Ik herinner mij nog de processies waarmee ik als misdienaar vier dagen op rij in alle vroegte door de velden trok: één Onze Vader, tien Weesgeroetjes én een korte lofprijzing...
Per Dominum, Iesum Christum, Filium Tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum
(Door onze Heer, Jezus Christus, Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid van de Heilige Geest in de eeuwen der eeuwen)
Vijf keer na elkaar voor een Rozenhoedje, maar tijdens een processie gingen we telkens voor een volle Rozenkrans, en da's dit alles maal drie !!!
Maar 't is niet meer zoals vroeger.
Na de voorbije vroegzomerweken, met temperaturen in de buurt van de 30°C, konden de ijsheiligen wel voor afkoeling zorgen, maar niet voor echte koude. Wat niet is kan natuurlijk nog komen, en als hogergenoemde vier het niet voor mekaar krijgen, dan is er nog steeds Sophia van Rome.
Het om zijn "Gründlichkeit" gekende Duitsland, maar ook Hongarije en Zwitserland voegen sinds de 11° eeuw op 15 mei voor alle zekerheid deze vijfde ijsheilige toe aan de bestaande reeks. Sophie wordt de beschermheilige van de vorst. In het Alpengebied werden indertijd (en nu nog) op die dag vuren ontstoken op cols en hoge hellingen.
Hier hebben wij het dezer dagen met heel wat wind en behoorlijk wat regen moeten stellen, maar van vorst is er voorlopig geen sprake.
Integendeel: tussen alle vlagen en kilte door werden wij zondagmiddag vergast op een heuse brede opklaring met aangename temperaturen. Iedereen die op een of andere manier betrokken was bij de organisatie van de Open Deur-dag in PITO heeft dit intermezzo in hoge mate geapprecieerd. Sinds jaren dwaal ik op die dag met de camera in de hand over het domein van de school en loop daarbij telkens een hele reeks bekenden tegen het lijf. Dit jaar was dat niet anders: Marc V. (*1979) met zijn twee zonen, Ronny (*1988) en Eva (*1989) met hun dochter en tweede spruit op komst, Danny J. (*1980) die zelfs in Essen nog sportles van mij kreeg ... en er was Wim, en Kurt en ook Martine met haar twee kindjes, die heel fier kwam vertellen dat ze nu elke week een paar keer gaat sporten ...
Ook "BV" George Arrendell (*1988) had nog eens de weg naar het PITO gevonden. Samen met enkele klasgenoten van toen (Carl & Tom (??)) kwam hij nog wat herinneringen ophalen.
Plezant ... de tijd vliegt, maar tijdens de babbels met deze mensen lijkt het dikwijls of het allemaal pas gisteren gebeurd is... (* staat voor het jaar waarin zij afstudeerden op het PITO)
Verder kan ik U nog melden dat het experiment ter voorbereiding van de vakantie als geslaagd mag beschouwd worden: Mendoza IV heeft evenzoveel dagen regen en wind getrotseerd in onze tuin.
Bij inspectie bleek dat het geheel als waterdicht mag beschouwd worden, en tevens bestand is tegen forse windvlagen. Vandaag was er voldoende wind en geen regen , zodat het hele boeltje perfect kon drogen. Anke heeft mij dan geholpen om alles weer te demonteren en in te pakken, klaar voor het zomerverlof.
Tien minuten later gingen de hemelsluizen weer open !
Van een goede timing gesproken.
Vandaag is ook de jaarlijkse "bruine enveloppe" in de bus gevallen. Sinds de hervorming en re-styling van de federale administratie is de belastingaangifte het enige document dat ik nog niet in een witte omslag krijg toegestuurd.
Zou er dan toch een reukje aanzitten ... ???
Als afsluiter vandaag deze drie tips:
- Neem eens een kijkje op The Extension, en beleef de ontstaansgeschiedenis van een familiewoonst stap voor stap vanop de eerste rij !
- Als je toch bezig bent, surf dan ook eens naar Fré Africanisé: daar lees je vanaf vandaag een heerlijk reisverhaal vanuit een Zuid-Afrikaans basecamp naar Namibië en terug.
- En ja, morgen is het de vijftiende ... Aloysius Primus time !!!
2 opmerkingen:
En die tent die zo goed behandeld is zou nog wel een plaatske in de tuin van Les Aludes kunnen vinden ook...
A bon entendeur, salut !
P.S. Van hieruit nogmaals groeten aan AP XV - die zoals steeds mag rekenen op aandacht en eerbied !
Marco,
Voor mij was het reeds de 24ste versie van de Pito Opendeurdag. Ik denk dat ik het nu wel allemaal gezien heb, alhoewel ik niet uit mijn labo ben geweest wegens de toevloed van bezoekers die het Pito blijkbaar nog wel eens op een zondag wilden zien, ruiken, voelen eten en drinken was er natuurlijk zoals de traditie het wil in overvloed net zoals de wind en de zon met af en toe een buitje regen.
Mooie tent (voor 2 ?)! Maar waarom al die bezorgdheid over de waterdichtheid van het zeil? Gaan jullie de zon niet opzoeken in het zuiden misschien?
Ciao
Een reactie posten