... en bijna terug.

't Is hier in Burgos weer allemaal snel-snel gegaan.
Vrijdagavond heeft Marco Polo, zoals in de vorige blog gemeld,
als "bijna"-neutrale toeschouwer genoten van een spannende partij basket tussen de plaatselijke herenploeg en die van Santiago
(yep: de Compostella). Sint Jacob had iets meer in zijn schelp, zodat de bezoekers het haalden met 83 - 88. LEB2 is hier zowat derde klasse, maar niet te vergelijken met de Belgische: daar zouden beide ploegen zeker de top van tweede spelen, en met een Faison, of een Houston of Norvell extra in de ploeg zouden ze niet misstaan in de Ethias League (Belgische Eerste klasse). Het zijn volledig professionele ploegen met alles erop en eraan. Bij Burgos loopt naast Leo nóg een Argentijnse center: allebei getekend bij een Spaanse eerste klasser, maar uitgeleend op lager niveau om te ontbolsteren. Bij Santiogo is er dan weer een 2,11m-Amerikaanse center met zowat 3 seizoenen NBA-ervaring (een blanke Didier M'Benga !) ... en dat allemaal in derde klasse !?

Zaterdag heeft heer Polo, ondanks het "schijtweer", toch gedaan wat hij van plan was: shoppen!
Gezien de barre weersomstandigheden is het gebleven bij wat "Proxis.be"-stuff.
Na een beetje surfen ben ik gevallen voor Fawlty Towers - Seizoenen 1-3 (dvd) en de nieuwe Dan Brown (boek).
Daarna met Anke gaan inkopen voor de pre-game pasta-party ...
Eten rond half drie, en dan toch maar even gaan uitwaaien terwijl Anke via de kiné naar de wedstrijd ging. Wij zijn dus andermaal uitgeregend in Burgos. Toch nog enkele typische winterbeeldjes geschoten, maar die krijgen jullie later wel eens te zien.

Dan naar de match van Burgos tegen de dames van Ferrol.
Een wedstrijd die de Burgalesas moesten winnen om "quasi" zeker te zijn van play-offs. Een beetje druk dus, maar na een goed eerste kwart zaten ze op het juiste spoor en met sterke defense in het tweede stond het aan de rust 38-24. Match gespeeld denk je dan ... en inderdaad: veel veranderde er niet meer.
In de tweede helft kregen de beloftevolle jongeren nog aardig wat speelminuten, maar alles bleef zoals het was: 69-49. Klus geklaard. Geen super-wedstrijd, maar toch weer genoten...
(nu als niet-neutrale toeschouwer) van een goede prestatie van Anke: ze blijft goed bezig!

Later op de avond zijn we met drie een hapje gaan eten in de Casa OJEDA, een deftig Spaans restaurant: geen tapas deze keer, vanwege véél te druk op zaterdagavond en te grote honger om lang te wachten. Dus een andere klassieker van de streek:
Cordero lechal asado al horno de leña (melklam) ... heel lekker !!! Met een rode Marques de Caceres 2002, wat wil een mens nog meer ...
Ja, inderdaad een Visa-kaart die je weeral probleemloos verder helpt.

Om het lange verhaal dat kort bedoeld was ook kort te houden: goed geslapen, nu douchen en ontbijten en dan de auto in naar Valladolid. Vlucht om 15.20u, half zes in Charleroi en op tijd thuis voor de Pappenheimers ...

Marco Polo