Polo heeft het spek aan zijn been en de 6 op de teller. Net als vele van mijn vrienden en vriendinnen maak ik de overstap naar tram 6. Een mens kan zijn verkrampte best blijven doen, maar de tijd tegenhouden en het tikken van de klok doen stoppen kan niet zonder nefaste én verdragendende gevolgen. Daarom heb ik er mij al vele jaren bij neergelegd, en zeker nu er aan die 60 ook behoorlijk wat kortingen, gratis tickets en andere materiële voordelen vasthangen laat ik de geschiedenis haar gang maar gaan en snijd met vreugde en vooral veel optimisme het zevende part van mijn levenstaart aan.
Voor het weer was ik niet naar hier moeten komen om te verjaren: grijze lucht, bij regelmaat een flinke regenbui en temperaturen die aan een Belgische herfst doen denken. Morgen is er beterschap en schijnt de zon weer. "Zo gaat dat in het leven" schreef de zestigjarige, krabde zich in de spaarzaam overgebleven hoofdharen en schonk zich nog een glaasje rood in. Ondanks al die Hollanders op de camping toch geen Spa 'rood', maar echte vin rouge...
Marco Polo
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dus jullie hebben dat grijze weer hierheen gestuurd ! Amaaaai, wel drie millieeter water vandaag !
P.S. De Var is niet zo ver van de Bouches du Rhone ... Grtz !
Een reactie posten