Geluksvogel...

Geluk is en blijft mijn deel. Waarschijnlijk net dààrom kwam vanmorgen de nieuwste van Yevgueni via de wekkerradio tot mij. Klokslag half tien: Mensen zijn maar mensen. Ik dus ook: 'in alle vroegte' gepakt door de muziek, en meer nog door de tekst. Half bewust en voor de rest daaronder besefte ik wel dat er hier heel wat te rapen valt, of wat doe ik met versregels als...

Nu je weet hoe het hier gaat

Of juist niet de laatste tijd
Als ik niet of nauwelijks praat
Heb jij wel des te meer gelijk

Het bleef direct hangen, in stukken en brokken weliswaar, en dus wilde ik meer. De link naar wat mij steeds meer bezig houdt vond ik bij een herbeluistering. En dan is heer Polo natuurlijk definitief vertrokken...

Kijk hoe het hart een antwoord weet
Als het hoofd het moeilijk maakt

Meer dan reden genoeg om deze groep bij mijn favorieten te plaatsen in een Grooveshark bibliotheek. 

Eerder deze week, zie vorige blogpost, was het ook al puur geluk dat ik U kon laten delen in de matinale aanblik van Janneke Maan boven mijn eigenste Polderbiotoop. Eén heldere ochtend, en net dan was Uw dienaar bij de relatief vroege geluksvogels die daarvan mochten genieten. En de foto, ook dat was een lucky shot...

En nog was het niet gedaan: op uitnodiging van Falke L., dochter van Dirk, kwamen we in Diest terecht. Als cultuurbeleidscoördinator heeft zij haar schouders onder een project gezet om in de Citadel een permanente ruimte voor kunst en cultuur te creëren en te reserveren. Met CITADEL'ARTE hebben ze daar een tentoonstelling opgezet waarin hedendaagse kunst de dialoog aangaat met de diverse ruimtes van een historisch militaire site. Wie wil en kan heeft nog een week de tijd om de kunstwerken ter plekke te gaan bekijken. Polo & Pola deden dat afgelopen donderdag tijdens een door onze gastvrouw persoonlijk begeleide nocturale visite. Om een summier beeld te schetsen en U vele duizende woorden te besparen heeft Polo zich in deze 'eindejaars-lijstjes-periode' gewaagd aan een eigenzinnige selectie, nog subjectiever dan de in aantocht zijnde FOTO TOP 12. Subjectiever, moeilijker en delicater: hier gaan we dan...

They Never Came   by   Thy Truong Minh

The Belly of Trees   -   Sven Verhaeghe

Tropical Storm   -   Lotte Van den Audenaeren

Screen   -   Carla Arocha

En zoals gezegd en geschreven wie meer wil kan de weg naar Diest inslaan en is tot en met volgend weekend nog meer dan welkom in de Citadel. Allen daarheen.

De afsluiter is voor Elvis. Alleen hij die blijft bestaan, en dan nog wel in de interview-versie van Thomas Vanderveken. Deze keer was psychiater Dirk De Wachter te gast. Ik val misschien in herhaling, maar ook deze keer een geweldige aflevering. Ik vond mezelf bij regelmaat terug in standpunten en uitspraken en al helemaal in de gekozen fragmenten. 'There is a crack in everything. That's how the light gets in.' als statement en de 'The Stranger Song' van Leonard Cohen, een beklijvend stukje Berlin Alexanderplatz van Fassbinder, de schoonheid van de ziel door Julien Schoenaerts, een vleug cynisch-satirische maar even oprechte humor van Monty Python bij monde van John Cleese, het recht op kwetsbaarheid, de beleving van verveling, wachten en luisteren, en... op de lange duur kreeg ik bijna een spiegelbeeld voorgeschoteld van hoe ik tegen de wereld aankijk en in het leven sta/hang/lig/zit of dat zou willen doen. Ik heb daarna heerlijk geslapen. Geluksvogel...

Marco Polo