Dag in, dag uit ...

Wat een drukte deze week.
Nog maar net is Valentijn achter de min of meer welgevormde rug of we "vierden" vrijdag al Dikke-Truiendag !!!

Qua timing is dit al eens beter uitgevallen. Met de huidige klimaatsschommelingen en -perturbaties weet je natuurlijk nooit, donderdag 14°C en vrijdag 16°C (!!!) op de buitenthermometers is niet echt uitnodigend om in schapenwollenvacht rond te toeren.
Dan maar naar de Notelaar: voor 5€ vieren, en niet meer ... want anders gaan de Pito-pot-poppen aan het dansen.

Zaterdag is er gelukkig weer een dag:
de Europese dag van de Opera !

In 1607 werd Orpheo gecomponeerd door Claudio Monteverdi, en is daarmee de oudste volledig bewaarde opera. Naar aanleiding daarvan wordt nu de (2007 min 1607 =) vierhonderdste verjaardag van dit muziekgenre gevierd.
Van Barcelona tot Moskou en van Parijs tot Praag zetten meer dan 100 Europese operahuizen op 17 februari hun deuren open. Een feestelijke dag om kennis te maken met een levendige, actuele Europese kunstvorm. In de Munt bundelen zangers, muzikanten, belichters, regisseurs, kleedsters… hun talenten in een uitgebreid programma voor jong en oud. Er zijn projecties op groot scherm, rondleidingen in het theater en achter de schermen, workshops voor iedereen, grimeersessies, open repetities en een voorstelling. (Muziekcentrum Vlaanderen)
Marco Polo's klassiek muzikale opleiding begon, zoals voor talloze andere babyboomers, bij het accidenteel meeluisteren naar het zondagmiddag radioprogramma "Opera & Belcanto". Later was het Marcel Weemaes, C.Ss.R (Pater Redemptorist, en niet "vooroorlogse Tsjechslovaak" !!!) die ons tijdens de lessen Esthetica & Muziekgeschiedenis in het College van het Eucharistisch Hart te Essen ( de Rommeshoef !) liet kennismaken met "De Moldau", onderdeel van Mà Vlast, hét meesterwerk van Smetana. Toch zou het uiteindelijk Inspector Endeavour Morse zijn die mij, el Polo, naar het Opera-genre zou lokken.
De moeilijkste zaken werden bij heerlijke opera-muziek overdacht, geannaliseerd en indien nodig zelfs opgelost.
Maar vooral "La Mamma morta" uit Andrea Chénier van Giordano, Umberto Andrea Chénier heeft bij mij de doorslag gegeven ... op de tonen van deze Tosca-achtige aria gaat zijn huis in vlammen op, en wordt hij ter nauwer nood gered uit de vuurzee.
Als adept van Morse én zijn muziekkeuze sta ik niet alleen ...

Dirk Sterckx: "De muziek van Morse dan... Ze staat op verzamel CD’s, de blockbusters van de klassieke muziek, de keuze van de betere liefhebber. De muziek in Morse is vanzelfsprekend, een cliché bijna. Ze is een stuk van het décor. Voor Morse is de muziek een balsem op de wonden die de maatschappij in zijn ziel kerft. Er zijn nog maar weinig programma’s te zien op televisie waarin klassieke muziek zo’n mooie bijrol speelt. Meestal is ze heel mooi, maar ze is vooral altijd heel functioneel in het geheel verwerkt. Mag ik nog even naar de aflevering van gisteravond? Heeft u ook die inleiding gezien waarin het hele verhaal gesitueerd wordt op een erg hedendaags, hermetisch strijkkwartet. Een live-concert in de tuin van één van Oxfords colleges, een intro van een minuut of twee drie. Op die muziek krijgen we het hele verhaal gepresenteerd in vage flarden. Irriterende muziek, zenuwachtig, rusteloos, moeilijk. Want zo zal ook het verhaal zijn. Ik kan er telkens van genieten..."

Heel het opera-gebeuren komt ten huize Polo dit weekend echter net niet aan bod. Alle tijd en aandacht worden opgeëist door "de drie van Holsbeek"...

Het enige wat ik tussendoor van het muziekfront meeneem, is dat de Fixkes voor de tweede week op rij eerst staan bij Carte Blanche op Radio 1... Met dank aan en felicitaties voor Geronimo!

Marco Polo