Zaterdagmiddag waren alle ogen gericht op Tom Boonen die als superfavoriet van start ging in de 101ste Milaan - San Remo.Zeven uur later kwam hij 3 fietslengten tekort om Oscar Freire van de overwinning te houden.
Close, but no cigar...
's Avonds was het dan weer de beurt aan de basketbalmeisjes van Salamanca. In de topper tegen Valencia stond zowat het hele competitieresultaat op het spel: bij winst zouden ze de eerste plaats nemen en zich zo verzekeren van de pole-position in de play-offs, bij verlies zouden ze (meer dan waarschijnlijk) naar de derde plaats zakken en zichzelf in een veel moeilijker eindronde-situatie manoeuvreren. Aan de rust zag het er allemaal schitterend uit (46-32 ), maar daarna zakte de pudding stelselmatig in elkaar en moesten zij er met 68-72 aan geloven. Toch bleef de derde plaats hun nog bespaard, want Rivas liet vandaag dan weer een steek vallen in Zaragoza. Het zal weer van 't zelfde zijn als vorige jaren: er dicht bij, maar net niet...Vandaag was ik net op tijd wakker voor een recuperatieloop om de gevolgen van gisteravond weg te werken of toch minstens te minimaliseren. Ik zat naar aloude Toon Hermans-gewoonte aan ààn een banket met mijn Rommeshoefvrienden Peter M., Herman D. en Theo D.B. én hun eega's. Eten en drinken vergezelden op sterrenkundige wijze de vele verhalen en straffe herinneringen die weer werden bovengehaald. Een half etmaal later stak ik een stevig tandje bij om via de nodige Polderkilometers min of meer in de buurt van mijn streefgewicht te blijven. Opdracht vervuld.
Later op de dag zat ik dan weer in de Blauwe Zaal van de Singel.
Er was veel meer volk dan op de foto, bijna alle stoelen waren bezet, en op het programma stond muziek van Strauss, Haydn en Brahms, gebracht door het Symfonieorkest van Vlaanderen.Het was genieten (van de muziek), recupereren (van de eerder geleverde inspanningen) en nagenieten van een goedgevuld weekend. In die volgorde en alles op z'n tijd...
Marco Polo
1 opmerking:
Toch blijven we duimen voor Anke en Team !
Een reactie posten