Hoe kan dit nou? Ik heb het basketspelletje en de bijhorende tijdverslindende coaching-hobby toch opgegeven?!
En op school heb ik mij ook weten te beperken tot een halftijdse opdracht, wat volgens vrienden en kennissen die hun brood als zelfstandige of "in de privé" verdienen helemaal niets meer voorstelt. En toch, en toch ... heb ik geen tijd.
De enige plausibele verklaring die ik ervoor kan vinden ligt in de veronderstelling dat ik door die halftijdse opdracht niet alleen maar de helft moet werken, maar ook dagen heb die maar voor de helft meetellen: dus dagen van 12 uren...??!
Of misschien zit de aanstaande verhuis van mijn schoonmoeder er toch voor iets tussen! In mijn geval alleszins minder beangstigend of compromiterend dan de verhuis van een aanstaande schoonmoeder!! Ik ga mij er niet druk over maken, maar de tijd om te bloggen wordt steeds zeldzamer. En toch, en toch...
Aansluitend op de epiloog van mijn vorige publicatie
"Rome... Romeo... Romero !!!"
blijf ik nog even verwijlen in het wielrennersmilieu.
Sinds enige tijd weten we dat Lance Armstrong een comeback plant: niet moeilijk als je ziet in wiens wiel(!?) hij zit....
Om van de rest maar te zwijgen.


Ondertussen is er sinds het WK weeral zoveel gebeurd in en rond het dopingpeleton dat ik de uitspraak van Lefèvre al bijna was vergeten...

als Boonen & Co er niet meer van bakken dan dit, dan moeten zij niet eens zoveel doping slikken om ook goed mee te draaien!!!
Gelukkig was er het voorbije weekend weer een actie van de Lerarenkaart: een speeddate met de Antwerpse Provinciale Musea. In sneltreinvaart kon je kennis maken met het Zilvermuseum, het Diamantmuseum, het Modemuseum en het Fotomuseum. Dat laatste kenden we al van eerdere bezoeken en bij de andere ging onze voorkeur uit naar Zilver en Mode.
Als we tijd hebben...
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten