Na een rustig Krokusverlof ben ik vandaag terug richting PITO gereden, om daar mijn opwachting te maken. Buiten het feit dat onze directeur gehavend uit de skivakantie is gekomen, was er niet veel nieuws te rapen.
De klus was snel geklaard (maandag!!) en eens terug in Polder-City heeft het druilerige "weet-ik-wanneer"-weer de draad rap opgepikt, en roffelen de regenbuien bij regelmaat over de leien dakbedekking.
Het water gutst momenteel over de Velux-kantelramen, en op de noordwestelijke raampartijen van zit- en eetkamer kleven de regendruppels als aarzelende tranen die twijfelen tussen blijven hangen of toch maar haperend naar beneden rollen.
Gelukkig is de houtvoorraad vorige week aangevuld, en knetteren de vlammen in het openhaardvuur. De Trio Sonates van Händel klinken door het hele huis. Met No.6 in G mineur voor 2 violen en cello ... begin ik aan de opbouw van een rustgevend intermezzo alvorens aan de voorbereidingen van het avondmaal te beginnen... Varkenshaasje met "peekes & erwtjes", gekookte aardappelen en veel saus.
Dat mag, want ik ben de dag weer fietstrainend en filmkijkend begonnen:
Zondag heb ik deze film meegebracht vanuit Essen.
Thanks to Uncle Guy !
Ik wist "bij God" niet wat mij te wachten stond, maar na 75 minuten fietsen dondert Zaphod Beeblebrox door een ijstunnel Magrathea binnen, en bij zijn onzachte landing op de bodem van een grot ontsnapt hem het magische woord:
"Geronimo !!!"
Dàt en een hele hoop hilarische sequenties maken van deze film een lichtverteerbare Star Trek-variant ...
Goed voor weeral 54 kilometer !
Marco Polo
26 februari 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
En hadden de magische woorden het gewenste effect?
G
Natuurlijk - zoals iedereen weet is "Geronimo" het enige woord dat je moet onthouden in het geval je parachute ofte valscherm niet opengaat ... het opent namelijk het hulpvalscherm !
Een reactie posten