Vandaag heb ik mijn democratische plicht vervuld in kantoor 282. Wat er vandaag verder met die stem gebeurd is maakt momenteel het onderwerp uit van marathon-uitzendingen op alle Belgische tv-stations. Wat er later met gebeurt, en tot wat het zal leiden ... horen we dan wel.
Vanavond was ik aanwezig bij de voorstelling van het Shakti-school project. Een initiatief van ex-(Pito)collega Dieter Bolsens. Sinds 1993 pendelt hij al tussen België en Rajasthan. Ik laat hem zelf aan het woord:
In oktober 2000 nam ik mijn mountainbike ‘Sofie’ mee en fietste zo door de kleine dorpjes in het Zuiden van India, en in Rajastan. Het was toen dat ik mij afvroeg: ‘Waarom kom ik hier steeds weer?’ De confrontatie met die armoede, de ontelbare mensen die gewoon op straat wonen,… het maakte mij soms wel wat neerslachtig; want hoe reageer je best als er weer eens een kind aan je mouw staat te trekken ‘please one roepie’?
Op de jaarlijkse Kamelenmarkt in Pushkar, die duizenden toeristen aantrekt, stond er een klein infostandje van ‘The Joshua-Project’. Er waren daar enkele westerlingen druk in de weer met het maken van rijst en Dahl voor een handvol streetkids die daar rond hingen. Fier toonden die kids mij hun schoolboeken… een schriftje waar ze vlijtig het ABC en de cijfers hadden geoefend. Het Joshua Project, genoemd naar het gedicht ‘the Joshua Lane’, was pas enkele maanden eerder opgestart door Peter (een Engelsman die nu terug naar huis was om een nieuw visum te verkrijgen). Eigenlijk is het een heel simpel opgezet project: in een klein hotelletje vlak buiten het centrum van Pushkar, huurde hij twee kamers extra waarvan eentje als keuken dienst doet en de andere als douche-omkleedlokaal. Elke dag komen er zo’n tiental kids een uurtje les volgen, een douche nemen, wat spelen en samen van een goeie maaltijd genieten. Ik bleef er zes weken helpen… het was een hele ervaring die nog lang bleef nazinderen in mijn hoofd. Toen ik daarna weer op de fiets zat, maar ook enkele maanden later toen ik weer in België was, bleef er een heel sterke verbondenheid… Ik moest gewoon terug!
En hij is terug gegaan, meer dan eens. Na wat aanpassingen binnen de werking is uiteindelijk de Shakti-school opgestart. Het hele verhaal kregen we vandaag aan de hand van enkele kortfilms. Voor slechts € 5000 kunnen 60 kinderen een heel jaar kennismaken met degelijk onderwijs: dagelijkse les van een Indiase lerares, begeleiding door drie plaatselijke jongeren, een warme maaltijd en sanitaire voorzieningen. Een aantal van hen worden zelfs ondersteund om naar een officiële school te gaan.
De bedoeling is 100 sponsors te vinden die elk € 50 per jaar willen bijdragen.
Wie meer informatie wil kan Dieter zelf contacteren op dieterbol@yahoo.com.
Wie al overtuigd is kan direct een overschrijving doen op 523-0413810-83 met vermelding "SHAKTI".
Marco Polo
08 oktober 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten