Weer een weekend achter de rug.
En wat voor één ??!
Na de Salamanca-uitstap en de grootouderdag was het nu de beurt aan Neerlands kroon Amsterdam, verblijfplaats van Bram: levensgenieter en zoon van ...
Na zo'n 5 jaar begint hij die stad wel te kennen, en vertrouw ik er zelfs op als hij ons meeneemt voor een wandeling in het donker. Van rooie lampen en floeren gordijnen blijf ik voorlopig gespaard, maar ook zonder dat kan je eindeloos sfeervolle foto's maken: de medewandelaars moeten menigmaal wachten tot het inzoomen, scherpstellen en lichtcorrigeren mij tevreden stelt en aansluitend toelaat om de ontspanner in te drukken. Dat ritueel pleeg ik soms meermaals te herhalen, zodat mijn begeleidende verwanten het al snel voor bekeken houden en hun wandeling regelmatig voortzetten zonder op mij te wachten. Ze hebben meer dan gelijk, want die foto's kunnen ze na de eerste selectieronde en ultieme eliminatie thuis in alle rust bekijken. Ik geef U, trouwe lezers, graag een voorproefje van wat deze avondlijke stadssafari zoal opleverde:
"Kapitein Zeppos": in deze dagen van communautaire problemen en confederale disharmonie stuitten we in "Het Gebed zonder End", een door God en "klein Peerke" vergeten steegje, op deze Belgisch-bruine kroeg.
Onze honger hebben we daarna gestild in een Italiaans getind etablissement: "Casa di David". Met mijn beperkte kennis van de peninsulaire cocina durf ik hier geen hoogdravende of richtgevende beoordeling plaatsen, maar ik vond het wel lekker, gezellig, aangenaam zitten, prima bediening...
Om de spijsvertering op gang te brengen en een handje te helpen hebben we nog een wandeling ingezet langs de grachten, die kan je hier niet vermijden ...
... en langs de talloze gevelrijtjes die de stad rijk is.
Hier heb je een "vier op een rij" aan het Rokin.
Het waren weer heerlijke dagen die te snel voorbij gingen.
Toch wachtte ons nog een extra hoogtepunt tijdens dit weekend, waarvoor we onze terugreis zoals voorzien hebben onderbroken in Essen, meer bepaald op "den Uil". Wat zich hier zoal heeft afgespeeld vat ik voorlopig samen in dit ene beeld ...
Misschien vind ik in de nabije toekomst nog ergens de tijd om wat meer toelichtingen te geven bij deze prent, voor zover dat nog nodig en wenselijk zou zijn. Wellicht heeft ons aller directeur-op-rust, Rik Ansoms, een sporadisch lezer van deze rubrieken (waarvoor dank), toch vragen bij dit gebeuren: voor hem en andere geïntresseerden wil ik in een volgende bijdrage een tip van de sluier lichten, zonder evenwel de kroon te ontbloten.
Marco Polo
18 november 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten