Und dan...?? Schluss damit !!!

Op politiek vlak hebben ze in Belgikistan voor de derde keer dit jaar de gouvernementele eindjes aan elkaar geknoopt. Commentaren en bemerkingen spaar ik voor na de Silvesternacht, dan is er tijd genoeg om de ploeg en haar nieuwe coach, Herman Van Rompuy op hun capaciteiten en realisaties te beoordelen.
De laatste foto's van de top 12 moeten er nog door:
daar kan of wil ik niet onderuit.

Een zonsondergang over de Hobokense Scheldedijken verdient zeker een plaats in deze reeks. Puur sentiment, nostalgie, zacht kleurenpalet, geen vuiltje aan de lucht...
Ook dat was (af en toe) een beetje 2008!

Walk and talk op de Plaza Major van Salamanca. Wandelend voor de galerijen en breed-gebarend discuteren op één van de prachtigste Plaza's van Spanje. Dit beeld roept herinneringen op uit mijn collegetijd toen we les kregen over het Stoïcisme,
de filosofische stroming die haar naam dankt aan de stoa,
de zuilengang waaronder dit gedachtengoed gedoceerd werd.
Met deze stroming als uitgangsunt zou een evaluatie van 2008 nog kunnen meevallen...: de kalmte aan de macht.

Met mijn laatste prent wil ik iedereen een bloemetje aanbieden en meteen wat stof tot nadenken geven: 2008 is wat het geweest is, daar helpt geen lievemoederen meer aan. Schluss damit !!!
2009 staat te wachten!
10 ... 9 ... 8 ... 7 ...

Marco Polo

Bijna rond...

Terwijl Herman Van Rompuy zich de naad uit de broek vergadert, overlegt dat het een lieve lust is, dialogeert en argumenteert, afspraken maakt en beloften losweekt om toch maar feestend het nieuwe jaar in te kunnen gaan... legt Marco Polo het laatste stuk van zijn 2008-parcours af "en ralenti".
Niet te zot meer doen, zo net voor de jaarwisseling...
Rustig maar: wenskaarten lezen, blogske bijwerken, nog een paar foto's selecteren, beetje commentaar spuien en..
mij klaarmaken voor het grote 08/09-kantelmoment.
Maar eerst 7, 8 en 9 in de reeks van de eindejaarspictures.
Vandaag ben ik aan reflectie toe...

Uit de al eerder geciteerde "reis naar Parijs" stamt ook deze impressie van de Grande Arche de la Défense.
Ik vraag mij af of ik er in 2009 nog een nieuwe invalshoek of verhelderend gezichtspunt aan kan toevoegen??

Of het gras aan de andere kant van de heuvel al dan niet groener is wil ik hier veiligheidshalve in het midden laten, maar dat de lucht in het water wel eens blauwer is dan aan het zwerk mag met bovenstaande prent duidelijk bewezen zijn.
Ook in de Hobokense Polderplassen doet dit fenomeen zich voor: dan zijn blauwe wensen niet verwonderlijk, noch vergezocht.... Op 2 minuten wandelen van mijn stulpje.

Iets verder, maar ook in de nabijheid van Hoboken, zij het dan de Amerikaanse versie in New Jersey, staat deze verkruimelde weerkaatsing van een overgebleven toren aan de rand van Ground Zero. De herinneringen aan 911 lijken nog door te trillen in het gecraqueleerde spiegelbeeld met kantelramen.
Nog drie prentjes te gaan, en de cirkel is rond...
Tot morgen

Marco Polo

Wiedergutmachung...

De nachttemperaturen hebben, naar Graspolderiaanse normen, nog een forse duik genomen en ook na zonsopgang blijven de Celsius-waarden behoorlijk onder nul. In Friesland, en bij uitbreiding in heel Nederland, loopt een andere temperatuur dan weer hoog op: de Elfstedenkoorts komt in zicht, de ijsmeesters hebben de ouderwetse duimstokken al bovengehaald om de dikte van het bevroren water te meten en wakken worden ingeschaald op een tabel van kluunopportuniteiten.
De sportprogramma's van NED 1 tot en met 3 leveren zendtijd in voor de Berenburg-prognoses. Daar hebben onze vijverbewoners lak aan: zij blazen verzamelen om hun wak open te houden.
Er heerst een heuse beurtrol: eenden en meeuwen vliegen af en aan en bij landing schuiven en slibberen zij tot in het ijskoude water om daar als een gek te trappelen en te spetteren, te kwakkelen en te kwetteren om toch maar een paar meter open te houden in het bevroren vijveroppervlak. Hoe lang gaan ze dit volhouden? Voorlopig geven de weersvoorspellingen nog fikse vrieskou tot woensdag en daarna is het aan de Friesen...

Belofte maakt schuld, en dus volgt hier mijn tweede trio fotografische favorieten uit de 2008-oogst...

Op een zonnige februari-dag deed deze scene zich voor aan mijn wandelend oog in de bossen van Meerle: Sus, Pol en hun Knol zetten een landelijk boerentafereel neer waar de heren Breugel,
zo de Jonge als de Oudere, Van de Velde, I en II, van Ostade, Vermeer en Wildens duimen en vingers bij zouden gelikt hebben. Mijn Lumix klikte... en blikte alles in !

Battery Park, New York ...
Een gaslantaarn uit de jaren '30 van de vorige eeuw kleurt de aanblik van een glazen toren aan de rand van het Financial District op Manhattan. Toen wisten we nog niet tot waar de kredietcrisis ons zou leiden. Nu wel ???

Strelitzia reginae voor een Wim Coppieters...
Een maand na mijn ziekenhuispassage stond deze paradijsvogelbloem te pronken in onze hal. Perfect geassorteerd met het koloriet van een Wim Coppieters-fragment uit 1994.
De kunstenaar zelf heeft mij, onnozele hals, vandaag het broekske uitgeveegd op de ommezijde van zijn nieuwjaarswensenkaart:
zijn kritisch oog had "blogsgewijs" direct en onomstotelijk vastgesteld dat bij de vernieuwing van het salonmeubilair een ander werk van zijn magistrale hand had moeten plaats ruimen voor "een ordinaire foto van wat Amsterdams brak water"...
Uw werk, beste Wim, siert voorlopig inderdaad de wand van onze openhaard-krocht, alwaar U én Uwe Gade bij deze zijt uitgenodigd om een stevige fles van wat dan ook te komen kraken, terwijl ik U haarfijn het hoe, waarom en desgewenst het waar en ten gevolge van uit de doeken zal doen... Na rijp beraad en wijs overleg zal hetzij de huidige locatie behouden worden, hetzij een nieuw ophangpunt uitgekozen worden alwaar Uw werk wederom en tot het einde mijner tijden tot zijn volle recht zal komen...

Marco Polo

Enzoverder, enzovoort...

Naar aloude gewoonte ben ik weer vrij vroeg aan de slag.
Heeft het iets te maken met mijn familienaam ?
Ochtendstond heeft goud in De Mondt...
Bij mijn opvolgers in de stamboomlijn is daar echter weinig van te merken: zij houden omzeggens elke dag een wedstrijd "wie kan het langste slapen??". En, ere wie ere toekomt, Bram trekt daar menigmaal aan het langste eind. Hoewel onz' Anke ook in deze discipline behoorlijk haar mannetje kan staan...
Op de vijver achter het Polo-huis is het al een drukte van jewelste: 't is sinds enkele dagen winters koud, en de vogels voelen blijkbaar aan dat het gemeend is deze keer. Eenden, koeten en waterkiekens klapperen en peddelen rond de stille fonteintuit om het water in beweging te houden en de vriezeman te beletten dat hij hun drinkplaats helemaal afsluit. Zelfs een paar meeuwen komen helpen. Eksters kijken toe vanop de kant, of wat dacht U...?

Mijn "onnozele kinderen"-dag is begonnen met een zoveelste poging om, zonder kladnoteringen of gommen, een sudoku uit de "Obama-McCain"-Knack van 2 november op te lossen.
Helaas, driewerf helaas: de 3 en de 4 blijven mij parten spelen. Veel vijven en zessen, dat wel... maar daar heb ik nu geen boodschap aan. Desillusie en tijdelijke onmacht.
Toch gooi ik dit nummer niet bij het oud papier: terug onderaan het stapeltje, en rond driekoningen kom ik hem wel weer tegen.
De uitdaging blijft bestaan!

Om de blogdraad op te pikken maak ik dankbaar gebruik van wat een jaarlijks weerkerend item geworden is: mijn 12 van het jaar. Begonnen als een selectie van "één foto per maand" die het bekijken nog eens waard zou kunnen zijn en ondertussen geëvolueerd naar een allerindividueelste keuze uit "mijn" foto's van het voorbije jaar die voor mezelf een speciale betekenis hebben: hetzij door kleur, vorm, inhoud, symboliek, herinnering... Kan dus vanalles zijn, maar het zet mij aan het werk om nog eens de gehele lichtdrukmaal-oogst van de afgelopen twaalf maanden onder de loupe te nemen. Aangezien mij nog 4 dagen resten verdeel ik, naar Italiaans voorbeeld, mijn foto-pizza in quattro stagioni... zodat zelfs Vivaldi nog een graantje kan meepikken.

Ik begin met een "vier op een rij" tijdens een grijze voorjaarswandeling in Kalmthout. Vandaag staan zij symbool voor vier mannen die we dit jaar moesten loslaten: Hugo Claus,
de Wannes, onze "witten" Bompa en gisteren nog dé Jo.
En waar het pad naartoe loopt...??

Deze bedenkelijke doorkijk trof ik bij een zonniger
Middelheim-bezoek: show, peinzerij, overlapping, uitstraling...??
Bronsgroen, dat zeker !

Twee meisjes ... niet op het strand en dus niet de twee van Raymond Van het Groenewoud, maar hand in hand ...
En van het PITO: bij hun bezoek aan het Louvre tijdens de eindejaarsreis naar Parijs. Dan Brown was niet ver weg...

Morgen volgt het tweede kwart.
Vandaag gaan we voor de zoveelste feestmenu.
Ik las alvast een water-voormiddag in...
En daarna zien we wel verder, enzovoort...

Marco Polo

Kerst ... en zo... !!

Geen idee waar ik het eerst over zal hebben vandaag:
het plezier van de eindejaarsfeesten, de vreugde om het weerzien, het verdriet om het afscheid, de drukte om de organisatie van de familiebijeenkomsten, de terugkeer van de decemberkoude,
het grijs of het blauw, de nattigheid of de kou...?

Het is mij niet vreemd dat bij tijd en wijle deze blog aan sputteren onderhevig is. De voorbije weken was het weer van dattum... Voorbereidselen voor de eindejaarsbijeenkomsten en familie-reünies moesten hun beslag krijgen, maar geen dag ging voorbij of ik dacht aan Jo: hoe zou het met hem gesteld zijn?
Hoeveel tijd is hem nog gegund? Te weinig dus...
Vandaag zijn we hem gaan uitwuiven, en geheel volgens de verwachting was het scenario van de hand van "onze Jo"....
Net zoals hij het had aangekondigd, en straffer dan straf...
hij zorgt er ook nog voor dat de cirkel gesloten wordt:
dat Peggy & Johan er zouden zijn had ik verwacht, maar dat Veronique & Nick dat andere segment nog zouden invullen kan U minstens als een verrassing beschouwen,hoewel...
Jo liet en laat niets aan het toeval over.
Planning en organisatie...













Jo Crepain & Marco Polo

Jo Crepain

Zaterdag is Jo overleden:
vriend uit de vroegste tijden van mijn "volwassen" leven, kameraad van familie-uitstapjes en vakanties, bouwmeester van mijn thuisbasis en hoewel wij beiden evolueerden in een totaal verschillende discipline, biotoop en op onvergelijkbare niveau's ... een geestesgenoot.
De klik en het empathisch beleven dat er van bij de eerste ontmoeting was is steeds gebleven...
Zelfs de jarenlange periode waarin we allebei en ieder op zijn eigen manier helemaal opgingen in datgene wat ons zelf het meest beroerde, architectuur en basketbal, en waarin we door omstandigheden helemaal geen contact hadden met elkaar heeft niets afgedaan van die verstandhouding.
Dat bewezen de laatste ontmoetingen...
Jo vertrekt nu veel te vroeg.
Zoals een collega van hem schreef: " Met Jo verliezen we één van de meest geïnspireerde en inspirerende krachten, zo niet de topfiguur van onze huidige architecten-generatie."
En vanuit eigen ervaring, hoewel ik een leek ben in de architectuur-branche, kan ik dat bevestigen: bedankt Jo,
voor het huis dat je zo perfect op mijn maat wist te realiseren.
Bedankt...

Marco Polo

Winterwende...

Op deze kortste dag van het jaar blijft er uiteraard niet zoveel tijd over om een blogske te plegen: we leveren in op zowat alles wat er om ons heen is of bestaat, dus ook op de "dag"-tijd. Daarvan zijn we echter zeker dat die er morgen weer meer is, en dat de nachten dan opnieuw korter worden. Goed dat we het weten, zo is er alvast één certitude in deze onzekere tijden.
Net hoor ik op de radio dat de kans niet gering is dat Jean-Luc "de vader aller loodgieters" Dehaene het federaal-bestuurlijk sanitair komt depanneren...
Ik ben benieuwd wat "den dikke" nog in zijn mars heeft en welke duif hij uit zijn hoge hoed tevoorschijn gaat toveren ?!
De kans is waarschijnlijk groter dat één of andere aap ten tonele wordt gevoerd, maar dat zal dan vanuit de mouw zijn. Als de kat maar op de koord komt... dan kunnen we de moeder van de porceleinwinkel tenminste vragen hoe het klokje thuis tikt!

Tijdens een extensieve chatsessie met Fernanda P. heb ik vandaag een belofte gedaan: voor de avondklok twaalve slaat zou er een gepersonaliseerde groet & wens op deze blog staan voor haar en haar partner Paula: hier gaat ie dan...

Para minhas amigas extraordinárias,
Paula e Fernanda de Goiâna: muitas felicidades!!!
Feliz Natal e Prospéro Ano Novo ! !
Muitos Beijos X X X

En de foto hierbij moet ervoor zorgen dat Paula zo ongeveer in katzwijm zal vallen aangezien van haar een meer dan gewone adoratie uitgaat naar Ivete Sangalo, die hier op haar beurt een bewonderend-taxerende blik werpt op Polo Junior...

Marco Polo

Opheldering .... of nog meer mist?

Tussen alle politieke heisa en andere klassenraden door neem ik even de tijd om mijn trouwe lezers gerust te stellen en te melden dat het basketbalbericht van gisteren een uit de hand gelopen grap is die, hoewel gebaseerd op een uit de lucht gegrepen verzinsel, toch ook een bepaald wishful thinking-gehalte bezit.
Dat ik er niet alleen over droom maar er ook echt mee bezig ben getuigt volgende compilatie...

De nooit-gedachte "starting five" heeft, veel sneller dan verwacht, dan toch het levenslicht gezien, en hoe...?!
De dames meldden zich gewoon aan in mijn gedroomwerelde
"Casa di Polo" en hebben zich meteen van hun beste kant getoond: hier is geen kruid tegen opgewassen. Dit heb ik gewoon ondergaan en laat het nog steeds over mij komen.
En zie, geheel ongevraagd en even onverwacht was daar nog een extraatje voor de nieuwe coach in wording: de fine fleur van het zorgverstrekkend en ondersteunend omkaderingsheir bood zich daaropvolgend bereidwillig aan en staat paraat om alle stress en spanning uit mijn lichaam te bannen, zodat ik in 2009 weer naar hartelust zal kunnen zwaffelen...!

Wees gerust vrienden, dit is teveel voor mij alleen. Ik zal dit enkel en alleen kunnen verwerken dankzij Uw bereidwillige invalbeurten. Gelieve Uw beschikbare data door te geven via onderstaande "comment".

Na dit dubbelbodems intermezzo sluit ik met mijn interpretatie van en het vooruitzicht bij het Wetstraatnieuws van vandaag:
onze amateur van goed bestuur, die het helemaal niet doet voor het postje maar dat tegelijk o zo moeilijk kan loslaten...
kreeg vanmorgen eerst nog het vertrouwen van de kamer, maar dan een brief van Londers, voorzitter van het Hof van Cassatie, waarna er crisisoverleg was en de hele boel op springen kwam te staan.
Later bleek een verklarende nota van de procureur generaal dan weer niet overeen te stemmen met de eerder genoemde brief, zodat... er tegenspraak is op gerechtelijk niveau én... "den Yves" zijn postje nog even kan behouden.
Mocht hij er één dezer dagen toch uitliggen dan voorzie ik volgend scenario: na de erbarmelijke prestaties en navenante resultaten van FC Brugge zorgt Jean-Luc Dehaene ervoor dat Jacky Matthyssen ontslagen wordt en Bölöni zijn plaats komt innemen.

Die weet de weg al naar de Brugse tribunes en ligt goed bij de fans. De vrijgekomen stek bij Standard is dan voor Leterme, die al een paar keer wist te zeggen dat hij meer afweet van voetbal dan van politiek en met al zijn geklungel alvast bewezen heeft dat er mogelijks een grond van waarheid in deze Poloiaanse stelling zit.
De grote verliezer in dit alles wordt Standard dat volgend jaar naar 2° klasse zakt: toen "den Baard" zich fulltime ging toeleggen op
BC Oostende liep het daar ook allemaal mis en stonden zij maandenlang op de laatste plaats in de basketbalrangschikking.
Zoiets moet "den Yves" toch minstens even goed kunnen...?!

Marco Polo

Gedaan met de rust...

Hoe snel kan het allemaal gaan..?!
Eergisteren was het hier nog de kalmste der zeeën, de stilste der wateren met een oorverdovende geruisloosheid op de achtergrond, en vandaag moet ik U melden dat de rust compleet verdwenen is. De ballen hingen nog niet stil in de kerstboom,
de lichtjes brandden nog maar net en de kaarsen moesten nog geplaatst worden of daar rinkelde de telefoon.
Ik dacht eerst aan enkele perfect getimede "jingle bells", maar neen... er volgde een ernstig gesprek:
"Of ik het zag zitten om een heel voorzichtig wederoptreden te maken als basketbalcoach?
Niet direct het full-time werk voor een gans seizoen
alleen maar een Kersttornooi...
Niet meteen het ruwe mannengebrul
maar het veel subtielere damescoachen...
Geen druk van buitenuit, maar puur voor het plezier..."
Ik kon de boot eerst nog enkele uren afhouden, maar bezweek diezelfde avond nog voor het aanbod tijdens een etentje en aansluitend een nachtje stappen met de speelsters.
Het is een voorstel waarop ik geen "neen" kan of wil zeggen.
We hebben dus maar meteen een ploegfoto genomen...

Het ziet er een heel goede ploeg uit: op elke positie een dubbele bezetting, en die is dan telkens ook nog eens dubbel voorzien...!
Ik zal moeten roteren en dus wordt het heel moeilijk om een onbetwiste starting five samen te stellen...
En nog moeilijker om te beslissen wààr ik op de bank ga zitten.
Want dat staat vast: nu ga ik niet meer langs die lijn lopen, zenne !!
Tot op 't Kersttornooi: openingsmatch tegen Salamanca !!!

Marco Polo

All quiet...

In afwachting dat morgen ...
1. de eerstvolgende blogeditie van Aloysius Primus eraan komt
2. het psa-resultaat van mijn laatste bloedtest bekend wordt
3. de afwerking van de kerstversiering voltrokken wordt
4. mijn deelnamebevestiging aan de Q-Santa Run binnen valt
5. mijn rechtspositieregeling overgemaakt wordt op school
6. de zon weer opgaat
7. het ochtendgrijs tegen de middag zal verdwijnen
8. in de namiddag enkele buien over trekken vanuit het westen
9. tegen de avond het weer vroeger donker wordt dan vandaag
10. de 15de weer net op z'n plaats valt tussen de 14de en de 16de...

... heb ik U, aangezien mijn lat blijkbaar te hoog ligt om de vele onnozelheden die zich tegenwoordig afspelen in dit Apenland een blogvermelding waardig te achten, niets mede te delen.
Of toch, dit ene dan maar ...: onderstaande kerstverliching geeft aan dat Yves-Laurent een oogje heeft op Marie-Christine en dat duidelijk wil maken aan de hele winkelstraat.
Merry Christine ... Christmas !!!

Prijs Uzelf gelukkig dat dit alles is voor deze keer en ga op tijd slapen: All quiet on the Marco Polo-front!!

Marco Polo

Twaalf ...

Op de twaalfde van de twaalfde maand valt er in 2008 blijkbaar niet veel te rapen. Een oud adagio van de VRT-nieuwsredactie indachtig hetwelk inhoudt dat men bij gebrek aan nieuws maar zelf het nieuws moet maken, wat zij trouwens al jarenlang op steeds twijfelachtiger niveau in praktijk brengen, besluit ik dan maar wat rond de blogpot te draaien en U, waarde lezer, aan het lijntje te houden met een cijfermatige expositie.

Twaalf minuten geleden heb ik mijn vrijdagse gezondheidsloop afgerond. 't Waren er geen twaalf, maar met zes kilometer kom ik toch al aan de helft van dat magische dozijn. Een dozijn waar er in normale omstandigheden 12 ingaan, maar als het iets meer mag zijn soms ook 13. Dit laatste wijst dan gewoonlijk op het lagere kwaliteitsgehalte van de aanwezige eenheden. Daarom mag het in deze niets méér zijn: 12 staat immers voor perfectie. 12 vult het dozijn, maar er zijn ook 12 maanden en Jezus' discipelen waren ook met 12. Daarnaast is er de dodecaëder of het regelmatig twaalfvlak, een van de platonische lichamen. Eens daar aanbeland in de redenering is het maar een kleine stap om via een mondvol platonische liefde weer bij ons favoriete onderwerp te komen...

Hier haal je geen voordeel uit vijfhoeken of veelvlakken.
De strijd met de crisis wordt op puur lichamelijke wijze aangegaan en "12" is hier niet aan de orde: it's a perfect 10 !

Marco Polo

Nog even alles geven...

De Sint is vertrokken, de proefwerken zijn begonnen, Kerstmis, Nieuwjaar en Driekoningen lijken nog veraf ... en toch is het een drukte van jewelste. Of overdrijf ik weer?
Ondanks al de tijd die te mijner beschikking komt door het niet-meer-coachen en het half-time optreden op schoolniveau ziet het er naar uit dat ik alsmaar meer tijd tekort kom voor wat ik waardevol acht, belangrijk vind of gewoonweg graag wil doen.
Zo gaat het in wat de aanloop naar de donkere dagen heet van goed bezig, over druk naar een behoorlijk gevulde agenda.
Je zal mij echter niet horen klagen! En van een zwart gat is al helemaal geen sprake, tenzij in de komende hoofdstukken van
mijn actueelste leesonderwerp: BIG BANG van Simon Singh.
Van boeiende lectuur gesproken: het is een filosofisch werk over de ontstaansgeschiedenis van het heelal met al z'n toebehoren, maar het leest als een heldenroman.
Met stukken en beetjes, en goed kauwen en... herkauwen. Super!!!

Het is ook een week van emoties, van op en af, van heel intens,
met een kinderopvang en uitstapjes, maar vooral ook met een beklijvend bezoek aan mijn goede vriend Jo, die gedwongen door het fatum op een waardige manier en heel bewust afscheid neemt van verwanten, vrienden en kennissen.
Het zal U dan ook niet verwonderen dat de blogmotor wederom sputtert, en dat er binnen afzienbare tijd meer dan waarschijnlijk opnieuw enkele dagen blogstilte zitten aan te komen.
Een mens moet zoiets op een of andere manier verwerken ...

Om af te sluiten: een uitstapje waar ik hogerop naar refereerde ging naar Brussel. In de grote hall van Tour & Taxi's loopt een kerstshow van Franco Dragone. Een Cirque du Soleil-achtig optreden dat, in een periode waar bij mij blijkbaar alles om leven en dood, oorsprong en einde, inzicht en aanvoelen, begin en evolutie, aanvaarding en begrip draait... over PHI gaat.
Voor mij als klassiek geschoold humaniorastudent is dat de 21ste letter van het Griekse alfabet. Maar voor anderen zal het waarschijnlijk eerst het Gulden Snede-belletje doen rinkelen...

Als ik er, nieuwsgierig als steeds, de Google-zoekmachine op loslaat dan merk ik dat er nog veel meer te beleven valt met die gekke kronkel: in de natuurkunde en wiskunde geeft het een hoek aan, in de elektronica en trillingstechniek staat het voor een faseverschil, in de lichtfysica staat het symbool voor lichtstroom, in de geologie duidt het dan weer de porositeit aan, terwijl het in de logica gebruikt wordt om een formule aan te geven.
Ik bespaar U dan maar de lijst van gegevens waarvoor dit symbool ook nog in hoofdlettervorm gebruikt wordt...

Wij hebben genoten van het spektakel.
En kijk zelf: het was de moeite!!!

Marco Polo

Danku Sinterklaasje... !!!

Blijkbaar heeft den Duvel dus toch effect gehad.
Ondanks de besparingen, de kredietcrisis, de inkrimping van de budgetten, het verlagen van de inkomstenbarema's om nog in aanmerking te komen voor een cadeau, het feit dat ik absoluut niet zo'n feilloos, laat staan braaf jaar achter de rug heb ... ondanks dat alles lag er toch een kleine verrassing op mij te wachten.

Het was niet het glaasje Calvados, maar wel de marsepeinen eikels die mij ervan overtuigden dat dit presentje voor mij bestemd was.
De Sint kent zijn Pappenheimers!! Waarvoor dank.
Natuurlijk was dat niet alles: voor Bram, die uitgerekend dit weekend (heel toevallig !?) ook naar Hoboken kwam, was er een nieuwe auto met Sint én pakjes ... in chocolade!
En voor onze marsepeinliefhebber bij uitstek, Niekol, was er een hapklare Chiquita in haar favoriete materie !!!

Oh ja, wie en wat U op de achtergrond van bovenstaand drukmaal ziet is inderdaad Polo Junior in zondagochtend-outfit voor de nieuwste aanwinst van ons prentencabinet én op het poepnieuwe bankstel, onderdeel van het aangepaste en zeer recentelijk vervangen salonmeubilair.

Hier ziet U het iets duidelijker: om de "Zuhause Akklimatation" van Bram op regelmatige basis te vergemakkelijken hebben wij ons een Amsterdamse impressie aangeschaft die de steeds weerkerende cultuurshock bij zijn aankomst in de Graspolderlaan moet helpen opvangen. Daarnaast gebiedt de eerlijkheid mij ook te zeggen dat deze prent beter kadert in het nieuwe interieur en dat we voor het werk van Wim Coppieters, hetwelk voordien deze wand sierde, op zoek zijn naar een andere plek waar het stuk algeheel en beter tot zijn recht zal komen.
Ook voor de nieuwe saloninrichting zeggen wij uit erkentelijkheid dank aan de Heilige Man, want zonder zijn gulle bijdrage en het hef- en draagwerk van zijn Pieten was deze combinatie nooit in onze living geraakt: "Muchas gracias !!"
Hij is vandaag toch al terug vertrokken naar Spanje, niet ??

Marco Polo

Alle hens aan dek !

Hier in Belgikistan beseffen wij het misschien net iets minder dan boven de Moerdijk, maar vannacht is het wel het absolute Sinterklaas-spitsuur. De Heilige Man heeft samen met zijn Pieten heel wat werk te verzetten. Crisis of niet, de kinderen verwachten hun verrassingen en die zijn er niet minder op geworden:
niet in kostprijs of grootte, en ook niet in aantal.

De Sint staat er echter niet alleen voor.
Hij heeft een legertje Pieten dat hem helpt en natuurlijk is daar ook de enige echte "5 december-club"...

Vergeet niet je schoentje te zetten, en daarbij...
een wortel of een raap voor het paard van de Sint
een Cola voor Zwarte Piet
en voor de Heilige Man ... een Duvel !!!

Marco Polo

Antonella of Antonello ??

Wat maakt het uit: een A of een O ??
In dit geval is het een wereld van verschil, en in alle zuiderse landen doet het dat waarschijnlijk iedere keer als zulk probleem zich aandient.
Mij kost het ook een extra publicatie:
4 december 2008 - deel 2.
Op CineNews staat wel degelijk AntonellA Grimaldi, terwijl er in de reclamepagina's van FOCUS sprake is van AntonellO!!!

Daarom op zoek naar het nieuwe gegeven, en kijk: voor Antonello Grimaldi vind ik heel wat meer informatie...
Bovendien staat er bij de nieuwe een frontaanzicht op de affiche: jammer dat het een "O" is...

Geef mij dan toch maar een "A"-frontaal!!!

Marco Polo

December blues...

Ik moet er nog aan wennen...
Aan het wisselvallige weer met z'n buien en zijn vlagen,
aan de op- maar vooral afgaande temperaturen, aan de wind die er op dinsdag minstens een paar keer de voorkeur aan geeft fors te draaien zodat ik tweemaal tegen hem in moet rijden op weg naar én van school terug, aan de snel kortende dagen vooral...
en dan zijn we nog maar pas begonnen!!
Met een verzameling aria's van Puccini en Verdi op de achtergrond begeef ik mij op bloggersvoeten door de webanalen van het persbureau Reuters. En verdekke ze hebben toch weer een mooie verzameling foto's bijeengerakeld zeker !!
Blauw is het thema, en of het nu over een blauwe maandag gaat of men een blauwtje loopt of het betrekking heeft op iemands blauw bloed of gewoon "Blauw" van The Scene of dat van Yves Klein...
het is en blijft een verdomd knappe reeks.
Marco Polo kon het wederom niet laten om uit deze reeks zijn persoonlijkste voorkeuren te selecteren en daarmee een compilatie op te zetten die U hieronder kunt bekijken...

In de grijsgroene ogen van Crembo, de bloggersjager, zal dit wel een aanval zijn op één of andere integriteit, maar ik hoop en verwacht dat de mensen van Reuters dit tussendoortje gewoon "blauw-blauw" zullen laten...
December-blues voor Sinterklaas !!!

Marco Polo

Net geen plagiaat !?

Nu ik toch in de cinema-wereld verzeild ben geraakt kan ik er evengoed nog wat blijven hangen. Gisteren kreeg ik een mailtje van CineNews met de nieuwe films voor december. Een in het oogspringend exemplaar is alvast Caos Calmo, de nieuwste van Antonella Grimaldi.
Aangezien ik niet zo direct iets over haar aan de weet kon komen, zelfs niet via Google, moet U het stellen met deze impressie uit de Celebrity Gallery van fotograaf Jim Allen.
Beter iets dan helemaal niets!
Is dit romantisch drama misschien haar regie-debuut??
Wie helpt mij uit mijn onwetendheid?!

Wat mij echter wel meteen opviel is de gelijkenis die de filmaffiche vertoont met die van Forrest Gump , de verfilming uit 1994 door Robert Zemeckis van Winston Groom's gelijknamige boek (1985).

Als deze poster evenveel succes, prijzen én geld oplevert voor deze prent als die van 1994 voor Tom Hanks & Co dan staat deze ploeg nog een mooie en lucratieve tijd te wachten.
Vooralsnog is het even uitkijken...

Marco Polo

December

Gisteren zijn we er aan begonnen: de laatste maand van 2008!
En dan nog met een maandag, dus al meteen Proximus-filmavond. We proberen er in PITO een "goede" gewoonte van te maken om dan telkens met een groep(je) in te gaan op het extra-goedkope aanbod en voor € 5,00 een cinema-ke mee te pikken.
Waar we vorige keer met een zestal waren, kregen we nu te maken met de instabiliteit ten gevolge van de kredietcrisis... om U maar iets te noemen, en viel het deelnemersaantal terug tot drie. Jammer, maar "elk nadeel heb z'n voordeel" en dus zaten we nu netjes met drie naast elkaar. Ook de keuze in het filmaanbod is dan iets vlugger gemaakt, want aangezien onthouden niet onze sterkste kant is moet er al snel een absolute meerderheid uit de bus komen... en het werd dus Madagascar 2 !!!
Lekker ontspannen, veel en goed herkenbare menselijke trekjes in de dierenpersonages... en dat elke gelijkenis met bestaande en nog levende figuren op puur toeval zou berusten krijgen ze aan mij niet verkocht. Of wat denkt U van Gloria en Moto Moto ?

When it comes to hippos...??? The bigger the better!!

Dan maar over naar de tweede dag van de maand, en die begon al vroeg met om 7.30u de levering van de Knack-wijnpakketten... Verder geen commentaar, maar ...'t feest kan nu wel beginnen !!!
Vandaag ben ik ook weer met de fiets naar ons geliefde instituut gereden, voor het eerst in december ... en dat is geleden van in 1968: voor mijn mondeling examen Engels bij pater Speeckaert, CssR reed ik toen door de sneeuw van Essen naar 't College. Dat waren nog eens tijden... dacht ik tot voor kort, maar nu is the old man back and so does his bike !!! Of ik het volgende week ook red tijdens de proefwerkperiode zal de toekomst moeten uitwijzen...

Marco Polo