Hoogzomer in overdrive...

Hebt U er ook van genoten?
Euhhh?
Van de voorbije week, bedoel ik. En van het mooie weer?
In ons eigenste Belgenland dan nog wel: blauwe luchten, windstilte en constant zonnige dagen! Dagtemperaturen om en omtrent de dertig graden en nachten die nauwelijks enige verkoeling brengen. Terrassenweer: 24 op 24, 7 op 7!!! Er bestaat dus nog zoiets als échte zomer in Belgikistan. Uitgerekend tijdens die hemelse periode was Uw dienaar 'actief' als coach bij GameTime 'Summer Camp', jaargang 7.

In Tongerlo, of all places. Met Bram en Sven, Anke en Karen B, Stefaan, Maarten & Johan VG en mijne maat Rudiman CJ. Weeral een onwaarschijnlijk toffe ervaring met heel veel basketbal, maar met evenveel menselijke diepgang, vriend- en kameraadschap. Op alle vlakken staat hier 'beleving' centraal! Tijdens zo'n week vliegt de tijd, en voor je het goed beseft sta je wat weg te dromen en voor jezelf uit te mijmeren tijdens de afsluiting van het kamp. Daarna opruimen, afrekenen bij Simonneke en een laatste avondmaal met de coachingstaff in 't Contrast. Op weg naar huis begint het te regenen, en is de zomer weer voor even gedaan...

Net op tijd om aan de Spelen te beginnen. Correctie: om aan het televisioneel volgen van de Olympische Spelen te beginnen. Een openingsceremonie kan mij maar matig boeien, laat staan bekoren. Persoonlijk vind ik het weggesmeten geld, verloren tijd en heeft het weinig te maken met het actuele doel van de Olympics. Daarom ook heb ik het einde van de uitzending niet gehaald, maar koos ik er gisteravond voor om enig tekort aan slaap in te halen. Het waren vorige week traditiegetrouw sterk ingekorte kampnachten, en bovendien stond er midden in de week nog een heen-en-weer naar Amsterdam op het programma voor Eddie Vedder in Carré. Verjaardagscadeau van de kinderen. Daar moet ik geen tekeningske bij maken hé, een foto volstaat schuimroods...

 

Bedankt Bieke, Bram, Anke, Shanthi en Frank. Ik heb er geweldig van genoten, en een beetje slaapachterstand had ik er dan ook graag voor over. 

Ondertussen zijn vandaag de Spelen dus echt van start gegaan en klopt ons televisietoestel overuren. Het lijkt me handig om de afstandbediening in bewaring te geven bij de buren en het apparaat pas na de sluitingsceremonie, die la Pola uiteraard wel wil zien, uit te schakelen. Vandaag heb ik alleszins al een paar merkwaardige momenten kunnen bekijken: 'pépé' Jean-Mi S. die in zijn zevende Olympiade de eerste ronde in het tafeltennistornooi probleemloos overleeft, de eerste Belgische 2012-medaille die -ook zonder die andere Jean-Mi... DD- door een judoka wordt behaald, en natuurlijk de Olympische wegrit in het wielrennen waar deze keer geen oortjes aan te pas kwamen en waar dus weer echt moest gekoerst worden. Geen play station-toestanden in een geprogrammeerd koersverloop en dus een open en veel moeilijker te voorspellen koersgebeuren. Wel een speciale ontknoping, hoewel... Een aanmoedigingspremie vanwege de ruim bemiddelde koersveteraan uit Kazakstan voor de medevluchter die in ruil daarvoor méér dan zijn deel van het werk doet, op het einde nog eens onnodig en vooral aan de verkeerde kant achterom kijkt en finaal vergeet te spurten om de overwinning. Het is wel eens meer gebeurd in het wielrennen, om niet te zeggen dat het bijna tot de dagdagelijkse geplogenheden behoort en aldus ook gedoogd wordt. Vinokourov dus, en verder geen gezeur. Het gaat enorm snel daar in Londen en ik probeer zoveel mogelijk mee te pikken. Bij onze nationale televisiezenders doen ze enorm hun best om zoveel mogelijk Belgen 'rechtstreeks' in beeld te brengen. Vandaar dat onze Samsung heel de dag op Canvas staat en ik de tricolore prestaties aldus op de voet tracht te volgen. Jammer van de commentaren, want om een of andere reden word ik daar knettergek van. Niet te doen. Als ik de Belgen wil blijven volgen zal vanaf morgen de 'mute'-knop ingedrukt worden, maar ook dan zal er de komende veertien dagen nog heel wat te beleven vallen...

Marco Polo