De weergoden houden zich aan traditionele beloften en geplogenheden en lijken er voor de verandering een oerdegelijke zomer van te maken. Mij hoort U niet klagen.
Om het schooljaar af te sluiten in schoonheid hadden Noël en ikzelf een oproep gericht ende uitnodiging verstuurd aan Ome Wies en Nonkel Fons. Beide heren, in een vorig leven zeer gewaardeerde collega's op ons Pito-instituut, hebben een klare kijk op en rijke ervaring in het zich naar de pensioenleeftijd spoedende leven. Buiten het feit van een blij weerzien, een smaakvolle lunch en een bijhorende "weet je nog wel"-babbel zou er heel wat wijsheid te rapen vallen. Maar alles op z'n tijd: eerst toasten op wat was, wat is en wat nog komen gaat en op het goede samenzijn...
Ook Zijne Pauselijke Eminentie kon zich daarin vinden.
U ziet dat heer Polo er iets voor over heeft om levenswijsheid te vergaren, en dat dit gebeurt op de meest onverwachte momenten. Na de noen hebben wij afscheid genomen van deze heren van stand en hebben ons spoorslags naar het Pito begeven alwaar wij beschikbaar zijn geweest om ouders van de aan ons toegewezen jongeren te woord te staan. Het heeft niet mogen zijn, en dus ervoer ik deze lange namiddag als uitermate overbodig en oeverloos lang. Aansluitend was er tijd voor een aperitief, een hapje en een voorgerecht, een massa smakelijk BBQ-vlees en drank à volonté. Dit alles onder begeleiding van de jaarafsluitende roddels en blaadjespraat zorgde toch voor een aangenaam einde van het schooljaar. Schluss damit...
Ondertussen genieten we van twee voetballoze dagen, wat mij de tijd geeft om de affiche der kwartfinales "à la Polo" samen te stellen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten