The War of the Worlds (Part Two?)

Paniek, overtrokken reacties, gebrek aan relativeringsvermogen en een verwaarloosbare graad van "(on)zin voor humor" ....
Een fictieprogramma gisteravond op RTBF over de onafhankelijkheidsverklaring van Vlaanderen heeft hoog gescoord. Zelf heb ik er niets van gezien, zelfs niet op één of andere nieuwsuitzending van andere zenders. Maar lachen kan ik er wel mee, vooral met de paniekerige en opgeblazen reacties van iedereen die denkt er iets over te moeten "vinden".
Alleen Geert van Istendael heb ik daarnet lekker relativerend horen reageren op de hele heisa: toevallig een verstandig man ??
Politiekers aan beide zijden van de taalgrens doen histerisch ...
Marianne Thyssen , die anders alleen af en toe een onbeduidende mededeling moet formuleren vanuit het mistig-regenachtige Straatsburg in de aanloop naar de verkiezingen, wordt nu opgevoerd als de grote brandenblusser in het Europese Parlement: "Vooral jonge collega's uit de nieuwe lidstaten komen naar mij toegelopen met de vraag of er revolutie is in België, en of zij nog kunnen landen op Zaventem ..."
Ze zouden beter hun geschiedenisboeken nog eens openen: 't is nog te vroeg voor revolutie in België, 't is hier goed, we babbelen ondertussen té graag, en we blijven dat doen ... dus geen staatsgreep, laat de boeren maar dorsen en de Prins maar morsen (met ons geld) ...
Yves Leterme is er het hart van in: eerst rammelt Jean-Marie Dedecker wat met zijn klokkenspel, dan speelt Laurent van Saksen-Coburg de bal foutief terug, en nu gaan die zottekes van de RTBF zijn toekomst als Premier van België nog wat op het "politieke" spel zetten...
't Moet hem serieus gepakt hebben, want zijn anders zo actuele website geeft al geen nieuws meer sinds begin deze week !!!

Als we al niet meer kunnen lachen met een goede grap !
De programma-makers zitten er ook mee: ze draaien zich in allerlei bochten om hun initiatief goed te praten.
Dat is voor niks nodig: in 1938 was er een voorgaande op veel grotere schaal: The War of the Worlds.
Orson Welles slaagde erin om op 30 oktober 1938 een noodtoestand te creëren in New Jersey, USA. De man werd niet ontslagen. Integendeel: hij versierde er een eerste filmcontract mee en vond eindelijk een sponsor voor zijn radioprogramma.

Wie iets wil horen van dit of andere hoorspelen van Orson Welles kan hier klikken.

De overdreven reacties zouden ook kunnen te wijten zijn aan een teveel aan najaarszon. Het zal er niet op beteren, want volgens Frank De Boosere is de winter nog niet voor morgen.
In afwachting kan je dagelijks bij Marco Polo terecht, of bij Wim Helsen:

Als ge mistroostig zijt en ge weet niet goed waarom. Als ge nog eens goed wilt lachen. Als ge van de wereld niet veel snapt, en van de mensen nog minder. Als ge niet krijgt wat ge vindt dat ge verdient omdat ze u niet zien staan, de idioten. Als ge op één hand kunt tellen de keren dat ge u het afgelopen jaar vrij hebt gevoeld en onbekommerd. Als ge de dingen kapot wilt slaan maar ge durft niet vanwege de gevolgen. Als ge angstig zijt voor vanalles terwijl ge vroeger dacht dat ge nooit bang zou zijn, voor niets.

Als ge’t niet goed meer weet.

Kom dan maar bij mij (ons).

Bij mij (ons) zijt ge veilig.

Marco Polo