bij het scherm blijft en niet wordt afgeleid naar pijnlijke spieren of neerdruipend zweet..

Het beste uit drie werelden...
Er was in deze week nog een extra afspraak, en wel gisteren: in Stabroek werd in ons geliefd instituut verzamelen geblazen voor de nieuwjaarsreceptie. Jong en oud, en zelfs héél oud waren present en genoten van het weerzien, de babbel en de knabbel en het al dan niet geestrijke nat. Toen ik 's avonds naar huis reed begreep ik maar niet welk raar gevoel zich van mij probeerde meester te maken, tot ...
Tot ik besefte dat als de belevenissen van drie werelden zich zo manifest en kort achter elkaar aanbieden er wel van enige consternatie of tenminste desoriëntatie sprake kan zijn.
In de voormiddag was ik de vrije vogel, die in zijn ruimbemeten vrije tijd eigenlijk al doet wat hij wil of kan en goesting voor heeft.
's Middags riep de plicht: aanwezig zijn op de jaaroverzichtelijke personeelsvergadering van PITO en geconfronteerd worden met hen die sinds vele jaren mijn hard-zwoegende, maar veelal ook jongere collega's zijn. Zeg maar mijn "maandag-werkdag"-gevoel, maar dan op een woensdag !
En aansluitend was daar tijdens de receptie het weerzien met de oude vrienden, zij die al van hun pensioen "genieten".
Ome Wies en nonkel Fons, dé Rik, Herman, Robert, Rudi, Mia, Pjottr en de Miel: wat die allemaal te vertellen hebben !?
Vooral door de goede verstandhouding met zowel hen die nog aan de slag zijn als met de renteniers slaat mijn kompas soms tilt:
de samenwerking op school en de contacten kan ik absoluut nog niet missen, maar er is ook de band met die ouwe gabbers.
Soit, ik kom er wel uit... Geen paniek !
En trouwens, ik ben zeker niet de enige die dit meemaakt:
velen zijn mij voorgegaan en even zoveel zullen mij volgen.
Denk maar niet dat er veel verandert op deze wereld...
Nihil nove sub sole !

Van januari 2008 terug naar mei 1980 ...

Marco Polo

Come back ...

Comeback "I"
Het zat er aan te komen, een blinde kon het zien met zijn ogen dicht: de dagen van Kangoeroes-coach Huysmans waren geteld. Van tegenvallende resultaten was het Willebroeks basketfeest via een reeks nederlagen afgegleden tot een futloos matchke "ketsenbal": zelfs van Hasselt kon thuis niet meer gewonnen worden. Het hoe en waarom speelt dan geen rol meer: ontslag voor de coach en op zoek naar een nieuwe. Die werd vandaag al voorgesteld en leidt vanavond zijn eerste training in "De Schalk". Ken ik het, of herken ik het ...?
In januari 1998 stapte ik diezelfde zaal binnen als kersverse coach van Duvel Willebroek. Paul Vervaeck was ingegaan op een aanbod van BBC Bree en verliet na veel jaren de club. Zo gaat het ook af en toe in de sportwereld...
En wie is nu de nieuwe coach bij Kangoeroes ?
Paul Vervaeck !!!

Comeback "II"
Geheel onverwacht liep ik zaterdag JO tegen het lijf. Hij zat zomaar naast me naar diezelfde basketmatch te kijken. JO was in december 2006 om een of andere reden ook beginnen bloggen, maar na heel wat leuke en gevatte afleveringen legde hij er in september 2007, vlak na de zomervakantie de blog-blok op met een voorbedacht(?) doordenkertje in zijn laatste titel: Gene stamp teveel!
Sindsdien had ik hem via het "w-w-w" al een paar keer (vruchteloos) aangespoord om de blogpen weer op te nemen, en zaterdag hadden we het er natuurlijk ook even over.
En zie, wat lees ik vanmiddag tussendoor in m'n mail en stel ik vanavond vast op zijn blog: Geronimo is back !!!
Is dit de bevestiging van het gezegde dat "derde keer ..." of is het puur toeval ?

Comeback "III"
In PITO stapte vandaag, na een lange afwezigheid wegens werkombekwaamheid als gevolg van ne stoemelingse val met de vélo op weg van school naar huis, onze zeer gewaardeerde en wijze collega MC het leraarslokaal weer binnen.
Een comeback die geen minuut te vroeg komt, want zijn vervanger was er een wiskundig potje van aan 't maken... met alle gevolgen vandien voor de leerlingen. Iedereen is blij, ook hij waarvan weleens beweerd wordt, en dan vooral door hemzelf, dat hij van niets weet omdat zijn naam **AES is !
U mag van mij aannemen dat, wat het "van niets weten" betreft, niets minder waar is. De blijheid daarentegen ...!!

Comeback "IV"
In juli 1968 stonden The Equals gedurende 3 weken op nummer 1 in de UK Singles Chart met Baby Come Back !

Marco Polo

Driekoningen...

De kerstvakantie zit er bijna op.
Sven Nys is daarnet Belgisch kampioen geworden in het veldrijden, en de Antwerp Giants beten hun basketbaltanden stuk op BBC Bree. Na een behoorlijke prestatie slaagt Mladen Sekuralac erin om tijdens de laatse 20 seconden alles naar de verdoemenis te helpen met een meer dan DWAZE shotselectie. Voor ons ligt Servië in het oosten, maar "wijs" was zijn beslissing allerminst.
'k Ben er zeker van dat ze er bij de Giants niet kunnen mee lachen, maar of er een conclusie uit getrokken wordt betwijfel ik sterk.

Sterk ... was vooral Hugo gisteravond.
Samen met Wouter Geysen was hij één van de bepalende figuren in de wedstrijd tussen Kangoeroes en Hasselt.
Hoewel het basketbal-blok erop ligt voor mij, pik ik af en toe nog wel een matchke mee. Vooral dan om mijn ex-spelers aan de slag te zien in hun nieuwe teams.
Om eerlijk te zijn was de wedstrijd het aankijken niet waard, maar mijn "poulains" deden het allemaal prima. Ook Jos Casteels, hoewel in het verliezende kamp, leverde een prima partij: met 24 punten en een karrevracht rebounds zorgde hij voor zijn zoveelste "double-double" dit seizoen. Buiten een korte opflakkering van Kevin Roelandts was hij de enige "Kangoeroe" die gedurende 40 minuten zijn best deed en er iets wilde van maken.
Een compliment aan de Jos: als troostprijs roep ik hem vandaag uit tot de ware "Driekoning"... met hem kan je alle kanten uit!!

Marco Polo

Winterse neerslag...

De tweede koudeprik van het lopende winterseizoen kan voorlopig niet tippen aan die van 2 weken geleden, toen we een nachtje van -11°C kregen voorgeschoteld en de plassen en vijvers na drie etmalen vrieskou zowaar her en der door schaatsers bereden werden. Toch waren de weervoorspellers er vandaag weer pats bovenop: winterse neerslag zouden we krijgen en winterse neerslag hebben we gehad, zelfs in de Koekestad.
Ondanks dat gure weer togen we vanmiddag met "de drie van Holsbeek" naar Koninklijke Poppenschouwburg Van Campen. Het werd een fantastische belevenis voor de kinderen en voor ons: een vol theater met enthousiaste kids en dito mama's, papa's en grootouders.

"De kerstman en de schatkaart" dompelden mij onder in een vrolijk jaren '50-verleden, waar lachen nog zo gewoon was omdat de gewone dingen nog zo plezant waren.
Mijn dank aan de poppenspelers die het zo eerlijk en zo simpel houden, maar ook aan al die peuters en kleuters die er zo spontaan in opgaan en meeleven.

Verder hebben we vandaag nog in verschillende "schuifkes" gekeken naar het enige echte "Junglebook" ...

Bij zoiets verliest "den Bompa" elke notie van tijd en moeten de andere activiteiten wijken, zelfs het bloggen. Een schitterend verhaal waar ook de drie Sweverkes geboeid naar hebben gekeken, al dateert de film reeds van/uit 1967.

Onder de kerstboom ligt nu een stapeltje geschenkboeken te wachten om gelezen te worden...

... en op deze manier zal het nog even duren voor er weer regelmatig gelezen wordt. Geen paniek echter: het jaar is pas begonnen, en eens heer Polo weer in het goede ritme zit zal het er wel van komen, net als zoveel andere dingen.

Marco Polo

Wensen en de Nieuwjaarsblues...

Het is pas 2 januari, dus schrijf ik deze bijdrage met een lijf vol nieuwjaarsblues.
Alles begon zo'n 2 weken geleden met kerstbomen binnen halen, lichtjes en andere versiering hangen en de cadeautjes-jacht.
De tweede fase lag traditiegetrouw breed uitgesmeerd in de feestperiode en de finale uitwerking nam andermaal een aanvang tijdens de bijna klassiek-mistig grijze 1 januari-autoritten tussen Ieper, Essen, Berchem en Hoboken: van Oud naar Nieuw feesten met Katie & Eli, Bram oppikken, doorrijden voor een bezoek aan de Bonma en daarna via Bonnie & Bompa naar huis.
Iedereen nog eens een gezond 2008 gaan wensen, en dan thuis nog een pintje drinken ... en die ene nieuwjaarsbrief van Charlotte voor haar peter (MP) eens herlezen:

NORMAAL ZIJN PETERS OUD...
Normaal zijn peters altijd oud,
Met rimpels en met grijze haren.
Maar bij jou liep er blijkbaar iets fout,
Jij kon je jeugd bewaren.

Normaal zijn peters zagemannen,
Er scheelt altijd wel iets.
Zijn moe of overspannen,
Maar bij jou merk ik daarvan niets!

Jij bent een vrolijke, leuke man,
Zo zot en jong van geest.
Ik denk dat jij haast alles kan,
Ben jij altijd zo geweest?

Of doe jij dat alleen voor mij,
Omdat je mijn maatje bent?
In elk geval: het maakt me blij!
Ik vind je een toffe vent.

Laten we voor 't nieuwe jaar,
Dit vriendschapsgevoel bewaren.
En heel erg leuk doen tegen elkaar,
Nog vele, vele jaren !!

Met deze wensen hou ik het zeker 12 maanden vol, en ik hoop voor U, de Uwen en de "peters" onder U hetzelfde.
Vandaag luiden een stralende zon en een strak-blauwe lucht 2008 op een pracht-pralerig manier in. Nog steeds moet er niks, en ik wil bekomen van het voorbije... niksdoen! Mijn matige start wijt ik vandaag aan de jetlag, hoewel... : in ons kleine landje is dat een te zwak excuus. Neen, ik ben niet moe maar loom, niet echt te lui om eraan te beginnen, maar ... de blues, ja: zoals ieder jaar opnieuw de nieuwjaarsblues !

Toch zal het deze keer niet zo lang duren want vanavond zijn onze drie musketiers uit Holsbeek gearriveerd: Joke, Wout en Witse komen een paar dagen logeren aan de rand van het Polderbos en dan weet ik wat er van mij verwacht wordt.
En daarenboven beginnen morgen de solden ...!!?

Marco Polo