1111...

De voorbije week hebben de weergoden er nog eens een unieke patat op gegeven. Maandag en dinsdag werden de hoogste temperaturen voor de tijd van het jaar gemeten: sinds 1937 was het geleden dat het hier nog zo warm was op 22 oktober. In onze eigen Hobokense Polder steeg het kwik tot 25,5 °C. Hierbij een oproep aan lezers van deze blog die de bewuste 'op één na warmste 22 oktober' nog in levende lijve hebben meegemaakt: Heer Polo komt naar U toe voor een levendig interview. Na Uw goedkeuring volgt een publicatie mét foto op deze blog en uit erkentelijkheid zal een verDuveld frisse verrassing Uw deel zijn. Aanmelden graag.
Wat die eerder vermelde patat betreft: daar hangt een deftig prijskaartje aan tegenwoordig. Om diverse redenen van laat geplant, over te droog en nu weer te nat en wellicht ook nog snel wat vroege vorst aan de grond, zullen er weinig aardappelen geoogst worden en wat er is zal duur betaald worden: twee tot drie keer de huidige prijs. Lang leve de patattenboeren! Wellicht langer, of alleszins tijdelijk onder betere omstandigheden dan de vele duizenden die nu getroffen worden door de sluiting van Ford Genk. Vermits heer Polo niet veel zin heeft in een gepolitiseerd economische uiteenzetting neem ik nog maar eens mijn toevlucht tot de 1000 woorden vervangende afbeelding...

Wat moeten Jan en Cora, de ouders van Shanthi, die op haar beurt dan weer de levensgezellin van Polo Junior is die bij U beter gekend is als the Braminator..., wat moeten zij gedacht hebben bij hun bezoek aan Antwerpen? De stad zelf in een post-electoraal vacuum, de Belgische economie of wat daar onder alle multinationale druk nog voor moet doorgaan in hoge ademnood en wat de weersomstandigheden betreft: van hoog Indiaans-zomerse omstandigheden naar de klimatologische variant op 50 Shades of Grey. Hoe dan ook, het zijn leuke dagen geweest en het gezamelijk tafelen mocht er ook best zijn. Voor herhaling vatbaar!

Geheel los van de Ford-saga, maar op zijn eigen manier al even hallucinant, werd vandaag officiëel medegedeeld dat er tussen 1999 en 2005 geen eindwinnaars waren in de Tour de France. 'Le négationisme du vélo', of hoe moet ik dat anders interpreteren? Er was in die periode wellicht evenmin een voorzitter van de UCI in actieve dienst en de Tour, de Giro en de Vuelta deden het waarschijnlijk allemaal zonder 'grote bazen'...? In dezelfde context werd eergisteren ook de Tour 2013 voorgesteld: 'zwaarder dan de vorige edities' klonk het in de aankondiging en ook de kenners in het journalistengild waren het daarover eens. Nog hogere eisen op het fysieke vlak en dus een uitgelezen argument voor ploegleiders en coureurs om toch maar weer naar de spuit, de pil, het verrijkte bloed, het gemanipuleerde genetisch materiaal of andere dopingmiddelen te (doen)grijpen. Onvoorstelbaar toch?!

Gelukkig is er nog het offerfeest om deze duizend honderd en elfde Mededeling van Marco Polo een feëriek tintje mee te geven. De schapen zullen het ook nu weer geweten hebben...

Marco Polo

Blijven stoten...

Om met een statement van start te gaan: "Ik heb weinig tijd vandaag..." En daarom houd ik het bij een heel korte editie. De stoot van het weekend? De 4-1 van Oud Heverlee - Leuven tegen Club Brugge. Zonder enige discussie. Als stunt kan het aan Leuvense zijde zeker tellen, de strafte van de stoot is dan weer voor de Bruggelingen weggelegd. Of toch niet? In Bordeaux was het ook al eens opendeur dag, maar dat werd toen nog door Sir Georges weggewuifd als zijnde gespeeld hebbende tegen een ploeg van een andere orde. Deze keer dus blijkbaar ook: tegen de Dominikanen-orde of zoiets...?

Bij Club zitten er een paar ezels in het bestuurslokaal: hoewel, die stoten zich maar één keer aan dezelfde steen. Of zou het daar telkens met het hoofd tegen dezelfde balk zijn? Natuurlijk gaan de spelers ook niet vrijuit, maar die paljassen zijn wel binnengehaald door datzelfde bestuur als slippendragers van der Opportunist I. Aangezien we het verhaal-Leekens zo stilaan beginnen te kennen mag het U en mij niet verwonderen dat de Georges zijn valiezen al aan het pakken is en klaar staat om richting het verre buitenland te vertrekken. Paar oliedollars opstrijken voor de winterkoude in alle hevigheid toeslaat! Blijven stoten Georges. Heer Polo blijft stoken...

Marco Polo

Straffe stoten...

Het moet van pure alteratie en deswegen van de daaropvolgende weeromstuit zijn dat Uw schrijvende dienaar qua publiceren enkele dagen op apegapen heeft gelegen. Aan de basis van dit alles liggen een hele resem straffe stoten, de ene al gekruider en dus heftiger dan de andere, dewelke zich de voorbije dagen aan ons allen hebben voorgedaan. Pik ik de draad even op bij het einde van de vorige blog: das er etwas los ist im Radfartwelt... Yes we know!! En dat het bij het minste roeren in dat wielerpotje enorm gaat stinken, daar waren we met z'n allen al behoorlijk stevig van overtuigd. Komt daar nog eens bovenop dat nu blijkt dat onze Amerikaanse meestertovenaar alles en iedereen om zijn vinger wond en zelfs de dikste sponsors liet opdraven om de grote bazen ter wille te zijn, met andere woorden dat hij Nike & Co liet opdraaien voor het spijzen van des heren Hein Verbruggens Zwitserse bankrekening. Straffe stoot, Lance...
Bovenstaande mededeling doorkruiste de nieuwsberichten en rechtstreekse uitzending van een duivelse prestatie, geleverd door een groep voetbalspelende landgenoten die zich in ons aller naam trachten te plaatsen voor het komende WK 2014 in Rio de Janeiro. Blijkbaar is mijn oproep uit de vorige blogbijdrage aan het adres van de Rode Duivels betreffende het voortzetten van de overwinningsreeks niet in dovemansoren gevallen en heeft die zelfs de kleedkamers van het Koning Boudewijnstadion gehaald. Bedankt gasten: geladen match, behoorlijk voetbal en een knap resultaat: België - Schotland  2-0.

Kijk eens aan: elf straffe stoten op een hoop...
En dan kondigen onze weermannen opnieuw hogere temperaturen aan. Er gaat dit weekend zelfs behoorlijk wat zonneschijn aan te pas komen. Als de wind blijft liggen zit er misschien zelfs een ultieme BBQ aan te komen en dan zullen we de resterende rosé rigoureus rantsoeneren.Dat zou nog een straffe stoot kunnen zijn...

Maar de strafste stoot van al werd gisteren afgeleverd in Borgerhout. In de 1/8ste finales voor de Beker van België Basketbal heeft Gembo de maat genomen van de Antwerp Giants: 96 - 87. Onvoorstelbaar! Tijdens het voorbije weekend geraakte Gembo met veel moeite aan zijn eerste winst in de huidige competitie door de Jantjes in hun eigen Arena te gaan verslaan. Heer Polo was er getuige van en zag samen met vele anderen dat het nog niet zo fantastisch was en dat het vertoonde spel op vele vlakken voor verbetering vatbaar was. Laat die verbetering er dan toch ineens gekomen zijn zeker, en hoe...! De eersteklassers werden het slachtoffer van hun hoogmoed en hadden, ondanks het recentelijke Houthalen-Charleroi scenario, toch enige vorm van niet uit te sluiten onderschatting in hun kopkes laten binnensluipen. Om de boel recht te trekken en de heren profs op hun tekortkomingen te wijzen werd er blijkbaar ook redelijk gescrispeerd gereageerd vanop de bank. Organisatorisch bijsturen tegen de wisselende zone-opstellingen van de thuisploeg was er aan Antwerp-kant niet bij. Achter de feiten aanlopen des te meer en slag om slinger wisselen van spelers die op de duur niks meer durven, laat staan kunnen... Enfin, dit was niet het probleem van Gembo. Die mannen hebben er een schitterende avond van gemaakt en naar ik mag aannemen is er nog ferm gefeest in de Luysbekelaar. Straf. Heel straf, en zo stoten zij door naar de kwartfinales: uit en thuis tegen Bergen...
Proficiat Gembo !!!

Marco Polo

14/10: Politiek & Sport...

14/10, de langverwachte provincie- en gemeenteraadsverkiezingen in Belgikistan zijn achter de rug. Als burger hebben we onze plicht gedaan. Onze rol is weer eens uitgespeeld. In de telbureau's moeten ze hier en daar hun laatste bakskes nog ledigen en zijn er zelfs die vanavond opnieuw moeten natellen. Daarna is het aan de verkozenen om hun beloften waar te maken. De tijd zal ons leren of we de juiste keuze hebben gemaakt en of er inderdaad iets gaat veranderen.
Ook de week van de nobele prijzen ligt alweer achter ons. De Europese Unie wint de prijs voor de vrede. Knap gedaan hé. Maar wie gaat die medaille in ontvangst nemen? Onzen Herman...?? Of gaat hij toch weer de simpele Vlaamse ziel spelen en de Oude Brugse kaas vantussen zijn volkoren brood laten halen. In Italië, Duitsland, Frankrijk... staan ze al aan te schuiven. Her en der zijn er ook suggesties te rapen over wat men in Europa met die 930.000 euro aan prijzengeld kan doen. Persoonlijk had ik gedacht om er treinkaartjes voor de Euro-parlementsleden van te kopen en aldus de kosten van hun maandelijkse transfers tussen Brussel en Straatsburg binnen de perken te houden. Zal wel op behoorlijk wat tegenstand van de grootverdienende Eurocraten stuiten. Tant pis...

Genoeg geleuterd: over naar het belangrijke nieuws. Na een jarenlange afwezigheid in de Belgische basketbalzalen is heer Polo weer op stap gegaan. Niet om zelf nog een balleke te ketsen en al evenmin om hier of daar al coachend een team op de al dan niet juiste rails te zetten, maar gewoon om plaats te nemen in de tribune of bij gebrek daaraan tegen een muur aan de zijlijn en een oog te werpen op hoe het er ondertussen aan toe gaat op de basketbalcourts in ons landje. Vorig weekend volgde ik het Willebroekse derby tussen de gelijknamige ploeg en hun tegenstanders van 'Tussen Rupel en Kanaal' - Turuka '90. Stevige en zeer genietbare pot ketsenbal. Jos C nog steeds in grote doen en een verdiende overwinning voor die van Klein-Willebroek, ja tussen....
Daags nadien waren Polo & Pola op de afspraak in Lubbeek om Wout & Witse aan het basketwerk te zien. Die mannekes doen dat goed! Voor Joke moeten we nog even geduld hebben: eerst de tijd nemen om volledig te herstellen van de elleboogkwetsuur en dan weer aan de slag. We vermoeden dat het december zal worden...

Gisteren zat ik dan weer in de enige echte Arenahal van Deurne. Sint Jan - Gembo, en dus opnieuw een echte derby. Hier zijn mijn oudspelers Domien L en Maarten G nog actief, in elke ploeg één, en dus zat heer Polo op de punt van zijn Arena-zitje.Het geleverde spel was niet altijd even hoogstaand, maar uiteindelijk werden we toch nog vergast op een spannend slot. En wat nog belangrijker is: Charlotte, mijn petekind, heeft heel erg genoten van haar kennismakingsavond met het basketbal. Een mens, in dit geval een Polo, moet soms met minder tevreden zijn. Voor Marco zelve is er dan nog het meer dan aangenaam nevenverschijnsel van de ontelbare babbels en nabeschouwingen met vrienden en kennissen, spelers, bestuursleden en supporters van toen. Teveel om op te noemen, en het doet enorm deugd. Een klein wereldje waar ik mij goed heb gevoeld, en dat blijkt nu nog steeds...

Als nu de Rode Duivels de lijn van de overwinningen blijven doortrekken dan kunnen we het wielrennen als kijksport definitief klasseren bij het groot vuil, want daar hoort dat laatste nu echt wel bij. En dan niet alleen om wat Armstrong & Co nu weer hebben uitgevreten, maar omdat - zolang de imbeciele hypocrieten die aldaar de dienst uitmaken hun doping-negationisme blijven ten tonele voeren en halsstarrig vasthouden aan een zogezegd 'proper' imago - er van enige eerlijkheid in het bedrijven van deze sport in competitieve vorm al decennia-lang geen sprake meer is. En zeg niet dat het vanaf nu anders wordt: het bloedpaspoort is iets dat te laat kwam voor wat er in het verleden gebeurd is, vanaf nu moet men op zoek naar gendoping. En dat opzoeken, dat is nu net iedere keer weer het grote probleem. De heren Smeets, Wuyts, Vannieuwkerke en andere wielercommentatoren zouden best met enige schroom en ingetogenheid melding maken van de zogenaamd heroïsche prestaties tijdens hun verslaggeving. De Cauwer weet wel beter, die zwijgt meer en meer tijdens de rechtstreekse uitzendingen en zijn stiltes spreken dan meestal boekdelen. De boswachter en de stroper...??

Marco Polo

Nobelprijs voor Koffie...

Hoort U het ook weer iedere dag tijdens het radionieuws van één uur? Met een half oor, niet helemaal alert maar net voldoende om het mee te hebben. Elke dag maakt het Nobelcomité een nieuwe winnaar bekend van deze prestigieuse prijs, en dat kan meestal nog net als laatste item in 'het gesproken dagblad'. Dat er wel degelijk aandacht naar uitgaat is klaar: voor de bookmakers en uitbaters van grote gokkantoren is het zelfs een reden om tussen paarden- en hondenrennen en naast voetbalwedstrijden tot en met vijfde provinciale plaats te ruimen voor Nobele weddenschappen. Maandag zijn ze eraan begonnen met geneeskunde, dan volgde natuurkunde en vandaag kwamen we te weten wie de trofee voor scheikunde in de wacht sleept. Stuk voor stuk échte bollebozen en wetenschappers van het hoogste niveau. En telkens met z'n tweeën. 't Is ook hard labeur, al dat opzoekingswerk. In de tweede helft van de week wordt het geheel andere koek. Morgen is literatuur aan de beurt. Deze keer geen Streuvels, Claus of andere Boontjes bij de genomineerden en dus moeten wij ons niet zitten afvragen of er nu eindelijk toch eens een opvolger voor Maurice Maeterlinck uit de bus zou komen. Weet U het nog? 1911! Ja, inderdaad: dat is van voor den oorlog. Van voor de grooten Oorlog, WO I!! Maar kom, kijken we liever verder en vooruit in de week: vrijdag maakt men de Nobelprijswinnaar voor de vrede bekend en tot slot die voor economie. Daar laten ze een weekend overheen gaan. Er kan nog spoedberaad nodig zijn om bezuinigingsmaatregelen te analyseren die kunnen leiden tot het redden van de euro, het creatief heruitvinden van de wereldwijde handelsbalansen of een reddingsplan van de wereldbanken op de kap van Jan 1, Jan 2 en Piet, respectievelijk de heren Lul, Met de Pet en Snot. 

Wat literatuur aangaat hebt U van mij nog enige actuele informatie tegoed. Na mijn hoogst aangename en al even leerrijke verkenningstocht door het oeuvre van Tim Krabbé heb ik mij laten verleiden tot een kijkje in de meer recente publicaties van de heer Van Kooten Kees, ook gekend als 'Koot' van het vroeger alhier opgevoerde duo Koot & Bie hetwelk mij middels dvd-afspeling tijdens menig homeo-trainingsuur de meest hilarische ondersteuning heeft geboden. Het hierbij afgebeelde werk,Tijdloos Ouderwets, is een verzameling van 9 verhalen die ons, in deze U en mij, een heerlijke blik laten werpen in de achteruitkijkspiegel des levens. Mocht ik deel uitmaken van het hoger genoemde comité, dan zou ik deze schrijver absoluut voordragen als kandidaat winnaar van een Nobele Prijs, te weten in de categorie 'Ik lul maar wat af en klets dientengevolge haast oeverloos uit m'n nek...' De bekendmaking van deze prijs mag voor mijn part tijdens een weekenduitzending, of zelfs tijdens de nachtlus op Vier, Vijf, Acht of Twaalf. U zegt het maar. En bij nader inzien: als koffiemadam kan deze dame zeker de concurrentie aangaan met Madame Arrabel. Ook daarvoor kan een budget uitgetrokken worden en reiken we een Nobele medaille uit. Dat mag dan op VTM, voor één keer nog eens op Zondag, Josdag.... mét koffie.

Marco Polo

Alle machinerie loopt vast...

Veel later dan naar mijn door de jaren heen opgebouwde gewoonte, maar daarom niet minder routineus, nam ik afgelopen weekend dé Knack ter hand.  Na alle tumult omtrent het mogelijke opstappen van Meulenaere & Van Cauwelaert, om ze nu maar eens in mijn persoonlijke voorkeur van volgorde te vernoemen, was er naar Uw dienaars aanvoelen deze keer geen haast meer bij en dus werd het weekend alvorens ik tijd maakte om de lectuur van het mij zo vertrouwde weekblad aan te vatten. De ene had zich ziek gemeld en de tweede was met vakantie. Er werden geen bijdragen verwacht van beide heren in Knack nr. 40 van 3 tot 9 oktober 2012, 42ste jaargang en meteen was ik klaar voor een duik in de leegte....
 

Voor het eerst in al mijn jaren als abonnee moest ik aan het standaardprotocol sleutelen: waar ik tot 1997 mijn wekelijkse magazine-lectuur steevast begon met Frans 'Sus' Verleyen's Woord vooraf en na het heengaan van de oud-directeur mijn aandacht met absolute prioriteit naar Meulenaere's Kwaad Bloed liet uitgaan is het sinds diens Van den Bossche-copygate-aanvaring met de bestuurlijke Knack-macht en de Bladspiegel-switch die daarop volgde wekelijks een loterij of Van Cauwelaerts Van de redactie dan wel de dagboek-uitwuiver van Koen M. eerst aan bod komt. Niet deze keer: eergisteren vond ik het welletjes, of zoals we het alhier wel eens plegen te formuleren:"G' hebt al 100 zenne mannekes!!", en dus ging ik naar pagina 100... voor de sudoku. Pas nadat ik m'n eerste cijfermatige hersenfoltering achter de rug had nam ik een kijkje vooraan in het blad, benieuwd naar wie of wat het Van de redactie-item voor zijn rekening nam. Johan Van Overtveldt, huidig hoofdredacteur, had zijn verantwoordelijkheid opgenomen of is het toch eerder zo dat hij van de opportuniteit gebruik, dan wel misbruik heeft gemaakt om zijn journalistiek territorium uit te breiden? Het opiniestuk gaat over de wereldwijde impasse op beleidsvlak als gevolg van de hyperspecialisatie op alle vlakken, zodat beleidsmakers zelf er geen ene moer meer van snappen en dus... Maar nog veel straffer is de hoofding: De machinerie loopt vast. Op wereldvlak, maar ook binnen de Knackmuren loopt een en ander stroever dan ze willen toegeven. Het ergst van al is dat net nu er een Belg golfgeschiedenis schrijft dit niet kan verwoord én gepubliceerd worden in een Meulenaere-column. Natuurlijk heeft Koen dit artikel ergens achter de hand, maar waar en wanneer we het gaan te zien krijgen is maar de vraag. Zoals we Meulenaere kennen zal het méér dan waarschijnlijk 'niet' in Knack zijn. Gevolg van dat alles is dat ook heer Polo, net als zovele anderen, zijn laatste abonnementsbijdrage aan Knack betaald heeft en dat er nu wordt uitgekeken naar een alternatief. Voorlopig komt er dus veel tijd vrij om te bloggen. U zal het geweten hebben, als tenminste mijn machinerie niet vastloopt...

Marco Polo

Bedenkelijk...

Het is de hoogste tijd dat er hier nog eens iets gepost wordt, hoe kort het ook moge zijn. Na de bedenkelijke blik van Bob Peeters in de vorige bijdrage is het nu de beurt aan Anderlecht-coach John Van den Brom om U bezorgd aan te kijken. 0-3 tegen Malaga was alles wat de Brüsseleirrrs ons gisteren te bieden hadden. Armoe troef, en nog maar eens gebuisd op het Europese platform. Hoewel het beeld hieronder in die richting wijst zou hij nog steeds niet scheef hangen en blijft zijn positie aan het hoofd van de Vanden Stock-sjotters onaangetast.

Waar ik het bij die voetbalberichten warm noch koud krijg, was er gisteren dan weer wel sprake van enige gelukservaring toen ik vernam dat Gunter Lamoot er de brui aan geeft. Hoe men die ooit onder de noemer 'stand-up comedian' heeft gecatalogeerd zal ik nooit begrijpen. Aanvaarden dat hij ermee ophoudt doe ik anderzijds maar al te graag. Echte humor was bij hem heel ver te zoeken. Platvloers gebeuzel, luidkeelse grofbekkerij en onverstaanbare schuttingtaal waren eerder zijn handelsmerk. Bedenkelijk, als U het mij vraagt. En dan ben je blijkbaar ook snel uitgepraat of leeggebrand... en besluit ik de communicatie betreffende dit aangekondigde faillissement met een "Eind goed, al goed!"

Allesbehalve bedenkelijk is de nieuwe aanwinst in Blogarije: Tess in Soria, dewelke ook in de kolom hiernaast kan aangeklikt worden, laat ons meegluren over Tessy's schouder tijdens haar Erasmus-periode. Waar wat wanneer gebeurt in Soria, of althans die dingen die voor publicatie vatbaar zijn. Alvast het volgen waard, en misschien de oplossing voor het Knack-probleem en de opvulling van de daarmee vrijgekomen leestijd. Nu als gevolg van interne onenigheden de heren Van Cauwelaert en Meulenaere hun biezen dreigen te pakken ziet de toekomst van het met dalende oplage-cijfers kampende Roularta-magazine er bedenkelijk uit. Zo bedenkelijk als de zinsbouw in mijn vorige regels, en da's... heel bedenkelijk.

Marco Polo