Aangezien heer Polo nog steeds full-time basketballsabbat houdt en zijn aanwezigheid op school tijdens de herfstvakantie niet noodzakelijk noch gewenst is, lag de weg nu meer dan open om eindelijk Frau Polo te vergezellen op één van haar bezoekreizen aan basketspelende dochter Anke. Om praktische en sportieve redenen werd besloten om met de auto te reizen: kan dat beestje eindelijk eens zijn deugdelijkheid op lange ritten bewijzen, kunnen we het tijds(s)schema gemakkelijker aanpassen aan de geplande wedstrijden, en hebben we alle vrijheid bij het invullen van de vrije momenten om de stad én de omgeving van Burgos te verkennen.
De heenreis is alvast goed verlopen: alles op schema, tot zelfs de wandelende Burgonees die door Frau Polo om haar beruchte vinger werd gewonden, in de auto gelokt én mij, Spaansonkundige, naar de sporthal gidste ...
Exact op het startsignaal van de wedstrijd stapten wij door de inkomdeur van "El Plantío", klaar voor Burgos - Ibiza.
En geen seconde te vroeg bleek later: Anke vergastte mama & papa op haar beste wedstrijd tot hiertoe. Een zeer genietbare en goede wedstrijd van de thuisploeg, die verdiend won met 85 - 68.
Zelfs in zijn sabbatperiode ging de coach in Marco Polo regelmatig op het puntje van zijn stoel zitten, kon hij zich niet bedwingen en gingen bij momenten spontaan de handen op elkaar en was hij één en al bewondering voor zijn dochter.
Al wie hem kent, weet dat dit niet zijn gewone doen is. Er was dus een goede reden voor: op het einde van de wedstrijd bleek "de kleinen de mondt" goed te zijn voor wat wij noemen beestige statistieken. Met haar 33 punten en nog wat ander kleingoed, is ze in deze match goed voor een "35"-evalutie. Ze is op de 5° speeldag net geen MVP, maar wel topscoorster van de Liga Feminina. Proficiat!!!
Na de match begonnen we aan onze Spaanse week: eerst even langs het appartement (knap, modern & meer dan degelijk), verfrissen, omkleden ... en op stap.
Naar de tapa-bar om met coach, medespeelsters en manager wat na te genieten van de goede prestatie & overwinning. Dan naar een restaurantje, want we scheurden alledrie van de honger. Nog een beetje napraten, en dan toch maar onder de wol.
Zondag: vrije dag, ook voor basketspeelsters als ze zaterdag gespeeld hebben.
Frau Polo had met Anke de plannen al goed voor mekaar: Chauffeur Polo zou hen rond Burgos rijden naar Lerma (ooievaars), Santo Domingo de Silos (zingende monikken van de hitparade), la Garganta de la Yecla (met gieren à volonté) en Covarrubias.
Op de Belgische warmste 30 oktober aller tijden begint het hier in Noord-Spanje gewoon goed te smossen, wat even later op de terugweg naar Burgos een ordinaire herfstbui wordt.
Geen nood: we hebben er een mooie dag opzitten, en de meisjes koken op 't appartement. Gezellig én lekker !!!
Eindelijk vertoont ook Frau Polo tekenen van vermoeidheid: iets vroeger gaan slapen. Unsere Alte kijkt nog even toe hoe Anke haar weblog in gang zet, en doet dan ook maar zijn snaveltje toe .... en de oogjes dicht: wel te rusten!
Vanmorgen is Anke naar de training, gaan wij seffens inkopen doen , en daarna koken.
Vanavond is er dan opnieuw training, en morgen alleen in de ochtend, want ook hier Todos los Santos ... feestdag. Het wordt nog een drukke week, maar zoals steeds houdt Marco Polo U allen, die niet aan hoogtevrees of -ziekte lijden, ... op de "hoogte" van zijn wedervaren.
Hasta luego,
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten