I love Jordan - I

Na een reis nemen naast het uitschakelen van de tijdsklokken op staan-, hang- en andere lampen, het plichtmatig doornemen van de post, het checken van de e-mails, het terug aanmelden bij de thuisblijvers en het ophalen van herinneringen tijdens het selectief ordenen van het geschoten fotomateriaal, ook de was en de plas een behoorlijke hap uit het 'terug thuis'-tijdsbudget. Op zich al niet simpel, maar nu kwamen daarbij ook nog de naweeën en bijhorende lekken van een net niet perfect uitgevoerde dakrenovatie en een defectueuse robotmaaier saga waar maar geen eind aan wil komen. Een week vol beslommeringen en kopbrekens, e-mails, telefoontjes, ritten heen en terug langs België's oververzadigde wegennet en nog wat hoogst persoonlijke en al even amateuristische pogingen tot het klaren van deze situaties hebben er dus voor gezorgd dat U na een eerste kort bericht bij aanvang van deze zevendaagse, en ondanks veel goede wil van mijnentwege, toch weer lang genoeg hebt moeten wachten op een nieuwe 'mededeling'. Zo lijkt het mij althans. Perceptie?
Het was zelfs zo erg en benauwend druk dat ik nu voor het eerst in vele jaren een 'belated happy birthday' moet sturen aan mijn goede vriend en grote voorganger in het blogistieke milieu Zijne Geiligheid Aloysius Primus. Bij deze dus... beter laat dan salaat, zonder graat geen vis, ik vraag Aloysius om vergiffenis! Dikke knuffel Wies, ik zal het nooit meer vergeten... (einde van een strikt persoonlijke mededeling die alhier, naar goede MP-blog-gewoonte, toch aan een ruimer publiek wordt gepresenteerd...)

En dan nu eindelijk tijd om een tipje van de Jordanië-sluier te lichten. Wie 'in godsnaam' wil er tegenwoordig toch naar Jordanië gaan? Met Palestina en Syrië zo vlak in de buurt, met de recente IS-ontwikkelingen en de aldaar gestationeerde Belgische F-16's die het verhaal voor ons helemaal spannend maken. Deze reis was gepland in januari en geboekt in februari, in tempore non suspecto. Later veranderde er een en ander, zodat zelfs Polo & Pola een telefoontje pleegden met de reisorganisatie om naar de situatie ter plaatse te peilen en bij regelmaat de reisadviezen van buitenlandse zaken hebben geraadpleegd. Tot en met het vertrek leek alles een beetje spannend, maar eens in Jordanië was daarvan geen spoor meer te bekennen. Jammer voor het land en het teruglopende toerisme aldaar, maar het is vooral de perceptie van onveiligheid als gevolg van de algemene toestand in de omliggende landen die hun parten speelt. Los daarvan hebben we een prachtige reis achter de rug. Niet te lang, mooie dingen gezien en goeie ervaringen opgedaan. Het wordt dus tijd dat ik er hier iets over ga lossen en U van enkele prentjes ga voorzien, U weet wel: de meer dan duizend woorden truck...

Petra: straffen toebak! Net als Indiana Jones in The Last Crusade staan we na een wandeling door de Siq-kloof ineens voor de prachtige tempelwand van de 'schatkamer'. Duizend verhalen van duizend woorden... en toch kan je gewoon beter wat langer in die kloof blijven hangen en kijken.

Of erbij gaan zitten en, met de monumentale wand op de achtergrond, naar de kameel en zijn drijver lonken. Uit wiens oor zou die rook komen? Geen idee, maar de keuze is alvast gemaakt want het is witte: habemus papam?!

Wanden vol rotswoningen en -graven onder één dak. Petra is nog veel meer dan die ene terecht wereldberoemde roze wand bij het begin van de vallei. Wat een ervaring...

Multicolore erosieformaties in de open grotten. Gewoon bij daglicht. Prachtig!

Ook dit is Petra: een rustig terrasje met een magistraal uitzicht over een koninklijke vallei. Ideaal voor een lunchpauze of gewoon een glas muntthee...

De zes musketiers, de reden waarom we daar waren. Vrienden met een verleden. Met een gezamelijk verleden van 40 jaar. Da's bij elkaar 240 jaren samen! Klinkt iets beter in deze historische context...

Bij het verlaten van de site zaten we in de verkeersdrukte van de avondspits: geen yellow cab's in Petra, maar wel uniform gebloemde paardenkoetsen waarvan de rijders naar de gunsten en klandizie van de toeristen dingen. Uw dienaar en de zijnen hebben echter ook de terugweg te voet afgelegd. En des avonds goed geslapen...

Zo, hier moet U het voorlopig mee doen.
Volgende keer meer beelden van deze reis.
Als 't God belieft. 
Insjallah 
إن شاء الله    

Marco Polo