Ik kwam de dag voordien op dit idee, maar gezien het ongewoon drukke midweekprogramma liet de uitwerking ervan enkele dagen op zich wachten.
Begin deze week lag ik bij aanvang van een doodgewone dag en in een polderlijke rust aarzelend wakker te worden, toen er vanuit een onbestemde hoek licht en traag geroffel in mijn bewustzijn binnensijpelde. Het duurde even voor ik de link legde met dit sijpelen: 't was bij Toutatis het resultaat en de neerslag van een Frank Deboosere-bui die haar aanwezigheid en passage kenbaar maakte middels wat tik-tak-tok ... kletter de pletter ... drumsolo ... (op het schuine leiendak) paukeslag ... Boum!
Een beetje suf wegens nog niet helemaal wakker probeerde ik dit natuurgebeuren te plaatsen. Dat was niet eenvoudig, want de dag voordien was een zonnig mooie zondag geweest, en zo zou ook woensdag weer worden (hoewel ik dàt toen nog niet zeker wist!).
Plots besefte ik dat wij de laatste weken door een zeer onregelmatige weersperiode waren gegaan. Globaal gezien spreken we nu van een abnormaal warme januari en een zeer natte februari, maar los daarvan blijft mij vooral het dagdagelijks gebrek aan klimatologische regelmaat bij, en viel mij de gelijkenis op met de vele ups & downs die we in het dagelijkse leven ondergaan.
't Zijn hoogten en laagten, periodes van mooi en flitsen van schitterend weer, enkele grijze dagen met een overvloed aan regen, terwijl de rukwinden niet uit de lucht zijn.
Dan zwaait het zwerk plots open, en tempert het stalen azuur de bijna-pijn van een schaterende vroeg-lente zon op de winterse irissen. Op de zonbeschenen stroken sieren schitterende ochtendparels het dauwnatte gazongras. De natuur staat op springen, en als de hogere temperaturen een paar dagen aanhouden dan is het weer zover. De krentebloesems staan zich bij duizenden in te houden en wachten nog even om dan allemaal samen te ontploffen en de voortuin middels een fleurige ejaculatie in één stootgolf wit te kleuren: 't kan vandaag of morgen zijn.
In een tweede beweging gaan de kortgesnoeide ligusterhagen als groene gordijnen opbollen langs de tuinranden, en moet alleen het gras nog voor een eerste keer gemaaid worden om ook zijn frisgroene tint aan het palet toe te voegen.
Je reinste romantiek, en toch ...
Hopelijk kan dat maaien nog zonder de limiet van eenmalige CO2-uitstoot te overschreiden en aldus net niet het eerste slachtoffer te worden van de vernieuwde Vlaams-Europese Kyoto-bepalingen welker revival wij aan een Gore Amerikaan en zijn film te danken hebben.
Midden deze overpeinzingen was er woensdag een bijkomende zielsroerende ervaring tussen de 34 Vlaams Primitieve Tweeluiken van de gelijknamige tentoonstelling in het Museum van Schone Kunsten in Antwerpen.
't Was mooi, af en toe verrassend, en zeker de moeite waard ...Naast werken van Quinten & Jan Mattsijs, Hugo Van der Goes, Rogier Van der Weyden, Geertgen tot Sint Jan en vele anderen, ontbrak om onbekende redenen nochtans dit meesterwerk ...
Liefhebbers kunnen het origineel ter plekke komen aanschouwen mits de bewoners van het pand vooraf een seintje te geven.Dit gebeure bij voorkeur via één van de gekende kanalen, zoals daar zijn het orale contact, de geschreven mededeling, de e-mail, het al dan niet mobiele telefoongesprek, een SMS, een ijlbode of de postduif. Wie ondanks verwoede pogingen toch nog bot vangt, probere de SmartSchoolSnelweg.
Als je op die manier uiteindelijk in Stabroek belandt kan je het eventueel nog aanvragen bij de Fixkes ...
Marco Polo
1 opmerking:
Wat een woordenvloed, welk een taalbeheersing, dat leest als een dartele zwaluw en klinkt als een liefdesverklaring aan La Primavera.
En ... de diptieken gaan we zeker eens opzoeken...salute!
Een reactie posten