AMSTERDAM 3

Bent U er nog? En klaar voor de afsluiter?
Dan doe ik U met veel plezier kond van onze belevenissen tijdens de derde verblijfsdag in Neerlands uitzonderlijke hoofdstad.
Hier gaan we...

ZATERDAG
Half uurtje respijt gekregen van de reisleidster. Vandaag pas om 9 uur aan het ontbijt. De zon is op. Niet 'op', maar OP! Geen zon meer te zien: grijze lucht, dikke wolken, regen. Geen paniek. De planning zit goed want hiervoor heeft Niekol een binnenactiviteit in petto. Musea en tentoonstellingen zat. In Amsterdam kan U dan weer van speciale combinaties genieten: een leeg kerkgebouw dat een aangepaste invulling krijgt. Of wat denkt U van de World Press Photo 2015  tentoonstelling in De Nieuwe Kerk op de Dam. Eentje wil iets anders, en dat kan. Shoppen blijkt een wenselijk alternatief, en dan is de Bijenkorf vlakbij. Ziezo, weer iedereen content. De vijf overblijvenden duiken de kerk binnen. WPP loopt blijkbaar al 60 jaar. Waren er toen al foto's? Zwart-wit. Daar wordt een mens niet vrolijk van. Maar de geselecteerde kleurenprenten van tegenwoordig helpen hierbij al evenmin. Natuurlijk kan een fotograaf niet wegkijken als er zich tragedies afspelen om hem heen, maar af en toe een positief signaal ware toch mooi geweest. Niet in deze expo dus.
Ik droom even dat het mij overkomt: geselecteerd voor WWP 2022. Ingestuurde foto: telefoneren bij Station Amsterdam-Centraal (vrijdag 15 mei 2015)

"Hallo... No. Can't see you!"

"Nou, nou: leuke meid. Mooie benen...."

"Ja hoor, ik wacht op je. Ben die met de zonnebril en het groene vest."

Die zou dan zomaar in de expositie terecht komen. In 2022. Misschien wel weer in de Nieuwe Kerk in Amsterdam? Dan kon ik er zelf naar gaan kijken, en een foto maken. Met de vrienden van toen/nu.
En misschien gaan we dan net als toen, of toch maar 'nu', nog een laatste koffie drinken in het Grand Café Ovidius. Om ons weekend af te ronden. In de Magna Plaza, het shoppingcenter waar tegen die tijd de renovatie wel voltooid zal zijn. Wie weet droom ik dan...

Vandaag hou ik het gewoon bij de actuele tentoonstelling: die loopt nog tot 5 juli in Amsterdam, maar  op nog veel andere plaatsen in Europa. Het is hoe dan ook de moeite om even bij stil te staan, en te schuilen voor de regen of al te felle zomerzon. Je weet maar nooit.
Ondertussen zit onze driedaagse er op. Laatste tramrit terug naar het hotel om de auto's op te pikken. Binnen goed anderhalf uur zijn we terug in Antwerpen. Nemen we de regen mee, of laten we die achter ergens tussen Utrecht en Breda? We gaan plannen maken voor een volgende uitstap met deze bende: na Salamanca, Krakau, Valencia, Luxemburg en Amsterdam komt...

Marco Polo

AMSTERDAM 2

Bent U er terug klaar voor? Ikke wel!!
Hier gaan we dan voor dag 2 in Mokum...

VRIJDAG
Goed geslapen, heerlijk ontbeten en met z'n zessen de fiets op voor een Yellow Bike Tour. Bezienswaardigheden en weetjes over het ontstaan en de verdere evolutie van Amsterdam door de eeuwen heen. Van de eerste dammen aan de Amstel, de uitbouw van de grachtengordel, de huizen die op houten palen staan en aan de waterkanten scheefzakken dat het een lieve lust is voor het toeristenoog, tot Anne Frank en Multatuli, de Wester- en de Nieuwe Kerk, Paradiso, de Stadsschouwburg en de Melkweg, de Jodenbuurt. Ook met de fiets even door het Vondelpark, oversteek naar de P.C. Hooftstraat, het Spiegelkwartier en de Negen Straatjes...

We zijn niet de enigen, en dus ziet het op de klassieke stopplaatsen zwart van de gele vehikels. Geen nood, Eva is een schatje en loodst haar publiek feilloos doorheen de stad. Na goed twee uur fietsen zit het erop. Tijd om te eten. Afspraak met onze 'Amsterdammers' en we trekken naar de bovenste verdieping van de Openbare Bibliotheek: ideale plek voor een 'lunch with a view'. Wegens de frisse wind houden we het maar bij een zitje binnen,  waar de  Laplace-Food al even goed smaakt.

En dan is het tijd voor de obligate boottocht doorheen de grachtengordel en een stukje IJ. Ook hiervoor zijn er heel wat gegadigden, en dus staan we geduldig een uurtje in de zon aan te schuiven op het ponton. Omdat het niet mijn eerste keer is kijk ik wellicht met andere ogen naar wat er aan ons voorbij schuift en heb ik misschien niet genoeg aandacht voor wat er zich op het water afspeelt. Dus moet U het doen met deze indruk van wat zich langs de oever bij de Gaper afspeelt: het is misschien niet wat U verwacht, en toch...

We wijten het met graagte aan de buitenlucht, maar na het fietsen en het boten hebben we onszelf een korte rustpauze gegund in het hotel. De ene sliep al wat langer dan de andere. Maar dan terug op stap: tussen Willemspark en Oud-Zuid is een 'goede Italiaan' te vinden. Waar niet? Maar bij deze zijn we al eerder geweest en telkens lekker gegeten. We nemen de vrienden mee naar Ristorante  Sardegna. Lekker! Voor La Pola mocht het iets warmer zijn. Dat heeft ze geweten bij haar verse muntthee achteraf. Daarna, op weg naar de tram, nog even tijd voor een pilsje met 'een jonge' bij Brasserie Van Dam. Trakteert Nicolette nog op oesters, en loopt op de koop toe Ruud Gullit nog even langs. Doe mij nog maar een pils. Én een jonge, juist...!! 

Avond kan niet meer stuk! 

Marco Polo 

AMSTERDAM 1

Wij zijn een kleine week verder, en de Buffallo's een stap dichter bij de landstitel. Niet dat Uw dienaar daarvan wakker ligt, integendeel. Tijdens de voorbereiding van hun cruciale ontmoeting met de concurrenten van Brugge hebben wij ons met volle overgave en in select gezelschap op een weekendje Amsterdam gestort. Reden en omstandigheden spelen eigenlijk niet echt meer een rol, en dus...
met Niekol's CityTrips naar Amsterdam!!

DONDERDAG 
Plaats van afspraak: IJburg, bij Bram & Shanthi. Gezellige lunch aangeboden door het huis, meteen stevig bijbabbelen en alvast de laatste 'condensed games' van de NBA Play-offs meepikken.
Dan toch een paar verrassingen, of net niet...??
Daarna richting Nieuw-West om in te checken bij Best Western Hotel Couture.  Tram stopt voor de deur. Ideaal voor de verplaatsingen naar het centrum en terug. Blijkt heel regelmatig en dus steeds op tijd te zijn. Wat een verschil met de Lijn in onze Koekenstad.
Eerste stop bij het Vondelpark.

Voor een wandeling en een groepsfoto. Iedereen present. De fotograaf uiteraard ook, maar aan deze kant van het ouwe vertrouwde toestel.
En dan vertrekken we voor het betere stapwerk langs het oude conservatorium, ondertussen omgebouwd tot luxe-hotel, over het Museumplein, voorbij het Concertgebouw, langs het Stedelijk en door het Rijks, passeren het Hard Rock Café, kijken naar de schaakmeesters op het Max Euweplein, stoppen en drinken iets bij het Américain,  lopen daarna via het Leidseplein de gelijknamige straat in en pikken daar een kroket mee uit de muur...

We passeren de Prinsen-, de Keizers- en de Herengracht, kunnen het niet laten om ook nog het Koningsplein over te steken en stranden uiteindelijk op het Spui, waar het toegangspoortje naar het Begijnhof al gesloten is. Iets te laat dus voor de begijntjes, maar verder klopt de timing: we nemen de tram op de Nieuwezijds Voorburgwal (wat een prachtige naam toch!) en zijn tijdig bij Harkema. Daar staat een tafel voor ons klaar. Lekker gegeten. Tijdens de maaltijd kregen zij die wilden ook nog een  gratis bijscholing over de NBA-organisatie en reglementen. Wat een dag.

Hoewel het lange verhaal reeds danig werd ingekort is het nog steeds te uitgebreid naar mijn zin. Dus breng ik het U met deze erbij in drie hapklare schuifjes. Stay tuned!
(We zijn tenslotte toch in Emsterdem geweest, niet!?)

Marco Polo

Om de kwade geesten te verdrijven...

Gisteren bij zomerse valavond nog eens een weldoende zelfvertreding uit de mouw geschud in 'onze' Polder. Heerlijke wandeling bij hemelse weercondities. Conditie van ondergetekende komt hier voorlopig niet ter sprake. We slenteren langs vertrouwde paden en alles staat in witte bloei. Je kan er niet omheen. En als het toch eens lukt, dan kan je er niet naast kijken. Mogelijkheden zat dus om er een prentje van te maken. Dan moet je Polo heten en/of veel geluk hebben om onderstaand resultaat tussen al die vele probeersels te vinden. Ik heet dus Polo...

Laat ik nu, wegens geheel en al onwetend, die meidoorn niet herkend hebben. Dan kom je thuis en moet er gegoogeld worden. 'Witte voorjaarsbloesem'... Beetje spelen met de afbeeldingen en doorklikken naar de betreffende pagina's. Meidoorn dus, oftewel Crataegus laevigata.  En dan als bij toeval: de symbolische betekenis van bomen. Daar staan voor deze plant verschillende mogelijkheden. Ik kies voor de eerste: het symbool van de bezwering, om kwade geesten te verdrijven. Zou dat helpen om jonge sporters wat langer bij ons te houden? Na voetballers Gregory Mertens en Tim Nicot heeft vandaag ook basketbalbelofte Rasmus Larsen het begeven. Veel te vroeg natuurlijk. Zij rusten in vrede - R.I.P.  En ja, het gebeurt blijkbaar elke dag. Maar wat koop je daarvoor? Boze geesten bezweren, daar wil ik nu voor gaan. Zoals Marieke 'Wielemie' Vervoort die haar demonen blijft te lijf gaan en elke dag knokt om er te staan, maar ook laat weten dat ze aan de regeling voor haar euthanasie werkt. Sterke madam. Misschien toch maar een ander symbool waar de meidoorn voor staat er bij betrekken: de hoop. De bloei in de lente, als nieuw begin.
Maar wat koop je ervoor?

Marco Polo

Gekleurde levensverhalen...

Het weekend heb ik ingezet met een bezoek aan de expo HUMAN COLOURS. Oud-leerling, oud-speler en ondertussen kameraad Vinni Arrendell heeft daarbij de conceptuele touwtjes in handen.
Leest U zelf...

Een mooi project dat de multiculturele verstandhouding een duwtje in de rug wil geven en tegelijkertijd de werking van 'Dokters van de wereld' wil ondersteunen. Plaats van gebeuren: CC Nova, in de Schijfstraat op 't Kiel. De vernissage met the man himself heb ik gemist, maar ik put even uit zijn publieke Facebook-pagina...

Bij mijn bezoek daags nadien was ik echter in niet minder stralend gezelschap: one more masterpiece in that row !!! 

De tentoonstelling loop nog tot 29 mei, dinsdag tot vrijdag van 9 tot 17 uur. Warm aanbevolen!

OPEN is toe. De autobiografie van AA is helemaal uitgelezen. Fantastische start, beklijvend vervolg, af en toe een gevoel van dit heb ik al een paar keer gelezen, maar zo zit het leven nu eenmaal in mekaar. Een knap en begeesterend einde. Zijn slotregels: "Ik heb de magie van boeken pas laat ontdekt. Van alle fouten die ik heb gemaakt en waarvan ik hoop dat mijn kinderen ze niet zullen maken, zou ik dit heel hoog op de lijst zetten."

Sjieke mededeling/bekentenis om zo'n boek mee af te sluiten. Heb daarenboven mogen lezen dat de Heer Agassi tijdens het schrijven en samenstellen werd bijgestaan door Pulitzer Prize-winnaar J.R. Moehringer. Eerlijk toegegeven en meteen een aanrader om ook zijn zelfgeschreven levensverhaal te lezen: The Tender Bar. Is al besteld.

Ondertussen is deel twee van Herman van Veen's biografie in mijn bezit. Na Voor ik het vergeet ligt nu ook Herinnerde Dagen binnen handbereik. Teneinde mij voor een leesindigestie te behoeden ga ik mezelf een quotum opleggen: een leesbeurt mag niet meer dan één Duvel lang zijn...

Eens kijken of het lukt? En 'hoe lang' dat gaat duren? Op de eerste echte zomerdag was dat alvast geen probleem. Keiharde zelfdiscipline: genoten van de Duvel én van de lectuur...

Marco Polo 

Thais eten en andere aanraders...

Heb ik blijkbaar weer de start gemist. Mei is al volle zes dagen aan de gang en uit mijn brein is nog niks blogwaardigs ontsproten. Blokkage...??  Tineke VH daarentegen is goed bezig, en als die haar kruissnelheid kan aanhouden dan staan er ons nog heel wat loopse levenslessen te wachten! Ik kan U een bezoek aan haar blog 'over lopen, liefde en thais eten'  alleen maar heel warm aanbevelen. Zeker eens een kijkje nemen.

Verder vul ik mijn dagen, of alleszins stukken daarvan, nog steeds met de autobiografie van André Agassi. Het (boek!!) is dan ook een dikke turf. Blijft de moeite: niet willen verliezen, maar daarom nog niet echt willen winnen. De druk om te spelen en het gebrek aan spelplezier. Veel geld ook natuurlijk, maar zo voor de hand liggend dat het bijna niet aan bod komt. Relaties. Wat een verhaal. Als hij zijn zoveelste dal uitklimt haal ik daaruit de motivatie om nog maar eens een film door de homeo-procedure te halen. Na Miller's Crossing en JFK is het nu de beurt aan The Piano. Ik ben een eind terug in de tijd: een serie Knack-films passeert in chronologische volgorde de revue. 1990, '91 en '92...  en zo verder tot 2004. Goed om iedere keer een uurtje fietsinspanning aan te koppelen. Daar ben ik nog even zoet mee.

Voorts zal er in de loop van deze maand in steeds stijgende lijn nogal wat tijd besteed worden aan het volgen van de NBA Play Offs. Eerste ronde achter de rug. 'Defending champion' San Antonio Spurs meteen uitgeschakeld. Elke dag twee matchen via de League Pass: goede investering. Al de Mondtjes en Sweverkes genieten er mee van. Voorlopig nog in uitgebreide samenvattingen. Laat de boel maar goed spannend blijven: best of seven is 'best' een leuke formule!
Heel af en toe zal er een gaatje gezocht worden voor een CL-wedstrijd. Als het wat meezit zou Bayern-Barcelona vanavond al moeten kunnen. Kondigt zich tenminste veelbelovend aan. Als de verwachtingen niet worden ingelost en de heren miljonairs er een gesloten en dus saaie boel van willen maken dan zal er heel snel weggezapt worden.
Of wat slaap ingehaald...

En zo weet U tenminste waar heer Polo deze meimaand zijn aandacht op gaat richten en wellicht zijn inspiratie uit zal halen. Of vergeet ik iets? Ja, zeker: "In mei legt elke vogel een ei!" Dat gaat uiteraard niet vanzelf en doet wel eens pijn aan het poepenolleke: vandaar dat ik naar analogie met de vet- en zaadbollen in de winterperiode nu enkele tubes vaseline aan de bomen heb gehangen. Meimaand is vanaf nu vaseline-maand!! En ook Polo wil er niet mee blijven zitten, dus hoop ik via dit blogkanaal nog menig eitje kwijt te raken...

Marco Polo