Weer of geen weer...

Tijdens het voorbije weekend, hetwelk in mijn huidige situatie zo'n 4 à 5 dagen duurt, had ik "la Pola" zover gekregen om samen met mij enkele fietstochtjes te maken in de buurt.
Prachtig nazomerweer, een paar leuke dingen gaan bekijken,
geen te lange afstanden maar wel via de iets rustiger wegen in onze omgeving. Geslaagd initiatief noemen ze zoiets dan!
Voor mij waren het de klassieke twee vliegen in één klap: rustig de beentjes strekken om het vrouwtje een plezier te doen en mijzelf evenzogoed en tegelijkertijd in stilte voorbereiden op het geplande plichtsmatige gebruik van mijn nieuw vehikel om af en toe de weg naar en van ons geliefd instituut al fietsend af te leggen.

Na het weekend bleek evenwel dat we wat "mooi weer" betreft het beste gehad hadden/ hadden gehad voor september.
Een temperatuurduik die momenteel enkel door de aandelen van Fortis en Dexia kan geëvenaard worden, winden die van alle kanten kwamen maar zelden uit het goede gat en wolken die de regen uiteindelijk niet meer konden ophouden: zever, smos-, druil- of kletsende regen, buien, vlagen en noem maar op.
Vandaag is het herfstoffensief ingezet en net vandaag kwam het voor mij best uit om een eerste keer met mijn trapvélo naar onze onderwijsinrichting en terug te rijden. Op schoolse wijze uitgedrukt vallen mijn lesuren van dinsdag op 3+4 en 5+6, wat wil zeggen dat ik tegen de klok van 10 op het PITO verwacht word en rond 15 uur weer aan de terugrit kan beginnen.
Vanmorgen had ik een ruime marge genomen, en was al om 8 uur in de Graspolderlaan vertrokken: meer dan tijd genoeg om de bijna 25 km naar Stabroek te overbruggen.
Laten het nu net die bruggen geweest zijn of de afwezigheid daarvan of mijn twijfel aan het berijdbaar en bereikbaar zijn dezer, maar ik heb er vanmorgen een potje van gemaakt: verkeerde weg gekozen, juiste weg teruggevonden, alternatieve route via een twijfelachtig gemarkeerd fietspad verkozen, vastgereden in een ochtendmarkt, niet voorziene omleidingen door wegwerkzaamheden ... alles heb ik gehad.
Maar ook rugwind, en dat element zorgde ervoor dat ik de moed niet verloor en bij aankomst nog alle tijd had om een verkwikkende douche te nemen alvorens mij aan het sportieve onderricht van de mij toevertrouwde jongeren te begeven.
Oh ja, en de buien was ik ook voorgebleven: wat dat betreft mocht ik dus niet klagen.

Voor de terugrit had ik mijn licht opgestoken bij enkele collega's die wat fietsen betreft over een veel grotere routine en ervaring beschikken dan ikzelf. Dankzij hun goede raad heb ik wel de juiste koers gevolgd bij mijn terugkeer naar de haardstede, maar waar zij niet voor konden zorgen was de windrichting: in tegenstelling tot vanmorgen edoch geheel volgens de verwachtingen was deze nu compleet défavorabel en zat hij dus tegen. Ook de regen viel vrij fors uit het wolkendek en zorgde bij momenten voor kletsnatte omstandigheden. Enfin, wat voor enkele onder jullie jarenlang dagdagelijkse kost is geweest of nog steeds is deed zich aan mij vandaag voor als een waarachtige ontdekking en uitdaging voor mijn eigenste lijfelijke body.

Na een Map24-controle op de pc bleek dat ik vanmorgen een kleine 28 km had gereden en dat er deze namiddag een goede 24 op de teller zouden hebben gestaan indien zulk toestel zich op mijn fiets zou hebben bevonden, wat weliswaar het geval niet is. Vanmorgen reed ik er ruim anderhalf uur over en vanmiddag, tegen de wind en de regenvlagen in, was dat slechts een uur en tien minuten. Al deze gegevens leren mij dat het redelijk goed gaat met mijn post-prostataire conditie, maar dat er evengoed nog marge is voor verbetering. Morgen doe ik het buiten wat rustiger, teneinde geheel fit en paraat te zijn voor de sportdag van donderdag, maar indoor wil ik de homeo-draad van trappend kijken weer oppikken.
Wat te denken van 45 minuten ROME ...???

Marco Polo