Voor het nageslacht...

Februari is weeral drie volle dagen oud en hier was, om allerlei nóg niet terzake doende redenen, tot nu toe niks te rapen. De hoogste tijd dus om mijn blogschrijvende schouders er nog eens onder te zetten: "Actie!" Dit mag niet bij een ijdel woord noch sloganeske oproep blijven, maar moet U en mij effectief tot daadkracht aanzetten en ervoor zorgen dat we onze krakkemikkige lichaamswagens in beweging en dus op temperatuur houden. Nadat de seizoenen een beetje verstoppertje speelden tijdens de afgelopen maanden zijn we eindelijk bij de zekerheid der zekerheden aangeland: februari, de koudste maand van het jaar. Na een droge oktober- en novembermaand en aansluitend kleddernat herfstweer in december kregen we een redelijk zachte januari. Goedgelovige medemensen en andere hete planeet-believers dachten dat het al zover was: anarchie en chaos alom in de seizoenenwereld en de Damarrekes terug in de kast. Maar dat was zonder februari én een hieperdepiep trotse Frank Deboosere gerekend. Hij had het deze keer toch wel voorspeld zeker. Heel Europa ligt al dagenlang in een winterse wurggreep en dus kwam onze meteorologisch geschoolde helderziende deze week met de mededeling dat het vrijdag wellicht ging sneeuwen...

Wat hij er toen nog niet bij vertelde, de mens heeft tenslotte ook geen glazen bol..., maar wij met onze blote ellebogen en in onze kleine tenen reeds aanvoelden was dat ons landje op die bewuste sneeuwmomenten weer helemaal plat zou liggen. Meer dan dat zelfs: toen gisteren de vlokjes elkaar sneller en sneller gingen opvolgen en de avondspits in zicht kwam was het voor iedere Belg, zelfs voor de 'Oude' onder ons, klaar en duidelijk dat we een bijzonder moment gingen beleven. Zij die toen in de auto zaten kunnen er van meespreken en deelden vanop de eerste rij in een glorieus gebeuren. Nadat we eind vorig jaar het wereldrecord 'regeringsloos aanmodderen' op het Belgisch conto mochten plaatsen, was het nu tijd voor een nieuwe, zij het 'slechts' Belgische topprestatie. Midden in de avonddrukte stonden er 1275 km file op onze hoofdwegen en werd er via Touring-Mobilis melding gemaakt van in totaal 4083 km aanschuifverkeer op ons nationaal grondgebied. Een absoluut record! Siberische kou en sneeuw spelen ons natuurlijk parten, en ook de verwarmingsinstallatie draait krampachtig overuren. De redding komt evenwel en wederom van boven: in Nederland stijgt de Elfstedenkoorts met de minuut, en dat kan alleen maar in het voordeel van de heersende Absolut-lage omgevingstemperaturen uitdraaien. Zou het er dan toch nog eens van komen? In afwachting van de sloten Berenburg die daarmee traditiegetrouw gepaard gaan doe ik het nu maar met een Veusseltje, ook niet slecht hé 'noenkel'...

En bij een koude februari hoort natuurlijk nog een tweede zekerheid: kou..., Moskou..., Jan Baljauw!! In lang vervlogen tijden was hij ons ankerpunt in de aftakelende Sovjet Unie, en daarna al evenlang zo goed als van de mediatieke aardbol verdwenen. En nu, nu het ook in Moskou nog eens echt berekoud is, nu is Jan terug in Moskou om ons kond te doen van de voor- en tegenbetogingen omtrend de positie van de heer Poetin aldaar. Speciaal voor het nageslacht maak ik hier alsnog melding van de zekerheden in het leven: 'barre koude in februari' en 'Jan Baljauw in de kou in Moskou'. Zeg nooit dat ik U niet verwittigd heb. Bij deze bent U er twee waard...

Marco Polo