Vandaag viel er een uitnodiging in de bus voor een vernissage van Wim Coppieters. Hij is niet alleen een begenadigd grafisch kunstenaar, maar daarenboven een eersterangs-kozijn en regelrechte neef van Uw dienaar. Dat het één niet hoeft onder te doen voor het ander is nog maar de vraag. Wat ik wel weet is dat het ander zeker geen gevolg is van het één, er niet door beïnvloed laat staan er gepredestineerd door zou zijn. Om U maar te zeggen dat ik er eigenlijk alleen als kunst-genieter mee te maken heb.
Bij vorige gelegenheden ben ik wel eens overgegaan tot de aanschaf van één of meer conterfeitsels van Wim's hand.
Mijn favoriete "Coppieters" hangt nu in de passage tussen hall en eetkamer...
Op een ideale plek om er mij dagelijks aan te herinneren dat ik toch maar m'n eigen weg moet gaan, net zoals die éne vis rechts boven op het schilderij...
Dat vissen zoiets kennen en kunnen tonen onderstaande beelden, geschoten tijdens onze laatste trip naar Valencia ...
Sinds dat schilderij van Wim zoek ik bij gelegenheid steeds naar die eigenzinnige zwemmer, die de rest van het pak verlaat en tegen de stroom in zijn eigen doel nastreeft.
De toekomst hebben we ook in huis ...
... en van Kunst in Huis heb ik nu deze twee aan de muur hangen ...
Wie onderstaande kunstige schoentjes passen, hij of zij trekke ze aan. Weet echter wel dat dit de rest van Uw leven door een amechtige stroomversnelling kan voeren, wat tot niet te voorspellen situaties kan leiden ...
Assepoester, Sneeuwwitje, Doornroosje en Prinses Fiona kunnen ervan meespreken !!!
Marco Polo
08 mei 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Mooi ... mooi ... mooi, kozijn!
Heb nog niet alles gelezen, daar heb ik zo op het eerste zicht een half leven voor nodig. Bedankt voor je lovende woorden over de vernissage. Het deed ons oprecht deugd jullie daar weer te zien. Misschien is 'tzengoeidietrugkome' dan toch niet uit de lucht gegrepen. Tot later allicht. Groetjes aan iedereen! Wim.Diane.Sander.Joos
Een reactie posten