Zomervakantie 2007 - Deel III

Als alle goede dingen uit 3 bestaan, dan zeker ook deze zomervakantie. Ik ben eindelijk tussen al de vakantiebezigheden nog eens tot op het marktje van Plasencia geraakt.
Het internetlokaaltje zit afgeladen vol. Het wordt zweten !!
Da`s niks nieuws, want na een Belgische ochtend en voormiddag gaat de zon er weer voluit voor. Vandaag houden we het al sinds een uur of elf rond de 35 graden. Smeren, drinken en in de schaduw wandelen of liggen.
Gelukkig ligt er op het kampeerterrein een ruim en heel proper zwembad: we profiteren er dan ook volop van!!
Het reisverslag zal zo stilaan een opeenvolging van anecdoten worden: voor een echte chronologische verslaggeving zijn er te weinig hersencellen die nog goed functioneren bij deze warmte.

Cáceres, Trujillo & Toledo.
Vorige donderdag hebben we Cáceres en Trujillo bezocht: schitterend. Helemaal niet te druk: het lijkt wel of de doorsnee toerist er nog niet van gehoord heeft, of er geen interesse voor heeft. Voor mij niet gelaten: rustig slenteren door de oude stad van Cáceres viel voor de middag best mee. Bovendien kregen we tussen de oude muren van een kasteel, een klooster en een hotel een gratis flamenco-optreden van Paco en Jésus.
Mooi ... ik ben er blijven plakken en de mannen hebben hun strafste nummers even bovengehaald : kippenvel !!!
En wat een klanken ... De foto`s volgen later.
Trujillo is even mooi, maar nog rustiger. Wij vertrouwen nogal regelmatig op de Trotter-gids, en die had het deze keer wederom bij het rechte eind: aan de rand van de Plaza Mayor onder de strijdlustige blik van Pizarro, de ontdekker van Peru, is het heerlijk tafelen op een van de lommerrijke terrasjes.

Enkele dagen later maakten we de trip naar Toledo. Naar ons aanvoelen is dit sterk overroepen. De stad pronkt wel op de lijst van het Werelderfgoed van Unesco, maar dan mogen ze er van mij nog veel bijzetten. `t Wordt direct ook veel drukker met busladingen toeristen die voor de verplichte rondleidingen worden gedropt en op sleeptouw genomen door kwetterende én drukdoende gidsen.
Neen, als je eerst al Burgos, Salamanca, Segovia, Cáceres en Trujillo ... hebt bezocht, dan sta je van Toledo niet echt meer te kijken. Misschien hadden wij ook net ons cultuurhistorisch saturatiepunt bereikt, maar toch...

Parque Nacional de Montfragüe
Maar daarom niet getreurd: er is hier ook nog iets anders te beleven en te bekijken in Extremadura. Zo zijn we al 2 keer gaan wandelen in het Nationaal Park van Montfragüe.
Het blijkt speciaal bekend bij vogelliefhebbers, U weet wel "ornithologen", niet die anderen ... en dan in het bijzonder om de gieren rond de Salto del Gitano te bekijken. Een schitterend beeld hoe die meer dan 150 zweefvliegers beurtelings, maar dikwijls in grote getale de stijgwinden opzoeken en dan op majestatische wijze het zwerk doorklieven, regelmatig zachte landingen uitvoeren om vanop de rotsen een blik te werpen op de Rio Tago en daarna opnieuw de diepte induiken en als automatisch telkens weer die juiste thermiek oppikken en schijnbaar moeiteloos hun verkenningsvluchten verder zetten. We hebben ze bekeken vanop het uitkijkpunt langs de Taag, maar ook vanuit een nabijgelegen eindpunt van een natuurwandeling en vanop de top van het Castillo de Montfragüe.

Boeken
Tussen de stadsbezoeken, de wandelingen, het zwembad en het bijhorende kampeerleven heb ik natuurlijk nog tijd om mijn leesachterstand in te halen. Niks hoogdravend, maar mijn verjaardagscadeau`s zijn er al doorgegaan: eerst De Helaasheid en daarna de Rebus. Zoals eerder al gezegd en nu bevestigd: de zoveelste Aspe-spurt, maar ook Verhulst vliegt er vlotjes door. Als voorspel had ik mij gewaagd aan een van de Knack-misdaadromans rond de Middellandse Zee: De nacht van de zwarte rozen van Nino Filastó. Speelt zich af in en rond Firenze, wat aardig verwarrend kan werken als je ondertussen je weg probeert te vinden in het Spaanse binnenland.
Straks zwerf ik nog eens door de Japanse Tuin, een kortverhaal van Aspe : ik ben er al teveel van vergeten, en om wat te relaxen helpt dat altijd.
Morgen is er nog een rustdag gepland, en probeer ik de Elementaire Deeltjes van Michel Houellebecq...???

Om dit derde verslag af te ronden kan ik U alleen melden dat wij zelf ook nog niet weten wanneer het volgende epistel zal verzonden worden, en nog minder vanwaar dat zal gebeuren. Ondertussen is er wel een mobiel telefooncontact geweest met PeterPignans en kan ik U mededelen -eindelijk nog eens een "mededeling"- dat wij op onze terugweg naar huis een ruime lus hebben ingelast die loopt over ... inderdaad: Pignans !!! Het komt er dus toch van!
Natuurlijk zullen de verslagen betreffende onze ontmoeting en de bijhorende activiteiten, voor zover voor publicatie vatbaar, simultaan te lezen zijn op ons beider blogs. Daar moeten jullie echter nog even geduld voor oefenen...
Voorlopig is dit alles.
Zoals ze hier zeggen: `sta logo !!

Marco Polo