Tot zover de momentane samenvatting van mijn allerindividueelste gevoelens van onderwaardering bij het aanschouwen van de eerste veertien wedstrijden op het WK voetbal 2010. Vanaf nu en tot het eind van deze campagne wordt bij de berichtgeving hierover de hoofdletter "V" gebannen uit het woord voetbal. Hoofdlettergebruik is een teken van respect, hetwelk ik na het aanschouwen van 1316 minuten inspiratieloos gestuntel in deze geheel ben kwijtgeraakt. (1260 reglementaire wedstrijdminuten plus de door de FIFA blijkbaar standaard toegevoegde tijd van 1 minuut bij de eerste helft en 3 minuten op het einde van de match... Moet dat echt??!) Natuurlijk las ik daardoor gemakkelijker een plaspauze in, zit ik al eens te laat voor de buis en stap ik af en toe vroeger op: eentonigheid en verveling eisen hun tol. Ik heb zodoende meer dan waarschijnlijk wel enkele betere acties of wenkende kansen gemist, maar ook heel wat ergernis om het angsthazerig rondspelen, oeverloos geklungel, hulpeloos zoeken naar een aanspeelpunt en gesimuleerde fouten zijn mij op die manier bespaard gebleven. Zij die met mij in de wereldbekerhinderlaag zijn gelopen zullen moeten erkennen dat er maar één lichtpunt was, eine unheimlich leuchtende Verhellerung der Fussballerlebnis: die Deutsche Mannschaft.
Voorlopig nog met een grote "F" én "M"...
Straks moet ik eerlijkheidshalve ook Chili, Honduras, Spanje en Zwitserland nog een kans geven, maar om de te verwachten ontgoocheling te counteren ben ik alvast Game Six van de NBA Finals aan het downloaden.
Het gaat een beetje moeizaam, maar dat heb ik ervoor over:
1,09 GB, nog 2h 36m te gaan en dan... In een flits vanuit het Staplescenter veel meer spektakel dan in de voorbije vier dagen vanop de grasvelden in Zuid Afrika! Kunnen de Lakers deze keer de Celtics-machine ontregelen en een beslissende zevende wedstrijd afdwingen? Niks verraden, gewoon nog even geduld en dan ga ik zitten voor een paar uur basketbal. Pure klasse.
Geen flauwe kul, maar schitterende actie, oplopende spanning en daarbovenop in elke ploeg een scorend vermogen dat zijn gelijke niet kent tegen een nooit aflatende "defense".
Het is er ook heel lawaaierig, een echte heksenketel, maar veel verteerbaarder dan het monotone vuvuzela-gebrom.
Jan Wauters, God hebbe zijn ziel, zou er een heel vette kluif aan hebben en een dito tekst over spuien. Daartegenover is dit povere blogsel slechts klein bier, een mager beestje en van geen tel...
Marco Polo
16 juni 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ondertussen blijkt Gruyère beter voetbal op te leveren, of tenminste winst, dan Serrano ...
Ik had het niet beter kunnen schrijven. Je verwoordt mijn gedachten perfect. We zijn dan ook niet voor niets vader en zoon... ;)
Een reactie posten