Je zal ze niet vinden tussen Gentse, Lokerse en Antilliaanse feesten. Ook in het lijstje van de doop-, kommunie- en trouwfeesten zal je er vruchteloos naar zoeken. Zelfs bierfeesten, mosselfeesten, druivenfeesten of hoevefeesten zijn er niet mee te vergelijken.
De naam verwijst naar de hoofdpersonnages uit de meeslepende zomervertellingen die onze huispseudoloog Arnold in een ver verleden aan de kinderen placht mee te geven tijdens wandelingen, bij het kampvuur of voor het slapen gaan, en waarin zij bij uitbreiding de strijd aangingen met de Guadelagara's.
Anno 2006 zijn de initiatiefneemsters van het gebeuren Liesje VH en Anke DM. Toen zij in juni, tijdens een oersaaie wedstrijd op het WK voetbal, de TV lieten voor wat hij was en een zoveelste chatsessie aangingen met elkaar, kwamen ze al snel op hét zomeronderwerp: de Oesjmagara-feesten !! Binnen de kortste keren was het voorstel in vorm gegoten, gelanceerd, doorgemaild en goedgekeurd: 12 augustus op de landerijen van grootgrondbezitster Leen.
Het fenomeen "Oesjmagara-feesten", want dat is het, is gebaseerd op een quatro-generationele nazomer-opwelling van een dwingende drang tot samenzijn, ervan genieten en daarom feesten. Dit alles steunt op een meer dan 30 jarige vriendschap tussen la Pola, alias Niekol, en haar studiegenoten Katie en Leen. De bijhorende "heren van de schepping" deden daarbij al vlug hun duit in het befaamde zakje. De vriendschap bleef ook na onze Leuvense jaren, en werd op de duur bezegeld met 10 kinderen. Meer dan waarschijnlijk staat ieder van hen op het juiste trouwboekje genoteerd, hoewel de stijl- en fysische kenmerken zo sterk dooreenlopen dat er regelmatig van enige twijfel sprake kan zijn. In dit geval vermoed ik echter dat de overdracht van gewoonten, handelswijzen en levensstijl sterk mede bepaald is door de veelvuldige samenkomsten en de dieptewerking van de ontelbare verhalen, vertellingen, uiteenzettingen, discours en geleuter alom dewelke zij bij die gelegenheden mochten aanhoren. Onze nazaten hebben niet stilgezeten, en bij de laatste feesten waren er al 4 kleinkinderen bij, terwijl er nog ééntje op komst is tegen oktober. We geven het toe: nog geen hoogconjunctuur, maar Rome werd ook niet op een dag gebouwd. De vierde generatie zijn dan onze ouders, of wie daarvan nog in leven zijn en bekwaam om de verplaatsing te maken en zich aan een culinair hoogstaande maaltijd te wagen. Bomma Vanden Bergh, Bonnie & Bompa De Meyer en BoNma De Mondt waren 's middags van de partij om eens goed bij te babbelen met kinderen en vrienden van de eerste generatie. Het mag dan iets meer zijn, en de dranken en hapjes, voorgerecht en dessert waren topklasse. De hemelse bouillabaisse die Leen & Niekol in de pot hadden getoverd sloeg evenwel alles: "Azeu könde toch in geeneen restauran eeten, hé !? Azeu lekker !!" (de Bonnie)
Ze glunderden en genoten met volle Duvel-teugen. Hun plezier en vreugde werd kompleet als rond de vieren hun kleinkinderen aan de intocht begonnen.
Terwijl de "oudjes" het strijdperk verlaten om thuis op adem te komen en Marco Polo zich tussentijds aan een wedstrijdbegeleidingsopdracht wijdt in Geel, hij gaat een matchke coachen, gaan de enige echte Oesjmagara-feesten van start. Veel uitleg is er niet nodig: kijk en geniet van de schaarse beelden die deze avond hebben opgeleverd.
Een niet-geheel-echte ("Want hij heeft een rits!" - Joke) Oesjmagara zorgde voor een vertelling uit de oude doos ...
... en laat op de avond zaten we moe maar voldaan (en stilaan dronken) rond de vuurkorf.
Als het plezier en de deugd hoogtij vieren komt er van regelmatig fotograferen niet veel meer in huis... maar daarom niet getreurd: wie erbij was heeft genoten, en voor wie zich niet alles meer herinnert: de Oesmagara komt het volgend jaar terug om alles nog eens haarfijn uit de doeken te doen!En dat het mooi geweest is: gisteravond, the day after, zijn "five Bulls"-Arne en Liesje al gepasseerd ten huize Polo om nog even na te genieten.
Tot binnenkortMarco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten