Als ik de laatste dagen wakker word, 's morgens - 's middags of in de late namiddag, dan weet ik bij God niet waar ik eigenlijk ben: in de hemel, op de aarde of op alle plaatsen ... in Yucatan, den Ardèche of in Hoboken ??!!
Het gaat allemaal zo gezellig zomers, en sabbatsgewijs maak ik mij nu nog minder zorgen dan vroeger, dus ..."laat de boeren maar dorsen", zei moemoe altijd, en die kon het weten als boerendochter, die de hete zomers van de grooten oorlog nog had meegemaakt.
Ik slenterde vanmorgen door een verlaten Kapelstraat in Hoboken, op weg naar den bakker: politiecontrole.
Papieren!!
Waarom als ik vragen mag mijnheer den agent?
Weet ge wel dat ge eruit ziet als God in Frankrijk, manneke!!
Neen, maar dan nog...
Een mens zou zich voor minder goed voelen hé?
En in deze zomerse overgangsperiode tussen puur vakantie en schooltijd gebeuren er zoveel dingen, dat ik de tel kwijtraak. Gelukkig heb ik nooit beloofd om alles te vertellen in dagboekstijl, maar alleen die dingen aan te brengen die ik de moeite vind, of die eerst uit mijn verschrompelend geheugen opborrelen...
Hier in Graspolderlaan 6 begint iedereen zo stilaan weer aan werken te denken, of aan datgene wat daar moet voor doorgaan ... ieder op zijn of haar manier.
En dat houdt bijvoorbeeld in dat Anke, na de zomercampagne met de nationale ploeg, plots tekent voor een nieuwe Spaanse ploeg, en twee dagen later vertrekt vanop Brussels South Airport.
Ondertussen is Bieke natuurlijk aan de slag met haar 3 wonderkinderen...
Waarschijnlijk begint ook Bram morgen in Amsterdam aan een nieuw schooljaar, maar die moet zijn spullen nog komen ophalen, want... genieten tot de laatste seconde!
En dat doet de heer Polo ook: genieten van het leven...
Tot later
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten