Niets gezien...??!

Op de voorlopig heetste dag van het jaar heb ik mij ter bescherming tegen de brandende hoogzomerzon tweemaal binnenskamers teruggetrokken voor een pot voetbalkijken. Tweede dag van de achtste finales en een mens moet al eens, indien voorhande, zijn verstand gebruiken en niet steeds in die blakende zon vertoeven. De verwachtingen waren hooggespannen, en vooral de affiche voor de namiddagmatch tussen Engeland en Duitsland zag er veelbelovend uit. Het werd een onuitgegeven variante op de WK-confrontatie uit 1966 tussen dezelfde ploegen. Dat de scheidsrechter in die door God vergeten tijd nog twijfelde of de deklatbal van Geoff Hurst toen vóór of achter de doellijn was neergekomen kan ik begrijpen, maar wat vanmiddag gebeurde kan er bij mij niet in. Zuiver doelpunt, bal minstens één yard -speciaal voor de Engelsen veronderstel ik- voorbij de lijn, 27 herhalingen waarop alles duidelijk is te zien... en gewoon verder spelen. Nog geen zweem van twijfel bij de heer Jorge Larrionda, scheidsrechter van dienst. Hij gaat voorbij aan een perfecte 2-2 voor de Engelsen, op een cruciaal moment kort voor de rust. De zogezegd grootste sportorganisatie van de wereld blundert op een onnnavolgbare wijze. Bij een sport waar één enkel doelpunt meestal alles bepaalt gooit men er nog steeds met de pet naar. Geen electronische hulpmiddelen nodig, en dat was bij dit doelpunt ook het geval: 258 miljoen televisiekijkers zagen een geldig doelpunt, maar de scheidsrechter beslist (verkeerd). Het beste wat commentatoren, coaches en zelfs spelers daarop weten te vertellen ligt in de buurt van "Ja, zo is voetbal nu eenmaal..." Heel pover antwoord en zwakke reactie in wat anders altijd moet doorgaan als de allerbelangrijkste en levensbepalende bijkomstigheid op deze wereld.
En ja, de Engelsen waren niet goed. En natuurlijk waren de Duitsers voor drie kwart van de tijd veel beter, maar de scheidsrechter blundert op een ongelofelijke manier. Nu het 4-1 werd zal dat detail weer snel vergeten zijn, maar eerder deze week hoorde ik een Nederlandse commentator tijdens een dubieuze fase in de groepsronde nog zeggen dat we "dankzij Sepp Blatter en de andere leden van de FIFA bejaardensoos (sociëteit) nooit zullen weten of die bal voor of achter de lijn werd gestopt..."
Shame on FIFA !

Of ze het ervoor gedaan hebben zullen we wel niet te weten komen, maar ook in de tweede match vandaag tussen Argentinië en Mexico slaagde het scheidsrechterstrio erin om een hemelshoge kemel te schieten. Doelpunt ... offside ... afgekeurd?
Neen, blijft toegekend want ik kan hier mijn beslissing van daarnet niet terugdraaien. Don Diego haalt het van een zwakke Roberto Rosetti, onkundig scheidsrechter van dienst.
Argentinië - Mexico 3-1.
Ik versta niet dat wie deze sport zo ernstig neemt dat hij er zijn boterham (met beleg) mee verdient of als bobo in de Vip-tribunes zit dit allemaal zomaar laat passeren en bovendien pikt omdat... in voetbal alles kan. De dwaze dingen blijkbaar eerst...

Marco Polo