In mijn vorig leven viel carnaval steeds samen met een welverdiende krokusvakantie, maar zo is dat nu niet meer. Sinds mijn op ruste stelling wordt er geen tijd meer uitgetrokken voor apart te catalogeren vakantionele bezigheden. Men gaat ervan uit dat de gepensioneerde over voldoende vrije tijd beschikt om zich te ontspannen en dus geen extra congé van doen heeft. Terecht natuurlijk, maar voor Uw dienaar is het toch even afkicken. Gelukkig stond er voor La Pola een solo-weekje Krakau op het agenda. En dus werd er hier, net als met de duiven, op tijdelijk weduwschap gespeeld. Het daardoor ontstane isolement gaf mij dan toch het gevoel dat ik net als eertijds in een vakantie nog méér mijn eigen goesting kon doen. Sta mij toe op deze plek nog snel mijn tevredenheid dienomtrent te uiten. Snel, want morgen is het gedaan: dan pik ik mijn 'duifje' weer op in de luchthaven van Charleroi. Als ze op tijd 'vallen' tenminste...
Ondertussen heb ik de overstap gemaakt van de fictie-thrillers naar een best-seller van een heel ander allooi. Als nieuwjaars-cadeau gekregen van mijn petekind, moest
De Zwarte Zwaan wel even wachten op de boekenplank tot de spannende Knack-box de revue en de vele leesuren gepasseerd was. Maar nu is het zover: na één leesloze avond heb ik mij met hoge verwachtingen op deze kanjer geworpen. Een boek over het onvoorspelbare, het geheel onverwachte dat een grote invloed heeft op het verloop van ons aller leven en voortbestaan. Een boek dat mij belooft alles te verklaren wat ik weet over wat ik niet weet. Een boek over management, besluitvorming en toekomst. Ik ben benieuwd...
En naast het lezen (...en het poetsen, de was en de plas, het winkelen en het koken, de administratieve rompslomp, de zorg om sociale contacten en het aanhouden van familiale en andere vriendschapsbanden) is er natuurlijk de homeo-draad die door mijn dagelijks leven loopt en waarvoor ik ter ondersteuning van het perpetueel pedaleren steeds op zoek ben naar een goede serie of dito film. Ook hierin ben ik, net als bij mijn lectuurselectie en ten voorlopigen titel, een hele andere toer opgegaan. Het zat er een beetje aan te komen, ik had er nog wel eens zin in, en dus werd het.... de
TerugKeek op de Week. Vier uren "Ons kijkt Ons" met
Van Kooten en De Bie: drie 'Hele Keken' en 59 'losse plakjes Keek' laten zien hoe weinig er in Nederland is veranderd: zo satirisch, hilarisch én profetisch was
Keek op de Week.
Ik heb er nu twee ritten van een uur opzitten. Niet gemakkelijk: na zestig minuten op de stopknop drukken en de rest voor morgen laten. Discipline! Fantastisch goeie televisie, en elk item blijft actueel. Niet te geloven dat al die stukjes werden uitgezonden, en dus ook gemaakt, tussen 1977 en 1998. Meteen weet ik weer voor de volle 100% zeker waar Marc Uyterhoeven zijn mosterd haalde toen hij de 'Alles kan beter'-reeksen concipiëerde. En inderdaad, alles kan simpelweg beter door het Simplisties Verbond. Wat een zaligheid, en welk gevaar loert er om de hoek, neen welk een rijkdom ligt er voor het oprapen: de typetjestaal verdient in de nabije toekomst zeker mijn aandacht en af en toe een plaats in deze blog. Wat dacht U hiervan:
"Welaan, teneinde het milieu alsmede het straatbeeld niet langer te
vervuilen met een overdaad aan verkiezingsposters, menen wij een eind te
moeten maken aan deze verouderde campagnevorm. Onzes inziens is
mond-op-mondreclame veel effectiever, in dier voege dat door levendige
discussies onder het electoraat de politiek waarlijk tot leven komt.
Welaan: gaat heen, zegt het voort en zoek een andere manier om lekker te
plakken."
Met dank aan Jan & Cora voor het welwillend en op uitleenbasis ter beschikking stellen van deze DVD, Simpel Schijf 9.
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten