Marco zou Polo niet zijn als hij deze vraag naar de essentie van het bloggebeuren niet op een hem eigen analytisch-dialectische wijze onder de loupe zou nemen, met andere woorden: van deze mug een olifant zou maken, wel wetende dat de scheet de fles niet mag verlaten en enkel voor matig bloggebruik inter pares bedoeld is, en dat - mocht de muis een berg baren - ook in deze, het gras aan de andere kant meer dan waarschijnlijk een feller groene kleur zal vertonen dan alhier.
Gezien Uw Dienaar naar aloude (6 maanden) gewoonte, maar vooral onder dwingende noodzakelijkheid, in de dagen voorafgaand aan het maandelijks publicatiemoment van ons aller Roerganger Aloysius Primus, tijd noch moeite spaart om Zijne Pauselijkheid eraan te herinneren dat het tempus est, zijn een hele reeks wereldschokkende feiten aan mijn aandacht ontsnapt.
Als ons daarenboven een onmetelijke gelukzaligheid treft bij het lezen van Aloysius' tijdig verschenen blogpost, waarin wederom op onverwachte wijze de menselijke zieleroerselen worden blootgelegd en met vaste maar magistrale hand als taalgewrocht naar voren gebracht, dan ... moet zelfs Marco Polo even diep ademhalen en tijd krijgen om bij te komen.
Dat daar enkele dagen overheen gegaan zijn mag niet abnormaal heten. Zeker als U weet dat in diezelfde periode nog een drankfestijn plaats had ter gelegenheid van een batterij nieuwbenoemde collega's. Onder de nodige sociale druk en trouw aan een ijzeren discipline heeft Marco toch voldaan aan de gestelde eisen en was erbij, om zich daarna terug te trekken en binnen de muren van zijn stulpje in alle geborgenheid te genieten .... van een hapje ... en toch nog maar een drankje bij het knisperend knetterende haardvuur, van de rust en de stilte, enkel even plaats makend voor Peer Gynt deze keer, en even nog niet bloggen !
Op onnavolgbare wijze ging de avond over in de nacht en was binnen de kortste keren het ochtendgloren weer daar om Marco in een welgevuld weekend te stuwen. Verslag daarover krijgen jullie morgen, want pas dan zal het helemaal achter de rug zijn.
Om af te sluiten wil ik dit nog vermelden: explorator als hij is ging Marco Polo op zoek naar de achtergronden van het voetbalgokschandaal en meer bepaald het verleden van Zehung Ye, de Chinees achter heel deze opera.
En dat er muziek in zit zal je geweten hebben: in augustus 1963, periode waarin ook toen al de voetbalcompetities aller landen van start gingen, was grootvader Zehunf naar Engeland gevaren, om daar te gaan doen waar de familie zo goed in is: malversaties organiseren, en dan liefst in de gokwereld. Om niet te veel op te vallen verengelste hij zijn naam tot Yeah !
Dat hij het goed deed mag blijken uit de hommage die The Beatles hem toedichtten:
She loves you, yeah, yeah, yeah
She loves you, yeah, yeah, yeah
And with a love like that
You know you should be glad.
She loves you, yeah, yeah, yeah
And with a love like that
You know you should be glad.
Marco Polo
2 opmerkingen:
Marco,
Dit is pas magistraal te noemen! Na zulke festijnavonturen en muzikale genietingen uit de losse pols een tekst als deze te scheppen, grenst aan het deïsche, mocht dat woord bestaan.
De lezers van je ontboezemingen worden , volkomen gratuit, vergast op zulke ongelooflijke magnifieke creaties, dat het de meesten van hen met volkomen verstomming slaat; vandaar dat een groot aantal onder hen enkel bij het genieten blijft en zich verre houdt van becommentariëringen.
Marco, ik kon het echt niet laten hierop te reageren en verblijf in de overtuiging, dat je vrijdagavond op zulkdanige wijze geparticipeerd hebt aan de benoemingsfestiviteiten, dat ook mijn portie werd geconsumeerd.
Tot morgen maandag, bij leven en welzijn.
A.P.
Je haalt me de woorden uit de mond Aloysius, beter kan je het niet formuleren.
Een reactie posten