De voorbije week is er weer eentje om in te kaderen.
Om te beginnen was er de zondvloed over België, tijdens dewelke vooral Oostvlaamse en Vlaams-Brabantse gemeenten het gelag moesten betalen van de kortzichtige milieu- en verkavelings-reglementering in ons op sterven na dode vaderland. In Wallonië wordt gebaggerd en hier niet: geen of gebrekkige communicatie dienaangaande tussen de beide regio's zorgde ervoor dat sommige rivieren in Vlaanderen wel buiten hun oevers moesten treden.
En da's dan nog zacht uitgedrukt: het liep op meer dan één plek de spui(t)gaten uit! Zelfs mijn zaterdagse tocht naar de sauna werd een zich herhaaldelijk vastlopende zoektocht naar overdrukke om- en/of binnenwegen teneinde een ondergelopen stuk Hemiksem-Schelle te vermijden. Uiteindelijk bleek dit slechts klein bier, vergeleken bij wat men elders te verduren kreeg. Het was met die uitzonderlijke regenval een paar dagen grote paniek in Belgarije. Maar dat hebben we hier ook als er 5 centimeter sneeuw valt of als de thermometers 4 dagen tegen de 30° Celsius aanwijzen. Het is blijkbaar moeilijk om in dit hoogontwikkeld West-Europees apenland een aanzet te geven tot goed bestuur, en wellicht helemaal onmogelijk om dit laatste te vertalen in daadwerkelijke realisaties die ook op termijn resultaat opleveren.
Bij deze stel ik dan ook vast dat God in de hemel nog geen haar veranderd is sedert hij ten tijde van Noah de aarde een eerste keer onder water zette: als het fout loopt straft hij. En blijkbaar heeft België het verdiend: wie niet horen wil ...
Toch hebben Polo & Pola het niet aan hun hart laten komen en zich al evenmin door de watergoden laten intimideren. In de gutsende regen zijn wij zondag naar Mechelen gereden om aldaar een eerder dit jaar ontvangen Bongobon "Ontbijt met bubbels" te verzilveren. Het was een voltreffer.
Bij deze kan ik U dus de PURO in Mechelen warm aanbevelen als het gaat om een lekker en verzorgd ontbijt en het iets meer mag zijn. Ontbeten werd er daags nadien wederom, en voor La Pola was dat opnieuw met bubbels.
Om ervoor te zorgen dat hun vriendin haar zestigste verjaardag niet zou vergeten waren Leen en Katie in alle vroegte afgezakt naar Hoboken. Totaal verrast en niets vermoedend ontwaakte La Pola onder de tweestemmige uitvoering van een nooit eerder gehoord Happy Birthday. Of was het toch een hoopgevend Lang zal ze leven in evenzoveel toonaarden...?
Het was een schitterende surprise en aansluitend een prachtige dag, waarvoor dank aan de initiatiefneemsters. Merci!
Verder stond er deze week nog de grootouderdag bij Witse op het programma, zwaaide ik Lambert - de liefste drukker van PITO - uit op zijn afscheidsreceptie en zat ik diezelfde avond nog aan tafel met Georges & Co om bij te babbelen en te genieten in restaurant DEGUSTATION in Berchem. U ziet het zelf: het mag weeral een wonder heten dat ik deze week heelhuids ben doorgekomen. En dan gaan we er vanavond nog zestig lappen op geven!
Als dat maar goed afloopt...
Marco Polo
20 november 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Iets later dan voorzien wens ik La Pola langs deze weg een prachtige pensioenperiode.
Met zestig of meer lappen van jouwerzijde kan het voor haar zeker niet stuk.
Dat je Georges en co na het afscheid van de lieve Lambert nog eens kon ontmoeten, was waarschijnlijk weer eens onvergetelijk.
Een reactie posten