10 december 2005

Vroeg kerstverhaal ...

Twee weken geleden maakte Marco Polo op deze weblog melding van de eerste winterprik die onze contreien teisterde.
Aangezien Polo & Pola zich toen klaarstoomden om "la Kuki" met een bezoek te vereren, en de rest van onze aandacht ging naar het coachen van zoon Bram, die al of niet nog diezelfde nacht vanuit Amsterdam door het spekgladde Nederland Antwerpenwaarts wilde keren, werden enkele belangrijke zaken over het (in steeds sneller tempo, maar volgens plan progressief kalende) hoofd gezien.

't Was toen, dat in de late namiddag mijn twee goede vrienden, Aloysius Primus en zijn onafscheidelijke kompaan Don Alphonso, als naar gewoonte en tegen beter weten in toch hun fietsen bestegen en voorwaar een gezondheidsrit gingen afwerken. Wat een soepele fietstocht moest worden, ging onder invloed van de aangekondigde weersomstandigheden snel over in moeizaam geploeter door de aanwakkerende sneeuwstorm.
Nog even kon Aloysius zijn makker uit de wind zetten, maar toen besloten zij wijselijk voet aan grond te zetten, en stappende hun weg te vervolgen. Dat het ondertussen een echt winterlandschap was geworden toont onderstaande foto, waarop onze helden als donkere schimmen langs de met sneeuw overladen witte bosrand hun weg zoeken naar een veilig onderkomen om te schuilen voor het noodweer.

Dapper, zoals wij hen kennen, blijven zij, hun fietsen aan de hand, onvermoeibaar doorstappen.
Eindelijk doemen er lichtjes op aan de einder. De kopjes, die stilaan toch iets meer gebogen waren, schieten fluks weer op: in het schijnsel van een paar koplampen zien zij de silhouetten van twee lotgenoten naderen...

Een hartverwarmende babbel, wederzijds moed inpompen, sneeuw van de schouders kloppen, en dan weer op pad: maar nu wel samen ...
Door de bijtende koude en de strakke wind raakt Aloysius, die alweer de taak van windbreker op zich heeft genomen, al snel het Noorden kwijt. Hij zoekt in zijn linker vestzak, in zijn rechter broekzak, in zijne gatzak ... ( zijne strijkstok ??? )
Neen, niets te vinden: dan maar zoals de 4 musketiers ( 1 voor allen, allen voor 1 ) of de 3 wijzen ( vanuit het Oosten, en blijkbaar ook nooit van 't Noorden gehoord ) ...
"Naar de sterren kijken !!!" herinnert Don Alphonso zich ...
Maar met de donkere sneeuwlucht is er van sterren geen sprake.
De wanhoop nabij wagen onze sneeuwridders hun "laatste" kans op de weblog van Signore Spaghetti. Net op het einde van zijn Kadril-verhaal, lezen zij nog de meezinger...
"Hier zie !!" analyseert Aloysius.
"In de laatste regel is er sprake van een maske dat eur bukt, en dan ziet ge altijd sterre !!!"
"Weer of geen weer, wij vertrouwen op Signore Spaghetti !!!"
Geloof het of niet, maar geen 10 minuten later is deze foto genomen...

En inderdaad, waar die ster bleef staan hebben ook zij halt gehouden en aangeklopt, zoals in dat ander verhaal, 2005 jaar geleden.
Net als toen ging de deur open, en zei de ...

Aloysius Primus en Don Alphonso zijn de volgende week zoals gewoonlijk aan het werk gegaan op Pito.
Over hun "beestig" weekend in de "stal" werden geen details vrijgegeven!
Of misschien toch eens proberen via "Smartschool", want Big Brother ....

Marco Polo

2 opmerkingen:

spaghetti zei

Marco, sei Grande!!
Bravo, wat een vertelkunst, en alles zo prachtig aan elkaar gelinkt...daar waar die sterre bleef stille staan wil ik ook wel eens komen.
Toeval wil dat ik juist een prachtig boek aan het inkijken ben:"Honderd unieke sterren" en wat lees ik in de inleiding: Er zijn bijna net zoveel soorten sterren als dat er sterren aan de hemel staan. Om deze verbluffende verscheidenheid toe te lichten heeft de befaamde verteller M. Polo 100 sterren van uiteenlopende vorm grootte en leeftijd geselecteerd. Van elke ster worden de positie (!), de klasse(!), de schijnbare helderheid(!) en de lichtkracht(!) met eventuele bijzonderheden opgesomd!!
Zo lees ik bij de ster "Algol" uit het sterrenbeeld Perseus de eerder gewaagde passage: Vanaf de aarde gezien bedekken de beide sterren van Algol, een oranje subreus die materie overdraagt aan een BLAUWE dwerg!!, elkaar regelmatig.
Waar haal je het Marco!
Somebody has to be the Smartest one!

Ernie zei

Een knap stukje moet ik zeggen! Tja, de vrijgekomen bastketbaltijd wordt kwalitatief aangewend om uw medemensen te fascineren en imponeren!
Ik wou dat ik ook zoveel tijd had, maar dan moeten de dagen wel langer worden, want heb geen zin om andere dingen op te offeren!