28 april 2009

Drukke dagen

De voorbije dagen waren weer zeer goed gevuld.
Zaterdag bewerkte ik met Frank (van ons Bieke) de wederopbouw van het tuinhuis dat vanaf nu dienst doet als "kiekenpaleis" in Holsbeek: heffen en dragen, trekken en sleuren, timmeren en kloppen en nagelen met koppen! Maar we hebben het gehaald, en aansluitend waren we via FEB-TV getuige van de beslissende match in de halve finale van de Spaanse basketbal play-offs: Salamanca-Madrid 75-61... en die hebben het dus ook gehaald!!
Anke & Co spelen deze week een klassieke play-off finale tegen Valencia, oftewel Ros Caceres: woensdag uit, vrijdag thuis en indien nodig zondag nog eens in Valencia. We duimen!!!
Voor zover die nog niet versleten zijn, hé Pjottr!!

Zondag was net als altijd de zevende dag van de week, en hoewel volgens de creationisten God dan een rustdag nam moest onze "Got Jummenas" daar deze keer zelfs niet aan denken.
Op 26 april liep "men" de Antwerp Marathon & 10 Miles.
Vorig jaar was ik er nog bij als deelnemer aan de aflossings- marathon, in schoon en vrouwelijk gezelschap touwens.
Bij de editie 2009 was mijn rol beperkt tot portretten-trekker.
Eerst een paar uur in een miezerige ochtendbui achter de marathonlopers aan, dan naar een droge aankomst van diezelfde marathon op de Grote Markt en vandaar naar Linkeroever om de 10 Miles te volgen en in beeld te brengen.

De waterval van 16.000 lopende medemensen die zich na amper 3 km al meer dan een half uur lang ononderbroken een weg banen naar de Kennedytunnel...

Een ongewone hoek om lopers én het nieuw Justitiepaleis op een aparte manier in beeld te brengen...

En drie flikken die zien dat het goed is: de "speedlimit" wordt door alle deelnemers gerespecteerd!!!

Voor mij al bij al een dikke 50 km op de fiets, maar er ook zo'n 150 keer op en af voor een fotoke hier en een beeldeke daar.
Mijn lage rug en heupen voelen het nog steeds!
Maar 't was een mooie belevenis en een fijne dag: er bij zijn en genieten, zoiets als deelnemen is belangrijker dan winnen.
En om die sfeer helemaal te schetsen: na de aankomst staan we met de harde kern nog die ene obligate pint te drinken, en vraagt er iemand: "Wie heeft er nu eigenlijk gewonnen?"
Antwoord: "?????"
En geloof het of niet, maar het is mij nog steeds een raadsel!

Maandag was er dan als dagafsluiter nog de avant-première van The Boy in the Striped Pyjamas.

Van vermoeidheid ben wel vijf keer ingedut tijdens deze prent, dewelke ik mede om die reden waarschijnlijk niet zo denderend vond. Mijn evaluatie mag hier zeker niet de norm zijn, maar ik heb er al andere gezien...

Verder kan ik U alleen nog mededelen, het zijn hier tenslotte niet voor niets de "Mededelingen van Marco Polo", dat ze in Sheffield ondertussen al aan de kwartfinales bezig zijn en dat het snooker zich daar op een bizarre kwaliteitshoogte afspeelt.
De perfecte 147 hebben we al gehad, een match beginnen met drie centuries en na een goed uur nog maar 3-3 gelijk staan is ook niet onmogelijk hier, in totaal al meer dan 60 keer een century-break... en we hebben nog minstens 5 dagen te gaan.
En ook de quote van de week haal ik uit de snookercommentaar: "Die mannen spelen hier net of elke bal vlak voor het gat ligt!!"
Zo heb ik het nog nooit bekeken, alhoewel...

Marco Polo

2 opmerkingen:

Tantan zei

50km per fiets en niet weten wie de marathon gewonnen heeft? Was het een slechte pint achteraf of was den Duvel ermee gemoeid? ;o)

peterpignans zei

Uitslag stond maandag in de Frut ...