DON'T PANIC ! ! !

Deze titel "schreeuw" ik U allen toe !
Van vele kanten en op menigvuldige wijze bereiken mij vragen over mijn gezondheidstoestand, mijn relationeel en conferentiëel welbehagen, mijn levenscomfort, het al dan niet in een zwart gat aan het vallen zijn, mijn fysieke en mentale hoog- of laagconjunctuur en de toestand van mijn spaar- en/of bankrekeningen.
Welnu, ik kan de vraagstellers bij deze melden dat alles op wieltjes loopt en dat er met mij noch mijn eega noch mijn geestelijk, lichamelijk of materiëel welzijn ook maar iets fout zou gaan.
Gerustgesteld ... ???
Tevreden ... ? Of net niet !!!?
Hoe dan ook :
De reden van mijn "blogstilte" is te zoeken in het feit dat ik ondanks, of net omwille van, mijn aangekondigde activiteitenafbouw blijkbaar veel te weinig tijd heb om nog op hetzelfde tempo te blijven bloggen. Het weliswaar regelmatig, maar eerder sporadisch publiceren op een webblog is als aandoening reeds bekend onder de benaming "Aloysiïtis" : mogelijks zijn dit daarvan de eerste tekenen. De vroegere regelmaat zal er enigzins onder lijden, maar ik doe toch mijn best om de draad weer op te pikken.

Vrijdag ben ik met mijn "oude" vrienden na een geslaagde PITO 80 - apotheose vertrokken voor een D-Day weekend in Normandië.

Het hele verhaal zou ons veel te ver leiden, maar enkele foto's zullen U allicht een beeld geven van deze uitstap.
De " 6.6.44- trip" verliep onder de toeristische legerleiding van Generaal Arnold ...

Het logement in de "Clos St Bernard" werd geregeld door Katie ...

... en Uw dienaar zorgde voor het transport.

ZATERDAG
De eerste dag moest na een zes uur durende verbindingsrit tussen Ieper en Caen de aldaar gelegen " Mémorial " eraan geloven.

Een ideale start om een totaal beeld te krijgen van het hoe, wat en waarom van Wereldoorlog II ... tot de verbeelding sprekende filmvertoningen ... en een galerij gewijd aan de winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede.
Hoop doet leven !

Na de inkwartiering op ons logementadres in Reviers (Polo & Pola bezetten "La Chambre Mathilde") en een lekker hete douche was het tijd voor een wandeling in Luc s/Mer ...

... met aansluitend een heerlijk souper.
De terugweg duurde merkelijk langer dan de heenrit ...
De reden waarom was niet ver te zoeken, en mede daarom heb ik mij daarna wijselijk iets meer door de kaart laten leiden !!!

ZONDAG
Van Utah in de regen, maar met een hele rij verdwaalde pastelgetinte huisjes aan de rand van het strand ...

... ging het naar Sainte Mère-Eglise: vroeger en nu ...

Weer een museum met alle wetenswaardigheden over die befaamde 6 juni in 1944, toen dit dorp als één der eerste bevrijd werd en met het verhaal van de wereldberoemde paratrooper John Steele. Een man naar m'n hart, want hij gaf aan het begrip "blijven hangen" wel een héél eigen betekenis !

Na een snelle hap deze keer, ging het verder naar Pointe du Hoc ...

... een Amerikaans ....

... en een Duits kerkhof.

Toch iets om stil van te worden ...
's Avonds hebben we onze honger gestild bij de mensen van Klaveren Aas. Een aanrader als je ooit in de buurt komt !

MAANDAG
's Morgens pakken we snel in, genieten nog eens van een Normandisch ontbijt en vertrekken naar Arromanches.
Daar zijn Polo & Pola ooit nog eens geweest ...

Deze keer was het ons vooral om de Cinéma Circulaire te doen, want buiten was het echt "schijtweer" ! Binnen geeft een 360°-film in 20 minuten een goed beeld van de prijs die toen en in deze regio voor de vrijheid van West-Europa betaald werd.
Iets wat iedereen toch ééns in zijn of haar leven zou moeten zien.
Gejaagd door de wind en gedreven door de regen haasten we ons nog voor een bezoek aan "Le Grand Bunker" en dan naar de Pegasus Bridge...

Rond halftwee zetten we de terugreis in.
Het weer wordt stelselmatig beter, en als we de grens overschrijden stopt het zowaar met regenen. We zetten onze vrienden nog af aan de (gesloten!) deur en vervolgen, na getuige te zijn geweest van een geslaagde inbraakpoging, onze weg naar Antwerpen.
Thuis besef ik dat het weekend weeral voorbij is en dat er van bloggen nog niks in huis is gekomen ...
Materiaal genoeg, maar geen tijd gehad ...
Dat is dan bij deze hopelijk goed gemaakt !?

Marco Polo

Tien jaren en één dag ...

Zolang is het geleden dat Herman de Coninck het hier voor het ginder ruilde toen hij tijdens een literatuurcongres in Lissabon op weg naar een bijeenkomst door de knieën ging.

Een hartstilstand op je drieënvijftigste: het had voor Herman de inspiratie tot een gedicht kunnen zijn.
Op pagina 28 van "de Knack" zit hij zijn patatten te schillen naast een artikel van nog zo'n monument: Piet Piryns. De citaten liggen voor het grijpen, de statements swingen de pan uit en van alle one-liners spant deze de kroon: "Leven is een erfelijke ziekte die wordt doorgegeven..."
Herman de Conick onder de titel "De wereld kan de pot op" door Piet Piryns.
Warm aanbevolen ... en zeker het lezen waard.

Elk jaar rond deze tijd verschraalt mijn aangeboren afkeer voor het oervervelende voetbalspelletje en wil ik als zovelen toch de Uefa Cup-finale, de finale van de FA-Cup en de eindstrijd om de Champions League aanschouwen. Dit jaar heb ik het meest genoten van het Spaanse duel tussen Sevilla en Espanyol: 1 - 1, 2 - 2 na verlengingen en dan de strafschoppen.
100% spektakel !!
Hoe zou Herman de Coninck, die verzot was op vergelijkingen tussen sport en poëzie, de Champions League-finale van vanavond tussen Liverpool en AC Milaan onder woorden hebben gebracht ? Wat zou hij vinden van testosteron-bom Gattuzo of van "Pippo" dell arte Inzaghi, en welke wending zou hij voorzien in een commentaar op de bijna opnieuw gelukte inhaalrace van Liverpool ...
We zullen het niet meer te weten komen, tenzij de stem uit het graf op 't Schoonselhof zich toch zou laten horen...

Voor alle duidelijkheid: ik heb de wedstrijd helemaal gezien, vind dat AC Milaan oververdiend heeft gewonnen en ja, het Engels voetbal is niet meer wat het geweest is: na een platte FA-finale nu een behoudend Liverpool dat veel te laat wil beginnen voetballen.
Het zal mij een zorg wezen: er volgen weer 11 maanden zonder flauwe kul, en dan maar hopen dat ze het over het Kanaal tegen die tijd begrepen hebben.
Aloysius Primus zit er ook op te wachten, want "zijn" Leeds United kan het gebruiken ...

Marco Polo

Murder in the backyard ...

Normaal was er een andere titel voorzien om Uw gewaardeerde aandacht te trekken voor deze publicatie.
Een titel die zeer terecht en verdiend zou geweest zijn, want ...

... zelfs in de nationale kwaliteitspers werd aandacht besteed aan het huwelijk van Gerd & Raf. Voor alle Pitonezen, "dus ook voor den deze": het Pito-huwelijk van het jaar ! 's Avonds werd op uitnodiging van het "jonge" echtpaar door een veelheid van collega's gezongen, gedronken, gehapt en gefeest om deze gebeurtenis met de nodige luister en op een gedenkwaardige manier te vieren.
Vanop Linkeroever was duidelijk te zien dat het "huwelijksbootje" op hen lag te wachten voor de Antwerpse kaaien ...

Maar de reden waarom dat niet de denderende titel voor dit epistel is geworden ontwaart U voorzeker op onderstaande foto's.

Nadat ik mij vrijdag, hoewel het absoluut geen gezicht is, nog min of meer de naad uit de broek had gewerkt om de pelouse te kortwieken en de aanplantboorden bij te schoffelen, moest ik zaterdagochtend tot mijn grote consternatie vaststellen dat sporen en restanten van een nachtelijke confrontatie op overduidelijke wijze getuigden van de mogelijks dramatische afloop van dit gebeuren. Als eerder sporadische kijker van Engelse, Franse, Zweedse of Vlaamse politie-, speurders- of detective-series kon zelfs ik zonder veel moeite vaststellen dat hier iemand een behoorlijke hoeveelheid van zijn pluimen had verloren. Wie of wat zal het forensisch onderzoek moeten uitwijzen. Wat vrijwel vaststaat is dat ik enkele minuten later oog in oog stond met de vermoedelijke dader: die keert inderdaad steeds terug naar de plaats van de misdaad ...

Dit laatste heeft zeker zijn stempel gedrukt op dit lange weekend. Van het weer en de festiviteiten mag ik niet klagen, maar een moordonderzoek zorgt steeds voor de nodige opschudding, zeker in zo'n rustige buurt als de mijne.
Morse, Witse, De Cock (met cé-oo-cé-kaa !), Dalziel & Pascoe, Sjöwall & Wahlöö, Frost, Inspector Linley, Maigret, Hercule Poirot, ... wie gaat deze zaak voor mij oplossen ?

Marco Polo

Twee meisjes ...

"Bonma Essen" goes Amsterdam ...
Zoek er deze keer niets achter, laat het puur toeval heten, maar op Hemelvaartdag heb ik onder een grijs gesloten wolkendek mijn automobiel richting Essen gestuurd. Wat we reeds lang van plan waren werd enkele weken geleden definitief afgesproken en gisteren in daden omgezet: "de Bonma van Essen" zou eindelijk ontdekken waar kleinzoon Bram sinds een vijftal jaar vertoeft, Amsterdam of all places !

Het werd een leuke en een drukke en een vermoeiende dag ... maar zeer de moeite waard ! Voor iedereen trouwens, want zowel "de Bonma" als haar kleinkinderen Bram & Anke als Polo & Pola hebben er van genoten. We hadden daarenboven het geluk dat bij het naderen van xxx Amsterdam xxx de lentezon een extra offensief inzette en juist getimed het voormiddaggrijs doorbrak.

Aldus werd het een echte Fixkes-dag: zo simpel allemaal, maar toch zo biezonder ...
Gewoon samen aan tafel bij Bram, samen foto's kijken, Google-Earth ontdekken en bijna in slaap vallen in de grote zetel. Dan maar op stap ... de stad in en de boot op: schitterend weer voor een rondvaart op de Amsterdamse grachten, een drankje op het terras van het beroemde Café Americain en samen naar een Braziliaans restaurant. Wat een dag, wat een dag ...
We zullen er nog dikwijls op terugkomen, erover vertellen en nakaarten, en 't zal iedere keer beter en plezanter worden:
zo gaat dat nu eenmaal !
Na afloop hebben we "de Bonma" (iets te laat) terug thuis gebracht in Essen. Volgende keer zullen we (misschien) de klok beter in 't oog houden.

Anke goes Salamanca
Dat werd gisteren officiëel : wat wij al enkele dagen wisten mocht nu ook gepubliceerd worden in de basketmedia. En dat deden ze ...

LA MEJOR TIRADORA BELGA FICHA POR AVENIDA
Perfumerías Avenida ha llegado a un acuerdo con la jugadora internacional belga Anke De Mondt para la próxima temporada.

De Mondt llega procedente de Arranz Jopisa Burgos donde ha jugado las dos últimas temporadas. Anteriormente militó en CajaCanarias y Extrugasa por lo que su conocimiento de la Liga Femenina es máximo. Durante estas cuatro temporadas ha demostrado una gran evolución en su juego sumando mayor número de minutos y aprovechándolos para ser cada día más importante en sus equipos. Parte de la culpa de la gran temporada que ha realizado el conjunto burgalés es de De Mondt. Ha sido la jugadora con más minutos y la que más puntos ha conseguido, ha logrado encabezar el ranking absoluto de la liga en tiros libres con un porcentaje de acierto del 93% (...) La muñeca es la mejor arma de esta belga que nació el 13 de Septiembre de 1979. Es muy peligrosa desde cualquier distancia pero sobretodo desde la línea de 6,25 por lo que, aún sin ser una estrella, los rivales no se pueden permitir ninguna confianza. La experiencia y la responsabilidad adquirida durante sus cuatro temporadas en España le ha dado la suficiente base como para afrontar con garantías un nuevo paso en su carrera, además, habla castellano con total fluidez.

Voor een beter begrip middels een vlotte vertaling van deze tekst kan ik U een telefoontje of levend gesprek aanbevelen met de in bovenstaand interview genoemde Anke De Mondt, alsook met haar moeder, U allen eveneens bekend als "la Pola".
Uw dienaar Marco doet er dan het absolute zwijgen toe, en luistert samen met U naar de woorden van deze wijze vrouwen ...

Marco Polo

Tussen AP 15 en Hemelvaartsdag ...

Net als velen onder U heb ik gisteren weer genoten bij het lezen van een maandelijkse publicatie, door ons aller Aloysius Primus op het wereldwijde net geplaatst teneinde U en mij en nog vele anderen ( te land, ter zee of in de lucht ) te informeren over zijn wel en wee, zijn kommer en kwel, maar ook zijn leute en plezier, zijn feesten en vieringen allerhande.
Uit het verslag mag blijken dat het hoog tijd wordt voor Zijne Pauselijkheid om de professorale toga over de haag te kieperen en zich op al die andere besognes te concentreren: er is zoveel te beleven ... en het gaat alsmaar sneller.
Met alle extra's in, op of om het PITO meegerekend wordt ons heden ten dage nauwelijks ruimte gegund om te ademen.
Zonder dit kunnen we het niet lang uitzingen, dus tijd voor enkele respiratoire noodzakelijkheden: diep inademen door de neus, en dan heel langzaam de lucht weer laten ontsnappen...

Vandaag maken alle Pitonezen, en met ons tal van land- en andere genoten, zich op voor weer een verlengd weekend. We vallen wel niet onder het bankwezen, maar qua brugdagen komen we aardig in de buurt.
Deze keer doen Polo & Pola het iets kalmer aan, hoewel ...
We pikken morgen "de Bonma van Essen" op en gaan op bezoek bij Bram in Amsterdam. Hopelijk zijn de weergoden ons gunstig gezind, zodat we toch minstens een terraske kunnen doen tijdens deze familie-uitstap.
Wie er ook met de familie op uittrok was madame Sarkozy ...

... met z'n allen naar het Elysée van pa Nicolas, die de komende vijf jaar "baas" van Frankrijk is.
Van links naar rechts Jean Sarkozy, Louis Sarkozy, Cecilia Sarkozy, Judith Martin, Jeanne-Marie Martin en Pierre Sarkozy .
Speciaal een brede loper laten leggen ??

Op sportief vlak doen we het voorlopig met "Kampioen" Anderlecht in het voetbal, terwijl Oostende en Bree (verrassend!) de eerste winnaars zijn in de halve-finale play-offs van het Belgisch basketbal en Valencia zich blijft vergapen aan de America's Cup ....

Marco Polo

AP 15

Ook deze keer hebben Mamertus, Pancratius, Servatius en Bonifatius niet echt datgene gebracht waarvoor zij alom bekend zijn: nachtvorst en ijs. De vier heren worden al eeuwenlang ten tonele gevoerd omwille van hun natuurbedreigend vermogen om jonge planten en voorjaarsscheuten met een bittere koudestoot van het prille leven te beroven. Landbouwers, groente- en fruittelers houden hun hart vast als de naamdagen van deze heiligen op de kalender verschijnen: in één klap kan hun seizoenopbrengst gehalveerd worden ...

Ik herinner mij nog de processies waarmee ik als misdienaar vier dagen op rij in alle vroegte door de velden trok: één Onze Vader, tien Weesgeroetjes én een korte lofprijzing...

Per Dominum, Iesum Christum, Filium Tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum
(Door onze Heer, Jezus Christus, Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid van de Heilige Geest in de eeuwen der eeuwen)
Vijf keer na elkaar voor een Rozenhoedje, maar tijdens een processie gingen we telkens voor een volle Rozenkrans, en da's dit alles maal drie !!!

Maar 't is niet meer zoals vroeger.
Na de voorbije vroegzomerweken, met temperaturen in de buurt van de 30°C, konden de ijsheiligen wel voor afkoeling zorgen, maar niet voor echte koude. Wat niet is kan natuurlijk nog komen, en als hogergenoemde vier het niet voor mekaar krijgen, dan is er nog steeds Sophia van Rome.
Het om zijn "Gründlichkeit" gekende Duitsland, maar ook Hongarije en Zwitserland voegen sinds de 11° eeuw op 15 mei voor alle zekerheid deze vijfde ijsheilige toe aan de bestaande reeks. Sophie wordt de beschermheilige van de vorst. In het Alpengebied werden indertijd (en nu nog) op die dag vuren ontstoken op cols en hoge hellingen.
Hier hebben wij het dezer dagen met heel wat wind en behoorlijk wat regen moeten stellen, maar van vorst is er voorlopig geen sprake.

Integendeel: tussen alle vlagen en kilte door werden wij zondagmiddag vergast op een heuse brede opklaring met aangename temperaturen. Iedereen die op een of andere manier betrokken was bij de organisatie van de Open Deur-dag in PITO heeft dit intermezzo in hoge mate geapprecieerd. Sinds jaren dwaal ik op die dag met de camera in de hand over het domein van de school en loop daarbij telkens een hele reeks bekenden tegen het lijf. Dit jaar was dat niet anders: Marc V. (*1979) met zijn twee zonen, Ronny (*1988) en Eva (*1989) met hun dochter en tweede spruit op komst, Danny J. (*1980) die zelfs in Essen nog sportles van mij kreeg ... en er was Wim, en Kurt en ook Martine met haar twee kindjes, die heel fier kwam vertellen dat ze nu elke week een paar keer gaat sporten ...

Ook "BV" George Arrendell (*1988) had nog eens de weg naar het PITO gevonden. Samen met enkele klasgenoten van toen (Carl & Tom (??)) kwam hij nog wat herinneringen ophalen.
Plezant ... de tijd vliegt, maar tijdens de babbels met deze mensen lijkt het dikwijls of het allemaal pas gisteren gebeurd is... (* staat voor het jaar waarin zij afstudeerden op het PITO)

Verder kan ik U nog melden dat het experiment ter voorbereiding van de vakantie als geslaagd mag beschouwd worden: Mendoza IV heeft evenzoveel dagen regen en wind getrotseerd in onze tuin.

Bij inspectie bleek dat het geheel als waterdicht mag beschouwd worden, en tevens bestand is tegen forse windvlagen. Vandaag was er voldoende wind en geen regen , zodat het hele boeltje perfect kon drogen. Anke heeft mij dan geholpen om alles weer te demonteren en in te pakken, klaar voor het zomerverlof.
Tien minuten later gingen de hemelsluizen weer open !
Van een goede timing gesproken.

Vandaag is ook de jaarlijkse "bruine enveloppe" in de bus gevallen. Sinds de hervorming en re-styling van de federale administratie is de belastingaangifte het enige document dat ik nog niet in een witte omslag krijg toegestuurd.
Zou er dan toch een reukje aanzitten ... ???

Als afsluiter vandaag deze drie tips:

1. Neem eens een kijkje op The Extension, en beleef de ontstaansgeschiedenis van een familiewoonst stap voor stap vanop de eerste rij !
2. Als je toch bezig bent, surf dan ook eens naar Fré Africanisé: daar lees je vanaf vandaag een heerlijk reisverhaal vanuit een Zuid-Afrikaans basecamp naar Namibië en terug.
3. En ja, morgen is het de vijftiende ... Aloysius Primus time !!!

Marco Polo

Vakantievoorbereidingen ...

Na de hemelse geneugten van het zomerse voorjaar zijn we deze week weer met beide voeten op vaste regenbodem geland.
Qua temperatuur zo'n 10 tot 15 graden minder, wat zonneschijn betreft terug naar af en eindelijk ... regen !!
Geloof het of niet, maar ook deze weersomstandigheden hebben we ten huize Polo weer op de meest positieve wijze verwerkt in onze planning. Bij aanschaf van een nieuwe katoenen kampeertent wordt steeds aangeraden deze eens goed door en door te laten beregenen. Dit doet bij het eerste drogen de stof krimpen en trekt aldus de naden en bevestigingen strakker aan: een natuurlijke up-grade voor de waterdichtheid van de transportabele vakantiewoning.
Dus hebben wij deze week een Base Camp Mendoza IV gekocht ...

... die nu al opgesteld staat in de tuin en de voorjaarsbuien mag trotseren. We rekenen op een goed resultaat van deze onderneming, zodat we begin juli met een gerust gemoed de trip door Frankrijk en Noord-Spanje kunnen aanvatten.
Om te zorgen voor voldoende variatie in de bereidingswijzen van wat de inwendige mens tijdens zo'n campagne aan gezonde voeding nodig heeft zijn wij tegelijkertijd overgegaan tot de aanschaf van een skottelbraai ...
Sta mij toe om me op deze plek qua uitleg en explicatie te beperken tot het plaatsen van bijgevoegde foto. Niet omdat één beeld meer zegt dan duizend woorden, maar omdat één van mijn lezers U er zoveel meer over kan vertellen.
Fré Caramellisé, hooggewaardeerd nakomeling van Aloysius Primus, heeft ondertussen al vele malen gebraaid in het verre Suid Africa, en zal ons te gelegener tijd zeker meer uitleg kunnen verschaffen bij dit wonder van de kampeertechniek.
Ter gelegenheid van ons 25-jarig vriendschapsjubileum met Simon & Marianne (zie augustus 2005) heb ik reeds enkele keren mogen genieten van de culinaire hoogstandjes die middels dit apparaat kunnen geproduceerd worden.
We gaan het hier thuis alvast eens proberen ...
Kandidaten om deel te nemen aan deze test kunnen zich aanmelden via een comment onder deze bijdrage. In beperkte kring zullen wij uiteraard ook overgaan tot het proeven van diverse wijnen en andere dranken, teneinde een aangename en verantwoorde combinatie te vinden bij de maaltijden.
Er is na de test -indien wenselijk of noodzakelijk- mogelijkheid tot overnachten ... in een Base Camp Mendoza IV !!!

Marco Polo

Kunst in huis ...

Vandaag viel er een uitnodiging in de bus voor een vernissage van Wim Coppieters. Hij is niet alleen een begenadigd grafisch kunstenaar, maar daarenboven een eersterangs-kozijn en regelrechte neef van Uw dienaar. Dat het één niet hoeft onder te doen voor het ander is nog maar de vraag. Wat ik wel weet is dat het ander zeker geen gevolg is van het één, er niet door beïnvloed laat staan er gepredestineerd door zou zijn. Om U maar te zeggen dat ik er eigenlijk alleen als kunst-genieter mee te maken heb.
Bij vorige gelegenheden ben ik wel eens overgegaan tot de aanschaf van één of meer conterfeitsels van Wim's hand.
Mijn favoriete "Coppieters" hangt nu in de passage tussen hall en eetkamer...

Op een ideale plek om er mij dagelijks aan te herinneren dat ik toch maar m'n eigen weg moet gaan, net zoals die éne vis rechts boven op het schilderij...
Dat vissen zoiets kennen en kunnen tonen onderstaande beelden, geschoten tijdens onze laatste trip naar Valencia ...
Sinds dat schilderij van Wim zoek ik bij gelegenheid steeds naar die eigenzinnige zwemmer, die de rest van het pak verlaat en tegen de stroom in zijn eigen doel nastreeft.
De toekomst hebben we ook in huis ...

... en van Kunst in Huis heb ik nu deze twee aan de muur hangen ...

Wie onderstaande kunstige schoentjes passen, hij of zij trekke ze aan. Weet echter wel dat dit de rest van Uw leven door een amechtige stroomversnelling kan voeren, wat tot niet te voorspellen situaties kan leiden ...
Assepoester, Sneeuwwitje, Doornroosje en Prinses Fiona kunnen ervan meespreken !!!

Marco Polo

Hier is hem (eindelijk) terug ...*

* naar Wannes van de Velde:
Hier is hem terug ( In de maat van de Seizoenen )

Ik was bekanst twee weken lang nie' meer aan 't schraaiven
nie' meer aan 't bloggen op 't klavier van de PC
'k Hem het gemist, moar 'k wil ook nie' overdraaiven
Het was goei weer, en veur Polo viel da' mee ...

'k Hem veel gefietst, nog meer gefeest en ook gezopen
En met "la Pola" ging ik dan nog 'is oep raais
Veur maai ging in Valencia ne wereld open
't Is oud, 't is nieuw: in één woord een surpraais !

Moar da's voorbij, achter de rug, 'k goan weer beginnen
me' lezen, schraaiven, foto's moaken veur den blog
Den druk is weg, 'k voel maai weer goed vanbinnen
Der is opnieuw, der is vanneir en der is nog ...

Twaalf dagen blogstilte, of erger nog ... slechts zes publicaties tijdens de voorbije maand! Dit moet bij ondergetekende wel tot één of andere vorm van constipatie leiden.
Je kan het maar beter van je af schrijven !!! ... En gelijk hebben ze! Deze keer voelde ik het niet-bloggen als een loden last die zich dag na dag gelijk een koepel over mij sloot. Het zat er aan te komen, ik had het moeten weten: waar ik van de ene kant aan het terugschakelen ben moest ik anderzijds het hoofd bieden aan een overvloed van aktiviteiten die deze keer geen tijd meer lieten voor mijn geliefde webblog.
Ik stop nu écht met coaching, kampen, basketcursussen en -clinics en bovendien heb ik deze week mijn handtekening gezet onder de overeenkomst voor een halftijdse opdracht in hét PITO.
Daar moet wel veel tijd vrijkomen hoor ik jullie denken. Inderdaad, ik probeer al rustig één en ander te voorzien. Maar dwars door dat zoeken naar een kalmer invulling kwamen daar de feestjes en organisaties (nog nooit zoveel 100-jarige-, trouw-, pensioen-, BBQ-, familie-, straat- en andere feesten of etentjes meegemaakt op zo korte tijd !), waren er na het einde van het basketseizoen nog snel-snel de laatste cursusopdrachten die de weekends kwamen vullen en wilde ik toch niet verzaken aan de homeo-planning, middels dewelke ik binnen een zestal weken weer een stapje hoger op de conditionele ladder wil staan.
Om er eens tussenuit te zijn stond er ook een weekendtrip naar Valencia op het programma. Echt de moeite, veel te zien ... en nog minder tijd om erover te bloggen, dus ook daardoor een paar dagen langer stil.

Maar nu ben ik er weer! Voorlopig geen groot inhaalmanoeuver: dat zou bij U, beste lezer(-es/-in/-essen/-s) een Marco Poloniaanse indigestie kunnen veroorzaken. Sinds mijn eigen gamba-ervaringen van de voorbije week wil ik dat niet op mijn geweten.
Dus gewoon enkele visuele impressies van wat er recentelijk achter mij ligt ...

Valencia ...

Enkele festiviteiten ...

En ja, "hem" is ook terug ... na 36 droge dagen maken we hier opnieuw kennis met de regen! Eindelijk dus ... maar hopelijk niet zoals de Duitsers, want dan komt er veel, en 't blijft heel lang... !!

Marco Polo