Kaarslicht...

We zijn een week verder en voor den Bompa worden het cruciale dagen. Zuurstof, medicatie, apparatuur ...: het wordt allemaal minutieus afgewogen en gedoseerd om hem weer op het goede spoor te krijgen. Voor elke sprankel hoop wordt er slag geleverd, en voor zover de verdoving het hem toelaat werkt hijzelf goed mee. Soms verrast hij ons met een zichtbare vooruitgang in zijn toestand en dan weer moet hij een verbeterde situatie prijsgeven. Ups and downs, de processie van Echternach (zegt de Bonnie)... maar ook die zijn er geraakt!
We geven niet op en blijven erin geloven!

Morgen pik ikzelf de oude Parijs-draad weer op (hallo Pjottr!!):
met een 30-tal leerlingen trekken La Dany, Signore Spaghetti en Marco Polo voor 3 dagen naar de lichtstad. Er wacht ons een goed gevuld programma en van verveling of luieren zal geen sprake zijn. Ook niet van bloggen vrees ik. Geen nood echter: ik haal dat later wel weer in, mét een verslag over deze uitstap.
In Parijs zal ik zeker een paar kaarsen branden voor den Bompa: in de Notre Dame en de Sacré-Coeur... dat moet ook weer een beetje helpen zou ik denken !!!

De rugzak is gepakt, de batterijen (voor fototoestel en gsm) zijn opgeladen. Nu op tijd in bed, morgenvroeg nog mijn boterhammen smeren en om 5.33u vertrekt de trein naar Antwerpen Centraal.

Marco Polo