"... stevige pompoenen op komst...!"
Met deze vaststelling besloot ik heel lang geleden, net na de tijd toen de dieren nog spraken, mijn laatste blog-epistel.
De vlag dekte slechts een fraktie van de lading, wat echter meteen een duidelijk zicht op de genoemde pompoenen opleverde. Het bericht waarvan hier sprake, dateert van enkele dagen voor de zondvloed.
Dit evenwel geheel ter zijde.
Voor wie het al mocht vergeten zijn: vorige week maandag beleefden we de natste augustusdag in 14 jaar. Er viel toen meer water op die ene dag dan anders in een hele oogstmaand tesamen. En tijdens dat bewuste etmaal startte onze missie "Sunparks De Haan".
Voor de derde keer in evenzoveel jaren brachten La Pola en Uw nederige blogreporter een midweek door in een zonnepark met hun drie kleinkinderen. Een mens wil daar dan echt van genieten, heeft met zo'n drie kleppers zeker zijn of haar handen vol en laat na wijs beraad de laptop thuis. Gevolg: blogstilte ...
Ik zou U heel wat kunnen vertellen over die vijf dagen, maar het zouden vijgen na Pasen zijn. Sta me toe U mee te geven dat het een heel leuke periode was, dat we in die vijf dagen van kletsnat herfstweer naar een schitterend zomerweertje zijn opgeklommen,
dat samen een ijsje eten ook heel gezellig kan zijn, en dat het voorstel om volgend jaar een vierde editie op poten te zetten met eenparigheid van stemmen is goedgekeurd.
Bij thuiskomst bleek er niet zoveel veranderd te zijn: niet bij ons, en ook niet bij de onzen. Nog minder bij hen die op federaal niveau voor ons en de onzen geacht worden te zorgen. Het meest schokkende nieuws in deze jaarlijks weerkerende komkommerperiode bereikte mij vanuit Frankrijk. Brother in arms, ex-collega in ruste, huidig Blogger-maatje, Facebook-vriend en dus online-contactpersoon bij uitstek Pjottr-PeterPignans, wist mij te vertellen dat in de regionale nieuwsuitzendingen van FR3 kond was gedaan van het feit dat de enige echte naturistische en dus blote-poepen Ardèche-camping
La Plage des Templiers gesloten wordt. Exit Jacques en de zijnen. In de voorbije 30 jaren moeten wij daar een kleine 20 keer gepasseerd zijn, aan gemiddeld zo'n 10 overnachtingen per kampeerperiode.
Het zal mijn (bloot) gatje varen...!
Om deze onheilstijding te verwerken heb ik mij zonder dralen op de volgende activiteit gestort. NELE
ENPIETER zijn getrouwd. Katie en Eli, moeder en verwekker van de bruid, hadden ons samen met Leen en Nolle en al de bijhorende kinderen uitgenodigd om dit samen en in het bijzijn van nog vele anderen te vieren. De Oesjmahara's waren dan ook in grote getale aanwezig. In Leuven werd het ja-woord gegeven en in de gebouwen van de abdijhoeve van Geldenaken,
L'Abbaye de la Ramée, werd gedronken, gegeten en gevierd.
Na een prachtig feest hebben we gebruik gemaakt van de ruim voorhanden zijnde accomodaties om ter plekke te overnachten en de daaropvolgende dag met een uitgebreid ontbijtbuffet te beginnen. Daarna werd de terugtocht aangevat, maar niet zonder eerst even halt te houden bij de Romeinse grafheuvel die daags voordien bij aankomst in Jodoigne reeds onze aandacht had getrokken.
Een prachtig hoge tumulus die de omgeving beheerst... en het bekijken meer dan waard is, zeker vanuit de
rue du TUMULUS !
Bij thuiskomst bleek mijn pijp ver leeg te zijn, en restte er mij niets meer dan er een luie namiddag en avond van te maken.
De ultieme zoektocht naar De Duiker en De Kleine Reuzin als afsluiter van de
ZVA is er dus niet meer van gekomen. Ik maak graag gebruik van onderstaande prent om U een idee te geven van de ware grootte van deze figuren.
De foto is van de hand van mijn vroegere buurjongen en vriend des huizes, Mario J.: voorwaar een getalenteerd portrettentrekker
Zo ziet U maar: niets is wat het lijkt, zelfs grote pompoenen en tot nieuws versneden komkommers kunnen hier niet aan tippen.
En na regen...
Marco Polo
Zonder overeenkomst en eerlijke afspraken wordt het natuurlijk dweilen met de kraan open. Een job waarbij men water en bloed kan zweten. Zolang ze maar niet het kind met het badwater weggooien, en de boel te land, te water én in de lucht gaan verknoeien... blijft er een waterkans op succes!
Vooral het huidige klimaat met bakken regen en tussen de vlagen door bijna tropische temperaturen werken de snelgroei in de hand. En dit is nog niet het einde natuurlijk: deze exemplaren gaan nog meer dan vier weken rijpen en ondertussen in volume toenemen. Daar zal weer heel wat soep van gemaakt worden...
Zegt U het zelf maar: een gelukkige samenloop van omstandigheden en gebeurtenissen heeft ervoor gezorgd dat de inspiratie om bovenstaande samenstelling te realiseren in deze wijle aanleiding kon geven tot een hilarisch beeldconcept.
Terug naar af, ontnuchteren en weer met beide voeten op de grond. Maar of dat een goed idee is op de huidige grasmat van het Constant Vanden Stockstadion is nog maar de vraag!
Na een prachtig feest hebben we gebruik gemaakt van de ruim voorhanden zijnde accomodaties om ter plekke te overnachten en de daaropvolgende dag met een uitgebreid ontbijtbuffet te beginnen. Daarna werd de terugtocht aangevat, maar niet zonder eerst even halt te houden bij de Romeinse grafheuvel die daags voordien bij aankomst in Jodoigne reeds onze aandacht had getrokken.
Een prachtig hoge tumulus die de omgeving beheerst... en het bekijken meer dan waard is, zeker vanuit de rue du TUMULUS !
De foto is van de hand van mijn vroegere buurjongen en vriend des huizes, Mario J.: voorwaar een getalenteerd portrettentrekker
Marco Polo
Kleurig en fleurig is het alleszins wel!!
Niet echt veilig!
Een echte ramp-madame !!
- eens na te gaan of ik op mijn geëlectricificeerde fiets ook tot op het Lisp geraak. Na een 0 op 2 kijken ze daar binnenkort wellicht uit naar een nieuwe trainer, en wat zou er mooier zijn dan in de voorbereiding nog een oefenmatchke te spelen tegen het St Jozef Brecht van mijn maatje Jehaan L. ?
Later op de dag trok het grijze wolkendek helemaal dicht over Cesseras en de nabijgelegen Montagnes Noires. Het was de ideale gelegenheid om nog eens te toeren hier in de buurt. Eerder deze week hadden we het in de laagvlakte gezocht met een boottrip op het Canal-du-Midi. Eindelijk was het dus zover, en konden we een stukje van dit werelderfgoedmonument van dichtbij bewonderen en beleven. Met dank aan de schipper van de Saint Ferréol, die er een aangename en leerrijke trip van heeft gemaakt.
Zoals U ziet was het toen wel mooi weer. Gisteren trokken we hogerop en maakten een rit door die befaamde Montagnes Noires. Ideaal op een nog warme maar reeds grijze dag is dan wel een bezoek aan de grotten. Wij hadden ons laten lokken door de reclames voor en de verhalen over Le gouffre géant de Cabrestine. Heerlijk fris met de constante 14°C en een lust voor het oog: kijkt U zelf...
Later op de dag moest, na een stevige lunch op La place de la Grande Fontaine in Caunes, de abdij van het gelijknamige stadje eraan voor een bezoek van Pola & Polo. Op de terugweg passeerden we door Citou. Wereldvermaard, in de Minervois en omgeving, om zijn zachte uien. Marco zou Polo niet zijn als hij Pola niet de velden had ingestuurd om er een paar kilo van te "ramasseren".
Ondertussen hield het grijze weer aan en kregen we bij aankomst op de camping voor het eerst tijdens deze uithuizige zomer te maken met een urenlange regenbui. Dan maar onderdak voor een gezamelijk aperitief, een hapje om de honger te stillen en uiteindelijk voor de televisie om de prestaties van de Belgische atleten te volgen op de slotdag van het EK in Barcelona. Tia zal weer veel bokes moeten eten vooraleer ze er opnieuw helemaal zal staan, en misschien drukte de favorietenstatus deze keer iets te nadrukkelijk op de schouders van de mannen in hun 4 x 400m finale. Toch een dikke proficiat aan het viertal: brons op een EK is niet iedereen gegeven.
Ik laat de deur, net als de hierboven getoonde luiken, evenwel op een forse kier staan zodat er uitzicht blijft op meer. De brievenklep in het linkerluik mag U uiteraard gebruiken om Uw post, in deze Uw "comment", te deponeren. Wij rusten nog een dagje uit (!), genieten al opnieuw van een zonnige uitkijk, hebben vanavond nog een afsluitend etentje tegoed in de Auberge du Vigneron en keren morgen na het inpakken en tent-opruimen terug naar de heimat.
