Dat is wat ik de laatste 10 dagen op mijn bord krijg in Polderstad. Ik had het kunnen weten toen ik de tent neerliet in Cesseras en de weg naar het Noorden, en dus ook naar Hoboken, insloeg.
Sedertdien doe ik mijn dagelijkse best om weer te wennen aan de Belgische gewoonten. Dat houdt ook in dat er met de regelmaat van de klok een etentje wordt gepland: thuis met familie, op bezoek bij vrienden, op locatie met andere familie en dan nog eens op restaurant tussendoor. Een gezellige drukte van jewelste! Middels wat zelfopgelegde taken en min of meer noodzakelijke werkzaamheden geraak ik stilaan weer op dreef. Over het weer hoor je mij nog niet klagen, want tussen de buien en de grijze luchten hebben we voorlopig althans nog regelmatig zonnige perioden. Hoewel dat er voor volgende week al helemaal anders uitziet. Zover zijn we echter nog niet, en dus blijf ik zoveel mogelijk genieten. Omdat het soms moeilijk te kiezen en/of te bepalen is of de natuur nog in zomer of reeds in herfst verkeert, gun ik mezelf de vrijheid om in de zerfst en de homer te vertoeven en probeer dat net als het Canvascrackerige weisure, spork en chillax aan mijn omgeving te slijten. Het is een feit dat dit gezien de huidige weersvoorspellingen tijdens de komende weken niet eenvoudig zal zijn. Eén ding staat echter vast en evenzo als een paal boven water: er zijn stevige pompoenen op komst...!
Marco Polo
1 opmerking:
Nu ik mijn computer-onkunde beter kan verbergen wat meer reacties. Ben nu eenmaal een reactionair type. Blij dat ik zo'n blog-meester gehad heb. En de pompoentjes...ze zullen zeker smaken. Ook the day after...de ajuinsaus.
Een reactie posten