Mud in Plugstreet...

Om te beginnen volgt hier een dienstmededeling: wie vanaf nu in de buurt van Park Spoor Noord plots een hongertje voelt opkomen kan ik met zekerheid Zum aanbevelen. Een pretentieloos én (h)eerlijk eethuis waar het goed toeven is. Bedankt Katrijn en Egon voor de tip, de uitnodiging en het gezelschap tijdens een zeer geslaagde zaterdagbrunch. Daar zien ze mij nog terug...

Vandaag onderbreek ik even mijn Suid-Afrikaans relaas om U mee te nemen naar een van God vergeten regio die zowat weggemoffeld ligt in de Belgisch - Frans-Vlaamse grenszone ten zuiden van Ieper. Hoe ik daar nu weer terecht gekomen ben? WO I-kameraad Eli heeft WO II-makker Arnold en Uw dienaar zelve, samen met onze respectievelijke vrouwen, een rondleiding gegeven langs de minder bekende oorden uit onze vaderlandse '14-'18 geschiedenis in de Westhoek. We passeerden door Vlamertinge, reden naar Dikkebus, kwamen langs Wijtschate en vervolgens door Mesen. Daarachter ligt in een federale spreidstand, die naast de landsgrens met onze zuiderburen ook de scheidingslijn tussen Vlaams en Waals gewest tracht te overbruggen, Ploegsteert-Queue de Charrue.

Een naam als een klok. Un nom comme une cloche.
Letterlijker kan toch niet, en dus hebben ze er ook maar enkele potige lokale brouwsels naar vernoemd. En inderdaad, het dorp van Frank Vandenbroucke en Het Zesde Metaal: "God is van ons' parochie en rijdt met de fiets..." Maar daar was het ons deze keer dus niet om te doen. Wij gingen er voor de 'Plugstreet '14-'18 experience': een recent geopend museum over de strijd, het front en het leven aldaar tijdens de Groote Oorlog.

Bleek daar toch een link met Suid Afrika te zijn: vlak in de buurt ligt het Hyde Park Corner (Royal Berks) Cemetery en het bijhorende Memorial Extension. SA Infanterie-soldaten hebben hier hun laatste rustplaats. En zou private J.Barnard de vader of de grootvader van die bekende hartchirurg geweest zijn? Of hoe heer Polo middels een inventieve draai toch enigzins in de buurt van zijn blogverhaallijn poogt te blijven...

Gids, leider en voortrekker Eli zorgde daarna voor de echte experience: een wandeling bij valavond door de Ploegsteertse velden. Een kleine 100 jaar geleden was het hier allemaal te doen en lag de ruime omgeving er heel anders bij met al die bom- en mijnkraters over en doorheen de frontlinies en loopgrachten.

Van zachtglooiende lijnen in een idyllisch avondschemer was er toen wellicht geen sprake. Wel van modder en slijk en zwaar doorploegde akkers, en die zijn er nu nog steeds...

Mud in Plugstreet, the real experience...

Marco Polo