Onnozel manneke...

Als ik mij niet vergis is deze dag ook in de vorige jaargangen van Marco Polo's mededelingen aan bod gekomen. De herdenking van de onnozele kinderen achtervolgt mij al een leven lang. En hoewel de woordverklaring voor "onnozele" in deze context absoluut niet negatief is roept de term bij mij nog altijd eerst de connotatie op met dwaas, belachelijk, dom, idioot of onbeduidend. Zij die ooit geboren zijn op 28 december en dus hun levenlang verjaren op deze dag dragen voor altijd de Antwerpse eretitel van "Onnozel Manneke". Allez vooruit Bossie, daarmee weet ge het nu ook!!!
Terug tot de orde van de dag:
4
Dees "onnozel manneke" heeft lang onze aandacht vastgehouden tijdens het afgelopen jaar. Bij de uitkom van de lente verscheen hij een eerste keer in de tuin met zijn tot een zwart gilleeke gereduceerd verenkleed. Hij zag er niet uit, zat constant te rillen en kon zich slechts met heel veel moeite verplaatsen.
Een vogel voor de kat !
Niets was echter minder waar, want enkele weken later strompelde onze gevogelde Camille Huysmans nog steeds door de tuin. Straffer zelfs: toen we na de zomervakantie terug thuis kwamen was hij de eerste om in de buurt van de hangmat naar Franse broodrestjes te komen zoeken. Van onnozel manneke promoveerde hij aldus tot gewaardeerd surviver en verdient daarom zeker een plaats in de foto TOP 12 - 2010.
Waar hij nu uithangt weet ik niet, maar een sjalleke zal hem alleszins deugd doen in deze winter der winters...

Marco Polo