Voor één in het biezonder ...

Er was door Jan en klein Pierke, maar ook door Sabine, Peggy, Jill en Hilde, Frank, Eddy, Bob en Armand zaliger plus de hele reeks buitenlandse weervrouwen en -mannen, voor vandaag nog een mooie zonnige nazomerdag aangekondigd.
Tot nu toe echter ziet het er buiten alleen mistig en grijs uit en van zon is er al helemaal geen sprake. Maar daarom niet getreurd:
ik draai de centrale verwarming een paar graden hoger, gooi een blok extra op het open haardvuur en verwarm mij aan de blijde gebeurtenissen van de dag.
Geen tijd om mij te buigen over de financiële poespas daarbuiten. De rode grafieken op de beeldschermen die ook al diep in mijn portefeuille zijn doorgedrongen moeten maar even aan de kant. Dat er dit weekend geen eerste klasse-voetbal is wegens een weinig begeesterende interland tegen Armenië maakt al evenmin iets uit. Zelfs het feit dat onze jongste spruit met haar team voor de tweede keer op rij het onderspit moest delven in de Spaanse competitie is, hoewel absoluut onprettig, niet van die aard dat het mijn opborrelende vreugde kan temperen.
Neen, vandaag is het 12 oktober en op die dag mag mijn goede vriend, mentor, voedstervader, lichtend voorbeeld, kameraad, inspirator en pauselijk geïnspireerd medium ALOYSIUS PRIMUS naar jaarlijkse gewoonte de kaarsjes uitblazen. Ieder jaar eentje meer, en zolang hij dat blijft doen zal ik hem op allerlei manieren blijven verRassen ter felicitatie met zijn VERJAARDAG !!!

Hiep Hiep Hiep .... Hoera !!!

Marco Polo