En ik die dacht dat het Braziliaanse team de Kezen wel eens een poepje zou laten ruiken?! Niets daarvan, integendeel: A Seleção ging met de billen bloot in die kwartfinale tegen Oranje. Dat Uruguay de halve finales haalde dankt het dan weer aan een overvloed adrenaline die door de aderen van Gyan stroomde toen hij in de 121ste minuut zijn Ghana vanop de penaltystip naar de overwinning kon trappen. Tegen de deklat, Jan... euh Gyan!! Vijf minuten later, tijdens de ultieme strafschoppenreeks, mikte hij, nu wel geconcentreerd, als eerste de bal perfect in de winkelhaak. Jammer voor hem en voor heel Ghana was dit niet voldoende, want de rest van de reeks flaterde... In de derde kwartfinale speelde een oppermachtig Duitsland Argentinië op een hoopje. Had ik er in de foto-affiche een voorgevoel van dat Maradonna voor een "nippelgate" stond??
Spanje van zijn kant kwam maar net met de hakken over de sloot tegen Paraguay. Dat zou moeilijk worden in de halve finales.
En toen vertrokken we op vakantie. Auto netjes ingeladen, niet teveel dingen vergeten, bandendruk controleren en de dieseltank nog eens helemaal volgooien. Alles en iedereen (allebei dus) klaar, en daar gingen we weer richting Spanje. Net als vorig jaar hielden we het de eerste dag bij 800 km, en dan kom je natuurlijk weer uit op dezelfde plek in St Jean d'Angély: La Goule Benèze. Een voortreffelijk adres als tussenstop op weg naar het zuiden. We hebben ons aan de geplogenheden gehouden en bouwen dus stilaan een Angélyaanse traditie op. Zelfde hotel, zelfde terrasje in het centrum en daarna eten in hetzelfde restaurant op hetzelfde dorpsplein. Om de volgende ochtend af te sluiten met eenzelfde ontbijt in La Goule. We vertrekken goed op tijd en er is weinig verkeer. In de wetenschap dat we vandaag niet zo heel ver meer moeten beslissen we na enkele uren een extra stop in te lassen. Het is geleden van onze vakantie met Jo & Bea en Jan & Resi dat we er nog geweest zijn, wel nog menigmaal voorbij gereden op de A 63, maar nu na 32 jaar staan we eindelijk nog eens in Vieux Boucau. Veel veranderd, bijna alles. Maar de oude platanen op de Place de la Mairie staan er nog en zien er net als wij ook 32 jaar ouder uit. Les Arènes en Le Fronton du Chistéra ogen nog net als vroeger, en voor wie er toen bij was moet onderstaande foto ook meer dan herkenbaar zijn: zou het daar kunnen geweest zijn dat wij in 1978 onze zomervakantie doorbrachten? Drie appartementjes op de eerste verdieping...
We zijn onszelf het antwoord schuldig gebleven en moeten ook U in het ongewisse laten. Toch waren we meer dan blij dat we Vieux Boucau nog eens met eigen ogen gezien hebben. Misschien wordt het op een van onze volgende reizen wel een heuse halte en verblijven we er een weekje. De tijd zal het ons leren.
We zetten onze tocht verder, duiken in de buurt van Biarritz het Iberisch schiereiland in en zetten koers naar Pamplona. Het is weer de tijd van San Fermin en zijn feesten, maar deze keer laten we de stad links (eigenlijk rechts) liggen. Iets verder heeft la Pola een kleine camping gespot, en daar poten we dan ook onze tent neer. We trekken vandaar op uitstap naar Olite, en hebben aan de voet van de burchttoren een close encounter...
Een verschijning? Een fata morgana?
Alleszins een sober beeld van een schitterend kasteel.
We hebben daarna een rustdag ingelast en hebben in de cafétaria van de camping de eerste halve finale gezien. Holland leek Uruguay al snel een kleedje te passen, maar dat was zonder Forlan gerekend. Na de rust stak Oranje gelukkig een tandje bij en leek de boel definitief beslist. Dat was het ook, ondanks nog die late onnodige aansluitingstreffer van Pereira.
Daags nadien hebben we in een volle gelagzaal gezien hoe La Roja de onbedwingbaar geachte Mannschaft te kakken zette. Voor de rust niks te beleven, maar na de pauze een vloedgolf aan kansen die uiteindelijk toch één keer resultaat opleverde: een buffelstoot van Pujol, en het Duitse sprookje was uit. Delirium op z'n Spaans!!
We zijn nog één dag gebleven in Villafranca en hebben de Bardenas Reales bezocht.
Heet mannekes...!!
Om af te koelen en de Spaanse zomer beter te kunnen verdragen ben ik diezelfde avond nog naar de kapper gegaan. Lang geleden dat het gras nog zo kort heeft gestaan!
Ondertussen zijn we in Abejar aangeland, zo'n 25 km van Soria. Camping El Concurso, veel volk, wel schaduw en de WiFi werkt prima. Vanavond gaan we al een voorproefje meemaken van het grote Spanje-Nederland. In Soria wordt het EK Volleybal Heren voor -20 jarigen gespeeld, en vanavond staat inderdaad... España-Hollanda op het programma. We zullen er zijn.
Marco Polo
10 juli 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten