Pompoen voor een kampioen...

Het herstel na m'n "griepke" verloopt prima. Ik ben nog niet terug 100% de oude, maar dat hadden jullie natuurlijk ook niet verwacht. Hier en daar hoor ik zelfs dat men er niet echt naar uitkijkt en dat het zo al welletjes is. In dit geval is elke verandering een verbetering, en daar houd ik het dan maar bij.
Na een week uitzieken en rusten was het weer laatstleden zondag te uitnodigend, en kon ik niet weerstaan aan een fietsrondje omheen de koekestad. La Pola heeft onlangs de Antwerpse knooppuntenroute-verzamelbox in huis gehaald en schotelt mij daarmee ineens zo'n 5500 km fietsuitstappen voor. Herstellende als ik was zijn we echter klein begonnen. Na een uurtje peddelen tussen massa's Radio 2-fietsers hebben we het Maona-terrasje van Pieter Bomba Loridon opgezocht. Een aanrader voor een gezonde stop: sapjes, smoothies, groenten en fruit en lekkere hapjes...

Pola & Polo waren in uitstekend gezelschap en hebben geproefd van een Stay in Shape, No more hangover en een Red Lady. Of was het No shape, More Lady en Red Hangover? Who cares...??? 't Was lekker en het gaf ons de nodige energie om de Antwerpse rondrit via de Lange Wapper maar zonder BAM-tracé af te maken.
Gerustgesteld door het feit dat ik onderweg niet van mijne velo noch van mijne sus ben gevallen heb ik dan maar meteen beslist om maandag de PITO-draad weer op te pikken. Zoals de aandachtige lezer/leesster en iedere andere variant van de lettertjes consumerende garde wel weet is maandag voorlopig nog steeds mijn topdag. Dat was bij mijn re-start deze week niet anders, en de gevolgen waren 's avonds navenant. Uitgeteld!
Dinsdag rest mij dan nog slechts een verwaarloosbaar aanhangsel om de werkweek-prestatie te vervolledigen. Deze keer werd er, onder de vorm van onderstaande natuurobjecten, extra gewicht toegevoegd aan deze anders van lichtheid stralende dag.
De pompoenplanters van ons geliefd gesticht hebben weer hun beste beentje voorgezet, de perfecte pitten aan de teeltaarde toevertrouwd, het gebladerte met liefde geleid en met kennis van zaken gesnoeid, de vruchten beschermd en tijd gegeven om te rijpen en tenslotte op het ideale moment geoogst. En zie, dan kan heer Polo zichzelve niet meer in de hand houden. Groot is mijn bewondering, kinderlijk naïef mijn reactie en voor ik het weet rijd ik met een autokoffer vol pompoenen naar mijn hofstee.

Daarna is het alleen nog een kwestie van hier een paar en ginder nog wat. Neen, dan beter hier... of toch maar liever daar??!
Het voorlopig resultaat van al dat gepuzzel ziet U hierboven. Ik kan U echter niet garanderen dat deze situatie lang dezelfde blijft.
En voor de rest van 't jaar eten we bij alles pompoen...
want dan word je kampioen!
(zei Charles VDP, en die kon het weten...)

Marco Polo

Vrouw van mijn dromen....

Louis, Roger, Jacques, Gunther, Bernard, Serge, Sam, Sacha en Jean-Louis... hebben op verschillende momenten gedacht dat zij de man in haar leven waren. Voor miljoenen andere mannen was het jarenlang net omgekeerd: zij was de vrouw van hun dromen!!!
En wie zou er het meeste plezier aan beleefd hebben...??!

Gelukkige verjaardag Brigitte!!!
Probeer die 75 kaarsjes nu ook maar in één keer uit te blazen...

Marco Polo

Te vroeg of te laat ?

Het antwoord op deze vraag kan niet gewoon en éénduidig zijn,
dat zal het verloop van deze bijdrage U hopelijk duidelijk maken.
Wat wel geheel en al vaststaand werd is het feit dat als gevolg van deze tweeledigheid Uw dienaar vorig weekend het grote lot won en zoals men hier, maar ook wel elders, pleegt te zeggen "prijs had"!!
Wie of wat was er te vroeg?
Het griepvirus verdomme! Dat klein geniepig viraal akkefietje kon het niet laten om tijdens de laatste meteorologische zomerdag een frontale aanval in te zetten op mijn persoonlijke lijf.
De ochtendloop ging iets moeizamer, maar dat weet ik aan de vochtige nazomerwarmte en het avondje Raymond de dag voordien in de Roma. Ik zou dit wel even uitzweten, en daar leek het eerst ook goed op. Tot ik mij 's middags wat flauwer ging voelen, ondanks het prachtige weer toch maar binnen bleef en mij in de vooravond al behoorlijk vermoeid naar bed sleepte.
Een paar uur later wist ik het: spierpijnen en nat van het zweet. Dan maar uit bed om droge spullen aan te trekken: schuddend en shakend haal ik de badkamer, droog me met schokkende bewegingen een beetje af en plof buiten adem in bed. 38°C. Pijnstillers en koortsremmers hebben de eerste keer weinig succes. Een goed uur later schiet ik wakker onder weeral natte lakens en meet 39°C. Nog een Dafalgan. Spieren en gewrichten tintelen en steken dat het een lieve lust is. Van slapen komt niet veel in huis. Miserie, afzien en geen oog meer dichtgedaan. Uitgeput neem ik bij het ochtendgloren dan maar een dubbele portie Dafalgan, en dat brengt eindelijk wat soelaas.
Ik kalmeer, de pijn vermindert en ik kan toch wat rusten.
In de voormiddag komt de dokter langs: Buikgriep!
Neem genoeg Dafalgan, en begin maar wat medicatie te slikken om het darmflora te herstellen want dat gaat er zeker onder lijden. Onder lijden?? Ze was nog niet goed de deur uit of ik begreep wat ze bedoelde: drie dagen lang was er van enige defecatie, die naam waardig, geen sprake meer. Water....
Dus veel drinken. Geen probleem want dat kan ik goed.
Alleen, ook water...!!?
Goed vijf dagen zijn we nu verder en ik kom af en toe het bed uit en doe wat bureau-werk. Toch moet ik regelmatig terug plat om te rusten.Het ergste is achter de rug, maar het aansterken zal nog wel een poosje duren. Dit is niks meer voor een oude krijger.
Bij Bayer begrijpen ze nog steeds niet waarom deze week de tweede lijn moest opgestart worden in de productie van Dafalgan.

Mijn griep was er dus te vroeg omdat het vaccin te laat was.
Aangezien ik in vroegere tijden altijd een gewillig slachtoffer was van elk passerend influenza-virus heb ik sinds vele jaren de gewoonte aangenomen om mij te laten inenten.
Meestal met goed gevolg, en als het even kon door een minstens tot mijn perverte verbeelding sprekende verpleegster...

Deze keer is de griepvaccinatie voorzien voor 8 en 9 oktober,
en de aanval kwam op 20 september. You see the difference?
Vanaf nu en tot in lengte van dagen heb ik er in september uiteraard een nieuwe herdenkingsdag bij: nine-twenty... 920!
Hierbij gaat het slechts om één toren.
Ze hebben hem plat gekregen, maar na drie dagen...

Marco Polo

Grasgroene "spring in 't veld"...

Het gebeurt niet zo dikwijls dat ik U met een afbeelding van mijn eigenste zelve belaag op deze blog, en dan zeker niet in een geheel geklede uitvoering. Reden daartoe was de start van een ochtendlijke fietstocht naar 't stad om mij aldaar van enkele nieuwe kledingstukken te voorzien. Het groene truitje, hier iets bleker weergegeven dan in reële openlucht, doet het nog steeds goed en werd vandaag toevalligerwijze gecombineerd met een grijs&groene sportvest die ik vorig jaar cadeau kreeg van Bram.
't Heeft lang geduurd voor ik erachter kwam dat dit een vestimentair haalbare samenstelling was, maar kijk: er zijn foutere dingen te zien op straat. Voor een fietsuitstap op een dag als vandaag was het echter veel te warm, en dus bleef de vest aan de haak. Er komt zeker nog een gelegenheid bij frisser herfstweer...

Doel van mijn strooptocht was het vergaren van enkele najaarshemden en een aangepaste trui. Ik zou maar eens ingaan op een commerciële sms van SPF, otfewel Springfield.
Een kledingketen waar ik vroeger regelmatig mijn mosterd haalde en die nu een -30%-actie op het getouw zette voor trouwe en andere klanten. De crisis heeft zo zijn voordelen: dinsdag boekte ik 60 euro korting op m'n Delhaize-wijnaankopen en vandaag ging er weer 30 euro af. Alles samen een goede bijverdienste: het geld rolt, de crisis wordt te lijf gegaan, ik zwengel de economie een ietsie pietsie aan en doe er mijn voordeel bij. Nu nog uitvinden aan wat ik die gewonnen 90 euro ga besteden in de week die komt.
De nieuwe aanwinsten blijven nog even in de kast, want vandaag beleven we weer zo'n hemels hete nazomerdag en ik grijp gezwind naar een hoogzomerse linnen outfit.
En zeggen dat mijn Pauselijke Vriend onderweg is van het zuiden naar de heimat. Hij vertrok ginder onder grijze wolken en met veel regen, en hopelijk heeft hij die daar ook achter gelaten. Wij houden het graag nog even zomers. Uit ervaring weten we dat de herfst hier serieus kan uitpakken, en dan is er nog tijd zat om het watertekort bij te regenen. Dan gaan de grasgroene kikkers weer springen in het veld...

Marco Polo

Skype me, Skype you... out of the blue!

U zult het mij vergeven, maar sedert mijn toetreding tot het Facebook-forum, de heropstart van het schooljaar met het daaraan onvermijdelijk gekoppelde intensiever gebruik van Smartschool, het feit dat ik met het nieuwe gsm-toestel iets makkelijker een sms verstuur en, vooral niet te vergeten, dat ik ondertussen ook weer een jaartje ouder ben geworden...
was ik het bestaan van Skype zo ongeveer vergeten.
Groot was dan ook mijn verwondering toen ik gisteravond tijdens een korte chatsessie op Facebook door Pjottr PeterPignans werd uitgenodigd tot, zeg maar aangemaand om mij nog eens aan een Skype-gesprek te wagen. Het werkte nog ook, en zelfs van de eerste keer. Klank... én pauselijk beeld!!

Ik mag aannemen dat voor de regelmatige lezer/lezerin/lezeruit van deze blog bovenstaande prent geen explicatie noch verklaring behoeft. Ik heb meer dan een uur zitten raaskallen met mijn goede vrienden in het zuiden. Uit de nek kletsen, zoals men het ook wel pleegt te noemen. Zij dronken de alom geprezen Barbeiranne en Uw dienaar begaf zich na enige tijd noodgedwongen aan de Duvel. Het resultaat mocht er absoluut wezen en loog er niet om, getuige daarvan de reeks niet gepubliceerde video call snapshots op mijn harde schijf. Die houd ik achter de onschuldige kinderhand, want ooit willen wij samen nog wel eens goed lachen...
En dan lijkt mij dit zeker het geschikte materiaal om een avond- vullend "lachen-gieren-brullen"-programma op te starten.
Nu ga ik nog een uurtje najaarzonnen en dan de fiets op ....
Happy hour at Pito & Happy 50th Birthday Gerd !!

Marco Polo

Very special news...

Waar U er vanuit zou kunnen gaan dat er in mijn vijfdaags weekend weinig belangwekkend nieuws te rapen valt, moet ik U gelijk geven edoch tegelijkertijd een lichte nuance aanreiken. MEESTAL is er geen wereldschokkend nieuws te melden, maar op regelmatige tijdstippen trekken bepaalde feiten dan toch weer meer aandacht door hun aparte karakter en de wijze van voorkomen.

Om het hartverwarmend effect van onze College-reünie op 13 juni laatstleden niet geheel te verliezen hebben dé Peet, dén Here en ikzelf besloten om een vervolg te breien aan de voorbereidende bijeenkomsten die geleid hebben tot Die Unheimlig Verrückte Wiederzusammenbringung. En dus waren mijn beste Essense maten met hun eega's gisteren te gast in mijn nederige stulp.
Een avondje eten en drinken, kletsen en bijbabbelen over koetjes maar geen kalfjes, over hoofddoeken en een klakkenverbod, over gelukkig leven en hoe we er meer en meer op tijd of te vroeg verplicht de brui aan zien geven, over tandprothesen en -pasta en de witwaspraktijken in de provinciale voetbalreeksen, over vroeger en nu. 't Was een avond om te koesteren en in het nog actieve geheugen van ons verouderende brein te bewaren.
Zeker voor herhaling vatbaar.

Vandaag is la Pola voor een tweede keer naar een teken- en schilderworkshop gegaan. Blijkt dat mijn partner over onvermoede kwaliteiten, gaven en talenten beschikt.
Ik weet niet hoe lang Pablo Picasso erover gedaan heeft, maar
mijn wederhelft is goed op weg om hem, de Pablo, in snelheid te pakken. En dan druk ik mij nog voorzichtig uit.

Dit vinden wij prachtig, toch...!!?
Op deze manier komt er weer een nieuwe rubriek in zicht voor mijn blog: debuterende kunstenaars zonder capsones.

Nóg vandaag kreeg ik een koppel tortels in de gaten die nu eens niet aan het doen waren waar tortels gewoonlijk mee bezig zijn, maar die net als die éne zwaan op het Kempense Meren zichzelf onderwierpen aan een grote poetsbeurt. 't Werd een serie kiekeboe-foto's: kopke weg, onder de vleugel, allebei piep, even loeren, terug in den duik, en kijk hier zijn we weer...

Om te besluiten nog een korte reclameboodschap: All-Bram!!!

Ja, U kunt het zelf lezen... een verzadigd gevoel!!!
Daar moet of kan ik niets meer aan toevoegen...

Marco Polo

Kort nieuws...

Blijkbaar hebben onze tennisvrouwen niet zo erg geleden onder de tornooischemawijzigingen als gevolg van de aanhoudende regen. Yanina W heeft veel meer bereikt dan gelijk wie zich had kunnen voorstellen en Kim C deed mogelijks nog straffer: twee zware Williamsen naar huis walsen en dan nog een Deense deerne afhouden van de grote $$$-check!!!
Als ze nu maar geen last krijgt aan haar rug, of van de fiscus...
Wie wel last had van het regenprogramma was ondergetekende himself. Geen enkele match viel nog op een ordentelijk uur te bekijken en een nachtwacht is tegenwoordig niet meer aan mij besteed. Komt daarbij dat op maandag al mijn energie naar PITO gaat en ik dus voor én na moet bezuinigen en doseren.
Da's ondertussen gebeurd en na nog twee uren 6CHE wenkt morgen het lange weekend alweer opnieuw, en opnieuw en...
Dit is erover, maar ik moet er wel mee leren leven!!
Toch is er ook opwekkend nieuws: morgen beleven wij weer een vijftiende van de maand, en aangezien het geen juli of augustus is betekent dat een nieuwe editie van de enige echte en onvergelijkbare Mededelingen van Aloysius Primus.
Ik kijk er als een waanzinnige naar uit.

Kort nieuws, zei ik toch !?
Daar hoort een korte uitsmijter bij...

Marco Polo

Sabotage...??

Zeg dat het niet waar is !!!
Regen, stortbuien, vlagen, gietende en stromende regen.
Heel de dag is gisteren het water blijven neerdalen over de blauwe tennisterreinen van Flushing Meadows...
de Vlissinger weiden of toch de ondergespoelde weilanden??

Regenen?? Gieten en stortregenen, het hield niet op.
En weten dat het exaxt acht jaar geleden zo'n mooi weer was boven New York: helder blauwe hemel met alleen op de zuidpunt van Manhattan wat 11 september-stof.
Gisteren was er echter een Belgische aanslag op de US Open: Olivier Maingain kan het blijkbaar niet langer aanzien dat Justine er niet bij is en heeft dan maar op zijn manier een pad in de korf van Vlaanderens tennistrots gezet. Aaaaaaanhoudende regen...
Alle focus weg, wachten, spanning opladen en weer aflaten, concentratieverlies, koude spieren...

Alle middelen zijn goed om Kim en Yanina van een goed resultaat te houden. Zelfs natte ballen maken de gekste capriolen...
Foei Olivier!!

Had Henin het geweten: badeendjes op de Arthur Ashe-court! Daar had ze zeker bij willen zijn...

Marco Polo

Nine Eleven...

Het is zeker niet de eerste keer dat ik U, hooggeëerde en alom gewaardeerde lezer en lezeres, er in deze blog op wijs dat alles om ons heen steeds sneller gaat en dat Uw schrijvende dienaar alsmaar meer moeite heeft om het tempo te volgen.
Een goede week geleden heb ik die accelererende omstandigheden nog een handje toegestoken ook. Tijdens een urenlang verkoops- gesprek met een blitse Mobistar-twintiger, waarin ik en mijn virtuele accessibiliteit de beoogde prooi waren, heb ik mij laten overhalen om het combi-pack van Telenet af te zweren en mij voor vaste telefonie en internet de volgende twaalf maanden te verlaten op de diensten van de veelkleurige Love-Work&Play server.

Deels om de uitdaging van het zelf installeren van de Livebox en de draadloze telefoons, deels om het beloofde snellere surfen en vooral omdat ik het eigenlijk beu ben om steeds maar te horen dat nieuwe klanten in de watten worden gelegd en dat de trouw aan een leverancier niet wordt gehonnoreerd. Ook hier eigenlijk hetzelfde liedje: om en bij de 40% korting tijdens het eerste jaar... Daarna, als ik het niet vergeet of verrast word door de ultrasnelle passage van 365 dagen, hop-shop ik me wel naar een andere aanbieder die weer iets extra geeft voor een nieuwe klant.
Ze gaan mij niet meer zo gemakkelijk te grazen nemen!
Enfin, dat denk ik dan maar...
De eerste aansluitingen zijn gelukt, de rommel is nog net te overzien en ik surf en smurf nu in ijltempo door de virtuele communicatiewereld. Hierdoor viel mijn oog op de vele artikels met terugblik en besprekingen over de aanslagen op de WCT-torens van New York in 2001. Da's al acht jaar geleden...!!! Zei er iemand dat het allemaal niet zo'n snelvaart loopt?
Ik was net 50 toen die Jumbo's zich in de Twin Towers boorden,
en nu is de 60 weeral bijna in zicht!
Wie ook snel van wal stak en tegen een moordend tempo zijn avondvullend programma op de Antwerpse Stadsschouwburg losliet was Bart Peeters. Gisteravond liep een van de extra-voorstellingen van zijn Hemel in het Klad. Wij hadden tickets, maar ook Egon, Geert & Co waren daar en Marc & Vera en nog vele andere liefhebbers van de ADHD-BV uit Boechout...

Een leuke avond: echt iets om het gat tussen 09.09.09 en Nine Eleven op aangename wijze te vullen. En nu maar hopen dat mijn telefoons het straks doen en dat ik nog aan een nieuw e-mailadres geraak, zoniet bel ik.... 911.

Marco Polo

09.09.09

Vandaag begin ik aan het (voorlopig) tussentijds genot van een halftijdse job: een superlang weekend. Door een samenloop van informaticale omstandigheden heeft het roosterprogramma van PITO mijn lesuren op een hoopje in het absolute begin van de week samengezet. Maandag acht en om af te ronden op dinsdag- voormiddag nog eens twee, en daarmee hebben we het gehad. Deze planning is voorlopig en geldt voor de eerste drie weken van het schooljaar. Wat daarna komt zie ik wel, maar deze goede start kunnen ze mij al niet meer afnemen. Ik zorg er wel voor dat ik tussen al m'n weekendbezigheden door voldoende recupereer van de maandagse acht uren-dag. De vakbonden hebben er lang voor gevochten, en eindelijk heb ik er nu ook één. "Volhouden" zeg ik dan maar tegen mezelf, en steek een tandje bij.

Vandaag is het de negende van een reeks speciale datum-combinaties die we enkel in het begin van een nieuwe eeuw aantreffen: 01.01.01, 02.02.02, 03.03.03, 04.04.04, 05.05.05, 06.06.06, 07.07.07, 08.08.08, 09.09.09, 10.10.10, 11.11.11 en 12.12.12. Dit jaar lijkt de cijfersymboliek heel wat rustiger te verlopen dan bij de Chinese gelukscombinatie van vorig jaar. Enkel platenmaatschappij EMI geeft wat dat betreft een signaal, en koos ervoor om vandaag de volledige Beatles-catalogus geremasterd uit te brengen: 09.09.09 is here!

Voorlopig is het afwachten om te weten of Yanina Wickmayer ook haar steentje gaat bijdragen aan het gewicht van deze symbolische datum. Voorbij Bondarenko en naar de halve finales in de US Open zou een geweldige stunt zijn en 09.09.09 zal ervoor zorgen dat we die superdoorbraak steeds, voor eeuwig en altijd en feilloos historisch zullen kaderen. Geef er maar een lap op, Wicky !!!

Belgian Open 2009

't Was misschien niet de mooiste match, maar Wicky deed het toch maar weer gisteravond. Nadat Clijsters de avond voordien in een nooit eerder vertoonde 6-0, 0-6 en daarna een beklijvende 6-4 had afgerekend met Serena Williams kwam gisteren "la Wickmayer" aan de beurt. Heel vlotte start, maar daarna weggespeeld in de eerste set: 6-4. Sterk weerwerk in de tweede set en 1-1 na een zwaar bevochten 4-6. In de derde set trok Yanina uiteindelijk aan het langste eind en won 5-7 en de match met 1-2.
De twee overgebleven Belgische meisjes stootten door naar de kwartfinales. Bangelijk, niet...??!


Daar horen zeker een koppel fors gebalde vuistjes bij...
Ondertussen is Clijsters al doorgewalst naar de laatste vier.
We gaan nog niet zweven, maar stel U voor dat Wickmayer daar morgen ook in zou slagen... Dan kan Justine beter gaan resideren in de Franse Alpen en blijven skiën tot ze blauw ziet!!

Hier te lande hebben we vandaag genoten van een onvervalste nazomerdag: een ochtendlijke net niet meer volle maan tussen de schapewolkjes, daarna veel blauwe lucht, voortdurend warme zuidenwind en na de middag zo'n 30 graden Celsius.

Hét moment om nog eens een BBQ aan te steken voor een stukje vis, een kippebout en wat ribbekes... en daarbij een kubusje rood soldaat te maken op het terras.

Lang leve het lange weekend... !!!

Marco Polo

Vuile was.... ???

We zijn weer een paar dagen en evenveel regenvlagen verder en ondertussen hebben twee van de drie Vlaamse tennismeiden zich geplaast voor de vierde ronde in New York.
Drie kon niet omdat de kleine uit Geel haar groot idool uit Bree partij moest geven en er in die match uiteraard een Belgisch hoofd moest rollen.
Yanina "Wicky" Wickmayer van haar kant roefelde haar Italiaanse opponente eens goed door elkaar en liet ze dan na een stroef begin alle hoeken van het tennisveld zien.
Een oproep aan de heren en dames van de geschreven, gesproken en geteleviseerde pers: geef deze meid ook eens de aandacht die ze verdient! En stop toch met die belachelijk o.v.'s als "enkel wanneer Kim Clijsters speelt" bij de televisieprogrammering van US Open-wedstrijden. Het lijkt wel of die professionele sportverslaggevers alleen maar over Clijsters kunnen, mogen of moeten berichten. Misschien toch dringend werk voor woordvoerder en persverantwoordelijke Rudi Kuyl.
Leer die journalistieke ijdelgetuite nitwits ook maar eens wat "kiekenbisch" is en hoe ze daarover kunnen rapporteren.

Gisteren was het wasdag op de terreinen van Nieuw Zuid in Antwerpen. 65000 jonge en een paar minder jonge dance-liefhebbers stroomden toe en vulden tenten en festival-weiden om de hele dag door te hossen en te smossen op de tonen van onnoemelijk veel dj's en artiesten. Onder een volle maan, een goed gesternte en een knetterend vuurwerk werd om midder- nacht het feestje afgefloten. Geen nachtlawaai....
Ik heb tenminste niks meer gehoord toen ik een paar uur later in de Polder arriveerde. 't Was een verDuveld leuk tuinfeest geweest voor de 50ste verjaardag van Chris, echtgenote van ...
Daardoor en mede dankzij een hoge graad van desinteresse is het Spaanse debacle van onze nationale voetballers geheel en al aan mij voorbij gegaan. Ik kan er niet rouwig om zijn.
Mocht er al van een klein katerke sprake geweest zijn, dan heb ik er dat vanmorgen vakkundig uitgelopen in zéér goed gezelschap. Medefeestvierders Dany, Nico en Marc XXL hadden mij uit de sportieve tent gelokt om mee een rondje Rivierenhof te gaan lopen. Uitdaging aanvaard en wat meer is: ik heb er van genoten.

Nu wordt het stilaan tijd om mij Charleroiwaarts te spoeden teneinde La Pola op te halen bij haar aankomst op BXL South.
't Zal laat worden, en morgen is 't vroeg op want mijn eerste echte schooldag. Volle pot: 8 uren.... maar dan zit mijn werkweek er ook bijna helemaal op. En kan ik mijne was gaan doen....

Marco Polo

Supporter Marco Polo

Op dit ogenblik is de mooiste atletiekmeeting van het jaar aan de gang, de Memorial Ivo Van Damme. Het eerste wereldrecord zit er al op, zij het op een eerder ongewone afstand: 4 x 1500 meter.
Een wedstrijd die bijna nooit meer gelopen wordt en waarvan de beste wereldtijd al dateerde van in 1977. Het zal organisator Wilfried Meert worst wezen: het dertiende wereldrecord staat op de tabellen van de 33 jarige Memorial en straks komen de grote kleppers aan de beurt met op kop showbeest Usain Bolt. Daar zet ik mij nog eens voor in de zetel, en hopelijk kruip ik in die kleine 20 seconden dat zijn 200 meter zullen duren tot op het puntje...
"La Vlasic" staat vanavond eveneens op het programma, en die ziet er rugwaarts boven de lat nog altijd goed uit...

Het zal echter niet het enige sportspektakel zijn op de Belgische televisieschermen vandaag. Straks staan Kim Clijsters en Kirsten Flipkens tegen elkaar in de derde ronde van de US Open en morgen komt ook Yanina Wickmayer nog op het terrein in haar derde rondematch tegen een Italiaanse schone.

Kirsten, Kim en Yanina: drie Belgische meisjes in de derde ronde van een Grand Slamtornooi: du jamais vu !!!
Zelfs niet in de tijd van Kim & Justine...
Die laatste moet dringend aan een comeback werken om het communautaire sportevenwicht in België enigzins te herstellen.
Van hun voetballers moeten ze het ginder niet verwachten, en al zeker niet van de normloze bestuurders en waardeloze directeurs. Grote schande!!!

Vaneir begonnen...

Gisteren zijn er hier te lande weer 1 miljoen kinderen naar school getrokken. Nog eens 150.000 grote kinderen volgden hun voorbeeld en beweren dat zij tot lering als voorbeeld en model willen staan voor het jonge volk.
Als heel die meute zich
dag-in-dag-uit weer van huis naar school en terug gaat verplaatsen zal de ecologische "Back to school" voetafdruk weer een heel eind klimmen in de vermaledijde rangschikking van natuuronvriendelijke activiteiten. Kyoto is verder weg dan ooit...

Ook heer Polo is er vaneir ingevlogen: voorlopig is er van enige scolaire prestatie nog geen tot weinig sprake aangezien mijn halftijdse opdracht zich volledig in de eerste anderhalve dag van de week situeert. Naar goede gewoonte hebben wij er op PITO al wel een extra klassenraad opzitten en zullen we straks tijdens een educatieve Smartschool-sessie overgaan tot het doorgeven van de leerlingengegevens. Samen in de klas, en goed opletten is de boodschap. Volgende week begint het dan echt voor mij...

Een andere draad die ik heb opgenomen is die van het lopen. Behoudens enkele sporadische pogingen in de buurt van Cuenca is er van joggen niks in huis gekomen tijdens mijn vakantie. Daar is nu echter verandering in gekomen: reeds drie keer heb ik een
5 kilometer afgehaspeld en dat op planmatige basis.
De bedoeling is om te beginnen met een reeks van 10.
Loopdag - rustdag - loopdag - rust...
Na drie weken maak ik het bilan op en beslis dan of
1. ik de loopafstanden lichtjes ga opvoeren.
2. ik af en toe een rustdag vervang door een fietsdag.
3. ik het moet houden bij de 5 km.
4. ik er de brui aan geef.
In het laatste geval is er nog geen man overboord. Waar ik momenteel zo'n 25 minuten gebruik voor het lopen en ruim 30 voor de reiniging en verzorging achteraf kan ik de tijd voor onderhoud probleemloos opvoeren. Vorige week, ter gelegenheid van het gezamelijk verjaardagsetentje, werden mij door de hier menigmaal ten tonele gevoerde afstammelingen - Bieke, Bram en Anke - onderstaande attributen ter hand gesteld.

Volgens mijn kinderen zijn het wondermiddelen, en dat is - óók volgens mijn kinderen - net wat ik nodig heb om nog enigzins toonbaar buiten en/of "onder" de mensen te komen.
Als alles inderdaad zo goed is en effectief het resultaat geeft zoals in de reclame en op de verpakking vermeld wordt dan staat mij nog een mooie toekomst te wachten. Misschien moeten jullie dan wel in koor zuchten: "Hij is vaneir begonnen....!"

Marco Polo