30 mei 2007

DON'T PANIC ! ! !

Deze titel "schreeuw" ik U allen toe !
Van vele kanten en op menigvuldige wijze bereiken mij vragen over mijn gezondheidstoestand, mijn relationeel en conferentiëel welbehagen, mijn levenscomfort, het al dan niet in een zwart gat aan het vallen zijn, mijn fysieke en mentale hoog- of laagconjunctuur en de toestand van mijn spaar- en/of bankrekeningen.
Welnu, ik kan de vraagstellers bij deze melden dat alles op wieltjes loopt en dat er met mij noch mijn eega noch mijn geestelijk, lichamelijk of materiëel welzijn ook maar iets fout zou gaan.
Gerustgesteld ... ???
Tevreden ... ? Of net niet !!!?
Hoe dan ook :
De reden van mijn "blogstilte" is te zoeken in het feit dat ik ondanks, of net omwille van, mijn aangekondigde activiteitenafbouw blijkbaar veel te weinig tijd heb om nog op hetzelfde tempo te blijven bloggen. Het weliswaar regelmatig, maar eerder sporadisch publiceren op een webblog is als aandoening reeds bekend onder de benaming "Aloysiïtis" : mogelijks zijn dit daarvan de eerste tekenen. De vroegere regelmaat zal er enigzins onder lijden, maar ik doe toch mijn best om de draad weer op te pikken.

Vrijdag ben ik met mijn "oude" vrienden na een geslaagde PITO 80 - apotheose vertrokken voor een D-Day weekend in Normandië.

Het hele verhaal zou ons veel te ver leiden, maar enkele foto's zullen U allicht een beeld geven van deze uitstap.
De " 6.6.44- trip" verliep onder de toeristische legerleiding van Generaal Arnold ...

Het logement in de "Clos St Bernard" werd geregeld door Katie ...

... en Uw dienaar zorgde voor het transport.

ZATERDAG
De eerste dag moest na een zes uur durende verbindingsrit tussen Ieper en Caen de aldaar gelegen " Mémorial " eraan geloven.

Een ideale start om een totaal beeld te krijgen van het hoe, wat en waarom van Wereldoorlog II ... tot de verbeelding sprekende filmvertoningen ... en een galerij gewijd aan de winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede.
Hoop doet leven !

Na de inkwartiering op ons logementadres in Reviers (Polo & Pola bezetten "La Chambre Mathilde") en een lekker hete douche was het tijd voor een wandeling in Luc s/Mer ...

... met aansluitend een heerlijk souper.
De terugweg duurde merkelijk langer dan de heenrit ...
De reden waarom was niet ver te zoeken, en mede daarom heb ik mij daarna wijselijk iets meer door de kaart laten leiden !!!

ZONDAG
Van Utah in de regen, maar met een hele rij verdwaalde pastelgetinte huisjes aan de rand van het strand ...

... ging het naar Sainte Mère-Eglise: vroeger en nu ...

Weer een museum met alle wetenswaardigheden over die befaamde 6 juni in 1944, toen dit dorp als één der eerste bevrijd werd en met het verhaal van de wereldberoemde paratrooper John Steele. Een man naar m'n hart, want hij gaf aan het begrip "blijven hangen" wel een héél eigen betekenis !

Na een snelle hap deze keer, ging het verder naar Pointe du Hoc ...

... een Amerikaans ....

... en een Duits kerkhof.

Toch iets om stil van te worden ...
's Avonds hebben we onze honger gestild bij de mensen van Klaveren Aas. Een aanrader als je ooit in de buurt komt !

MAANDAG
's Morgens pakken we snel in, genieten nog eens van een Normandisch ontbijt en vertrekken naar Arromanches.
Daar zijn Polo & Pola ooit nog eens geweest ...

Deze keer was het ons vooral om de Cinéma Circulaire te doen, want buiten was het echt "schijtweer" ! Binnen geeft een 360°-film in 20 minuten een goed beeld van de prijs die toen en in deze regio voor de vrijheid van West-Europa betaald werd.
Iets wat iedereen toch ééns in zijn of haar leven zou moeten zien.
Gejaagd door de wind en gedreven door de regen haasten we ons nog voor een bezoek aan "Le Grand Bunker" en dan naar de Pegasus Bridge...

Rond halftwee zetten we de terugreis in.
Het weer wordt stelselmatig beter, en als we de grens overschrijden stopt het zowaar met regenen. We zetten onze vrienden nog af aan de (gesloten!) deur en vervolgen, na getuige te zijn geweest van een geslaagde inbraakpoging, onze weg naar Antwerpen.
Thuis besef ik dat het weekend weeral voorbij is en dat er van bloggen nog niks in huis is gekomen ...
Materiaal genoeg, maar geen tijd gehad ...
Dat is dan bij deze hopelijk goed gemaakt !?

Marco Polo

2 opmerkingen:

peterpignans zei

Nothing can make us panic any more after this ! Ook "goe bezig" Marco ! Nu het hier een beetje minder hectisch geworden is ligt de camera alweer te smachten naar aktie - 'k zal hem eens wat meer op de motor zetten, dan mag ik zelf allicht ook mee ...

spaghetti zei

Marco,
Indrukwekkend en verrassend..... hoe een mens zo kan veranderen in 31 jaar tijd!
En in verband met je scripties: ik ben er zeker van dat je de kunst beheert van veel te vertellen met weinig woorden en omgekeerd natuurlijk, maar dat geheel terzijde.
Ciao