Als time money was, dan zou mijn financiële portefeuille er nóg slechter aan toe zijn dan zij nu al is. Fortis en Dexia zorgden reeds voor een hoop blauwe plekken in mijn spaar-, beleggings- en pensioen"vermogen", maar tijd heb ik helemaal niet meer !!!
Hoe kan dit nou? Ik heb het basketspelletje en de bijhorende tijdverslindende coaching-hobby toch opgegeven?!
En op school heb ik mij ook weten te beperken tot een halftijdse opdracht, wat volgens vrienden en kennissen die hun brood als zelfstandige of "in de privé" verdienen helemaal niets meer voorstelt. En toch, en toch ... heb ik geen tijd.
De enige plausibele verklaring die ik ervoor kan vinden ligt in de veronderstelling dat ik door die halftijdse opdracht niet alleen maar de helft moet werken, maar ook dagen heb die maar voor de helft meetellen: dus dagen van 12 uren...??!
Of misschien zit de aanstaande verhuis van mijn schoonmoeder er toch voor iets tussen! In mijn geval alleszins minder beangstigend of compromiterend dan de verhuis van een aanstaande schoonmoeder!! Ik ga mij er niet druk over maken, maar de tijd om te bloggen wordt steeds zeldzamer. En toch, en toch...
Aansluitend op de epiloog van mijn vorige publicatie
"Rome... Romeo... Romero !!!"
blijf ik nog even verwijlen in het wielrennersmilieu.
Sinds enige tijd weten we dat Lance Armstrong een comeback plant: niet moeilijk als je ziet in wiens wiel(!?) hij zit....
Om van de rest maar te zwijgen.
De aankondiging van zijn wederopstart was nog maar amper op het internet te lezen, laat staan dat er al een krant melding van had gemaakt in een papieren editie, of daar waren de andere dopingzondaars al om mee te delen dat ook zij wel een retour in het peleton zagen zitten: Alexander Vinokourov, Johan Museeuw en Frank Vandenbroucke.
't Is duidelijk dat de Leeuw van Vlaanderen betere tijden heeft gekend, maar hij weet alvast nog hoe het er na een overwinning aan toe gaat. Over Vandenbroucke ga ik mij hier niet uitspreken: met hem weet je nooit! Of toch wel: wij zullen het nooit weten !!!
Ondertussen is er sinds het WK weeral zoveel gebeurd in en rond het dopingpeleton dat ik de uitspraak van Lefèvre al bijna was vergeten...
Volgens mij hebben die oude knarren uit een vorige paragraaf overschot van gelijk dat ze het nog eens gaan proberen:
als Boonen & Co er niet meer van bakken dan dit, dan moeten zij niet eens zoveel doping slikken om ook goed mee te draaien!!!
Gelukkig was er het voorbije weekend weer een actie van de Lerarenkaart: een speeddate met de Antwerpse Provinciale Musea. In sneltreinvaart kon je kennis maken met het Zilvermuseum, het Diamantmuseum, het Modemuseum en het Fotomuseum. Dat laatste kenden we al van eerdere bezoeken en bij de andere ging onze voorkeur uit naar Zilver en Mode.
Die komen dus binnenkort wel eens uitgebreider aan bod.
Als we tijd hebben...
Marco Polo
07 oktober 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten