En ik die dacht dat na een drukke herfstvakantie het leven weer zijn gewone gang zou gaan... Alleen al de datumvermelding van mijn vorige blogpublicatie zegt genoeg: 't is meer dan een week geleden dat ik hier nog iets geschreven heb. Naar Aloysiaanse normen is er nog geen vuiltje aan de lucht, maar Marco Polo huldigt wat dit betreft heel andere regels.
Een week zonder blog ...
Ben ik ziek, of dat aan het worden ? Kan ik de druk niet meer aan of moet ik toevallig terug teveel tegelijkertijd tegen 't avondeten toebereiden .... (t..t..t..t..t.. rustig, rustig: niet overdrijven!)
't Zal de herfst zijn, of de omschakeling naar het winteruur...
Daarnaast zat de voorbije week vol met extra's: een midweeks bezoekje aan de familie in Essen, een gezellig weekend met de Valck'jes uit Sliedrecht, de vertrouwde basketactiviteiten die deze week gekruid werden met een hele resem kwetsuren waardoor het nodige roet in het Geelse eten werd gestrooid en de netwerkperikelen met de nieuwe computer zijn ook nog niet helemaal van de baan.
Op 't eind van de rit moesten we gisteren met een halve Peter, een niet in zijn dag zijnde Kris, een als gek scorende Hans, maar zonder Wouter en Tijs finaal de duimen leggen tegen Gembo: 78 - 83. Eerste thuisverlies in deze competitie.
Pleister op de wonde en het houten been: 3 kleinkinderen met mama & papa en bomma Pola in de tribune. De eerste troostende woorden kwamen van Joke, en voorwaar ... den bompa was al een heel ander mens toen hij de kleedkamer instapte voor "het klapke" na de wedstrijd.
De beelden komen deze keer van het Vlaams-Nederlandse weekend met Simon & Marianne ...
13 november 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Beste,
Toevallig bemerkte ik dat de 9000ste bezoeker van je bloggeschriften je nog altijd niet voldoende gefeliciteerd heeft met je weergaloze teksten.
Blijf ervoor gaan, desnoods tegen een iets lager ritme.
A.P.
Een reactie posten