Het zoveelste staaltje van opportunisme wat moet doorgaan voor zorgpolitiek. "De" Belgische politiek heeft weer eens het kind ontdekt. Deze keer moeten de hoge schoolgelden als springplank dienen. Van links én rechts wordt er nu met premies en bonussen gezwaaid. Volgens de ene (F VandenBroucke) heeft de andere ( la Freya ) niet het recht om daarover te beslissen, want ..."regionale materie". 't Is niet nieuw, maar weer een voorbeeld van hoe de politiek verworden is tot een wereldvreemde kaste van zelfgenoegzame kapers die zoveel mogelijk kusten willen bevaren.
Laat de discussies achterwege over wel of niet mogen beslissen, in premievorm of als verhoging van het kindergeld, eenmalig of "substantieel verankerd in de toekomstplanning", voor iedereen of enkel voor zij die deel uitmaken van de door een duur studiebureau uitgevonden doelgroep op basis van arbitrair vastgelegde criteria.
Het gaat hier over de ideale timing: nu beloven dat er in september iets zal gedaan worden voor de kinderen, in september de beslissing een beetje (?!) vooruit schuiven omwille van nog niet volledig gefinaliseerde besprekingen en eindbeslissingen, én ... goed scoren bij de kiezer die in oktober naar het stemhokje moet!
Dat en niets anders.
In het ondoorgrondelijk sprookjesbos van de Belgische politiek blijkt dat verhaaltje steeds opnieuw mogelijk: de hoofdrolspelers wisselen wel af en toe maar de lezers/burgers/kiezers worden telkens weer met een kluitje in het overbekende riet gestuurd ..
Marco Polo
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten