Een boom voor Jan...

We naderen met onvoorstelbaar rasse schreden het einde van het jaar en tegelijkertijd kom ik bij de laatste eenheden van mijn fotoselectie terecht. Het is er mij wel degelijk om te doen om bij elke prent een boompje op te zetten over het hoe en waarom en wat er mij uiteindelijk toe gedreven heeft om de sluiterknop in te drukken. Nog onthullender kan het worden als ik daarenboven weet te formuleren welke drijfveer achter de finale selectie van de betreffende prent schuil gaat.
Paasvakantie 2010. Anzère, Zwitserland.
Vermits heer Polo niet meer beschikt over de nodige souplesse in knieën en heupen en bovendien liever blijft opstaan dan al lerende te vallen en daarna weer recht te krabbelen, heeft hij de skibotten en -latten sinds een vijftal jaren over de haag geworpen.
Om het oude lichaam toch enigzins in form te houden en de buikvetophopingen ten gevolge van uitbundige eet- en drankrituelen onder vrienden te voorkomen of alleszins te vertragen, probeer ik dagelijks een flinke wandeling in te plannen. Het plannen is, wegens ingebeelde drukte en nog zoveel willen doen, meestal moeilijker dan de eigenlijke uitvoering want eens de deur uit wandel ik best graag. Zeker in de bergen...
2
Langs de kant van de weg kwam ik deze joekel tegen. Hij lag samen met vele lotgenoten gestapeld en te wachten om afgevoerd te worden. Toen was het gewoon éen van de vele foto's, en zelfs thuis bij het selecteren en organiseren van de massa vakantiekiekjes op de computer zou hij op het eerste zicht de externe harddisk niet gehaald hebben. Bij een tweede kuisbeurt zag ik hem weer, en net voor ik wilde doorklikken naar de "prullenbak" zoomde ik toch even in. Mijn oog viel op de jaarringen: vreemde vorm door de klaverbladachtige contouren van de stamdoorsnede, wisselende diktes en dat periodisch aan verschillende kanten, maar vooral veel... Veel jaarringen. Nog meer inzoomen, en ik begon te tellen: 1,2,3,... 35, 36... 68,69,... 99, 100, 101,... 111 !!
Respect! Deze kanjer stamt uit 1899 en is een jaar ouder dan Jan Goossenaerts, Essenaar en oudst geregistreerde mannelijke inwoner van Europa. Wetende dat Jan zijn hoge leeftijd bereikte met het eten van veel poepgelei en dat de Zwitserse woudreus het zonder moest stellen, buig ik diep voor beiden en bied hen mijn blijken van respect aan. Komaan Jan, nog eentje en ge hebt hem!
111 jaarringen...

Marco Polo