Volgens de door Blogspot.com geheel vrijblijvend aangereikte statistieken is deze blog tijdens de afgelopen vier weken een kleine 1800 keer geopend. 't Moet zijn dat het heersende schijtweer een positieve invloed heeft op het tijdsverspillend recreatief bezig zijn van onze medemensen. Met zoveel bezoeker(ster)s voel ik natuurlijk de drang en de plicht om met iets meer regelmaat plaats te nemen aan het klavier. Dat er deze dagen niet zoveel te vertellen is mag geen excuus zijn om aan mijn gedane belofte van doordeweeks huis-, tuin- en keukenverslaggever te ontkomen.
Dit laatste komt goed van pas na een culinair avondje ten huize Luigi, de strijdmakker wiens achtergronden en diepe roerselen U kan ontdekken op de hiernaast geparkeerde Luctor et emergo-blog. Hij presenteerde bloemkoolsoep en crème brulé als respectieflijk pro- en epiloog omheen een gedegen corpus van mosselen op Philippiense wijze. Tussen de schotels en de aangepaste dranken door werd gegraven en gespit in ons en andermans verleden, kwam de Groote Oorlog uiteraard aan bod en passeerden Brusselmans, Verhulst, Toon Hermans, de jarige Neil Young, de pas overleden Harry Mulisch en de onvermijdelijke Hugo Claus de revue. De correct getimede degustatie van een naar goede gewoonte zelf uitgeschonken Duvel sloot een gezellige avond waardig af. Veel moest er deze keer niet geëvalueerd worden, maar dat kan bij een volgende gelegenheid al helemaal anders uitvallen. Ik ben er klaar voor...
Dat ik mij vandaag ondanks het overstromingsgevaar aan de bereiding van een zoveelste pompoensoepvariant waagde mag in deze context niet zwaarder wegen dan een voetnoot. Een dolle mix van wortel, appel, zoete ajuin, sjalot, gekruid spek en voorwaar een portie pompoen bleek achteraf zelfs eetbaar en met enige goede wil genietbaar. Gebakken appelschijfjes met een tikkeltje kurkuma eroverheen, net voor het opdienen in de soep gedropt, gaven aan het geheel een verre Oosterse toets.
Ook eens proberen...?!
Dan is het nu tijd voor een saunabeurt. Ik sprokkel mijn benodigdheden bij elkaar: handdoeken, slippers, badjas en...een van Luigi geleend Claus-boek om de rustpauzes in te vullen:
Het jaar van de Kreeft.
Zelf een kreeft zijnde kan ik wellicht nog een en ander opsteken bij het uiteindelijk lezen van dit door mij al te lang veronachtzaamde Claus-product. In 1972 rolde het boek van de persen en reeds in 1975 mochten Rutger Hauer en Willeke van Ammelrooy in de gelijknamige verfilming hun gangen gaan. Die moet ik dan maar eens kopen, lenen, downloaden.... maar alleszins bekijken.
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten