Aloysius Primus - Marco Polo : uitgesteld !

Net als krantenredacties pak ik vandaag uit met een hoofding die zeker de aandacht moet trekken, maar lang niet heel de lading dekt. En net als een aantal van mijn "free-lance"-collega's ga ik in de loop van mijn column vele facetten van het dagelijkse leven beroeren alsvorens mij over de inhoud van de titelzin uit te laten.

Om te bekomen van de Lerma-tour heb ik mij donderdag een snipperdag gepermiteerd: eerst lekker uitslapen en dan, in afwachting van de ochtendverschijning van "la escolta belga ... Anke De Mondt !!!" ben ik begonnen aan m'n tweede Dan Brown. Na de "Da Vinci Code" gaat nu mijn aandacht naar "Het Bernini Mysterie". Wie mij kent én al iets van Dan Brown gelezen heeft weet dat àl mijn aandacht hier een minimum-vereiste is !
Mijn concentratie en geduld werden evenwel allebei beloond: ik geraakte in de aanloop van het verhaal zonder al teveel problemen van Genève via Boston,Mass. terug in Genève ... en toen kwam Anke boven water!
Een relaxed ontbijt en daarna de stad in voor een eerste verkennende shopping-ronde: Marco blijft Polo, maar in Spanje is Zara nooit ver weg.
Op z'n Smeets' twee hemden gescoord, en op z'n Spaans een tapas-zaak bezocht ...
In de namiddag volgen Bernini, siësta, toch één hemd wisselen en eten inkopen elkaar op.
's Avonds doe ik beroep op mijn kookkunst om, ondanks een vrij lange stroompanne in de wijk, iets eetbaars op tafel te krijgen. Daarbij hoort dan een rechtstreekse van de basketbalwedstrijd Real Madrid - Barcelona: kwartfinale voor de Euroligue met een schitterende Axel Hervelle.

Gisteren was er een tweede streekverkenning buiten Burgos-stad.
In de koude (8° C) en mistige hoogvlakte ten noorden van Burgos ligt Aguilar de Campoo.

Niks wereldschokkends, maar nieuwsgierig als ik ben moet ik toch eens zien wie de "onzichtbare non" is uit de reisgids. Er is sprake van een Santa Clara-klooster waar je via een draaihek zelfgemaakte taart en koekjes kan kopen...
Na wat zoeken in en buiten het stadje leidt de zoete geur van versgebakken heerlijkheden naar een prachtig onderhouden Monasterio. Het binnentuintje is sober maar perfect verzorgd. Het draaihek is folklore geworden en ik weet nu waar "Soeur Sourire" haar tweede leven slijt...
Ondertussen heeft dochterlief mij verteld dat de échte "onzichtbare" mét draaihek in het Clarissenklooster van Lerma zit: woensdag gemist!! Waarvan akte.

Tussen bergen, over hoogvlakten en langs prachtige vergezichten gaat het dan richting Orbaneja del Castillo. Wederom zorgen de Monikken van Santo Domingo de Silos voor de muzikale begeleiding (CD 2). De zon doet moeite en 't schuifdak mag open: genieten van een knap decor!
Het dorpje plakt tegen de rotsen, maar dat hebben jullie bij een vorige gelegenheid al kunnen zien (Pola&Polo in Burgos, november 2005).

Bij dit bezoek is er minder spektakel bij de waterval wegens minder water, maar zijn de cafeetjes wél open. In één ervan zijn een racion de jamon en enkele San Miguel's mijn deel.

Bij het verlaten van het dorp nog even achterom kijken voor een laatste indruk...

Om van de vele wisselende landschappen te kunnen genieten volgt een rondrit langs Villacrayo, Oña en Briviesca om tenslotte weer in Burgos aan te landen.

De langverwachte ontmoeting met mijn boezemvriend Aloysius Primus gaat niet door. Het gemis aan de nodige en ons zo vertrouwde communicatiekanalen (gsm, e-mail, comments, smartschool-die notabene op 7 april in onderhoud moest... sabbotage???....) heeft ervoor gezorgd dat wij onze afspraak gemist hebben: een uurtje "Plaza Mayor-en" ging nog, in de hoop dat Zijne Eminentie links of rechts het gekroonde hoofd op schalkse wijze vanachter een pilaar zou steken, maar dan ging de maag zodanig knorren dat alweer op Spaanse wijze de honger diende gestild. De eerstvolgende ontmoeting in het ons vertrouwde Pito-biotoop zal uitwijzen hoe nipt wij elkaar gemist hebben, of hoe dicht we elkaar wel op de bekende hielen zaten.
Zoals de titel vermeldt: een buitenlandse ontmoeting tussen Aloysius Primus en ondergetekende is voorlopig uitgesteld.
Eens zal het er wel van komen ...

Marco Polo