U kent mij al een beetje, en weet dus dat de leesmicrobe er tamelijk diep in zit. Film kijken mag, lopen en fietsen is eveneens een leuke hobby, een stevige wandeling is niet te versmaden,eten en drinken en het bereiden van dat eerste kan heel wat tijd in beslag nemen, maar lezen ....
Als er een dag voorbij gaat zonder leesvoer, dan moet ten langen laatste toch het nachtkastlampje aan en lees ik mezelf voor en in slaap. Op zulk moment lukt dat wel, omdat een dag zonder lezen meestal een fysiek geladen én bezige én dus vermoeiende tijdsbesteding is geweest en het lichaam, zelfs dat van Marco Polo, af en toe wil rusten.
Nu was rond de jaarwisseling de leesbare buit vrij aanzienlijk en gevariëerd. Een deel ervan zag U trouwens in een vorige bijdrage al onder de kerstboom liggen.
Toen zat ik nog midden in de uitleenklassieker van Carlos Ruiz Zafón, De schaduw van de wind . Een boek om de tijd voor te nemen en alles langzaam tot je door te laten dringen. Je moet het genot van het lezen ondervinden.
Met de hele heisa rond de feestdagen was de nodige rust eigenlijk zoek, en dus moet ik die knoert later nog maar eens ter hand nemen.
Geschenkboeken die de kinderen mij bezorgden zijn ook al de leesmolen gepasseerd: Helder van Mart Smeets, U herkent hem wel aan zijn vertrouwde en zeer bourgondische columnstijl en Kennedy's Brein van Henning Mankel. Ook weer eentje waar je goed met je gedachten bij moet blijven. Voor mij wil dat zeggen:
af en toe een paar bladzijden teruggaan om de draad weer op te pikken. Ja, de leeftijd..?
Soms zoek ik het ook zelf natuurlijk. Zo is er Iris, een romannetje van Jan Mulder: hij is niet de meest gestructureerde onder de schrijvende ex-voetballers en durft al eens via een lange omweg naar zijn einddoel zoeken. Dat zat ook in z'n voetbalspel, voor wie zich dat nog herinnert: Jan ging veel liever een tweede keer zijn mannetje in de wind zetten en nog een extra dribbel uit de slonzige voetbalschoenen schudden dan dat hij rechttoe-rechtaan de zestien van de tegenstander binnendook of een knal op doel zou afleveren. Dus ook bij Jan moet ik wel eens een hoofdstukje terug. Dan was "De Nees" een hele andere, maar die schrijft niet...
Naast boekwerk allerhande bereiken mij ook enkele tijdschriften die meer dan het lezen waard zijn. Neem nu Bodytalk: als U iets over het lichaam, de gezondheid, het leven... wil weten, dan vindt U dat op een duidelijke manier aangekaart in dit vierwekelijks periodiek.
Alleen: er staat zo allemachtig veel in! Ik krijg het allemaal niet gelezen. En dan ligt daar elke week nog Knack. Dé Knack tot daaraantoe, maar wat doen we met de Weekend-bijlage, Focus, OM-magazine?
Dat zit allemaal in hetzelfde pakket.
Ik moet tijd maken om te lezen, net zoals ik vroeger tijd moest maken om te lopen of te fietsen, of om in de tuin te werken, of...
Tijd: daar draait het toch allemaal om.
Tijd hebben, tijd maken, tijd verspillen, de tijd nemen ...
Ja, neem er eens de tijd voor!!
Dat doe ik af en toe voor "Het oude Egypte".
Met dank aan de illustere ontlener die ik van hieruit het allerbeste toewens en met de belofte dat we de reisfoto's (uiteraard na onze terugkeer) samen zullen bekijken.
En nu ga ik lopen: 't is er tijd voor !
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten